[Healer To-Be] Bright clouds

Vandaag was het een rustige dag geweest voor hem. Hij had nog meer tijd gespendeerd met de geliefde spin die steeds over de muren van de grot kroop. Het gaf hem altijd wat rust en ontspanning om bij het spinnetje te zijn. Misschien had het beestje het niet eens door hoe blij het hem maakte wanneer hij eventjes wilde pauzeren van al zijn enthousiasme. Er was elke dag wel iets moois of leuks te beleven, maar soms was een kleine tijd van stilte ook niet erg. Het gaf hem tijd om te denken over alle leuke dingen die hij kon gaan doen in de toekomst: en hoe de to-be binnenkort een prey hunter zou worden, en zou kunnen jagen tussen al de andere prey hunters. Dat was best wel een leuke gedachte, als hij eerlijk moest zijn.

‘Laat alle katten van de Tribe of Rushing Water samenkomen’, klonk een stem die door de grot galmde. Het spinnetje kroop snel het barstje van de muur in en verliet zijn beeld. De  zwarte tom hief zijn kopje op en keerde zich naar de groep katten toe, waar hij zich al snel bij voegde. Wat zou de healer hen vandaag meedelen en vertellen? Misschien was er wat nieuws zoals een super eng roofdier of misschien werden er een paar kittens to-bes? Het kon allemaal, en daarom borrelde zijn nieuwsgierigheid weer op. Het bleef een tijdje stil, maar een grote groep van woorden volgden. ‘Wij komen vandaag samen voor het aanstellen van de nieuwe Healer To-Be’. Dus een van al die katten die hier in deze grote groep stonden zou een healer to-be worden? Dat was echt heel cool. De zwarte kater deed zijn amberen blik glijden over de groep voordat zijn blik weer naar de healer was gericht. ‘De Tribe of Endless Hunting heeft met mij gesproken, de ochtend liet een schijn over de uiterste golven-’, dat laatste deeltje klonk hem wel heel bekend. Waarom leek hij het te herkennen? Waar kwam het toch vandaan? De kater richtte extra aandachtig zijn oren naar voren want hij wilde dit snappen. ‘-van de wolken vallen. Ze hebben mij naar jou geleid. Shine on the Outer Waves, vanaf het moment dat de zon weer over de bergtoppen streelt  zullen wij samen de Tribe leiden’.

Shine on the Outer Waves? Dat was hij toch? Dat kon toch niet- hij was een prey hunter to-be! Of was hij veranderd van naam? Had iemand zijn identiteit gestolen? De tom keek met grote ogen naar de healer toen iedereen opeens zijn naam begon te juichen. Het was natuurlijk iets goeds. Het gaf hem zelfs een vrolijk gevoel om aan de zijde te staan van iemand die erg belangrijk was. Maar het was een vreemd moment om zoiets te weten komen. Dat hij nooit prey hunter zou worden op het eind. Dat was diep. ‘Gefeliciteerd Shine’. De kleinere kater had een glimlachje op zijn gezicht, die hij wederkeerde. “Dankje... Ik zal me best doen, I promise!”, beloofde hij aan de ander. Zo, een nieuw lot. Hij had nog heel erg veel vragen- want niet iedereen werd elke dag een healer to-be. Wat moest hij doen? Wat ging hij leren? Zijn wereld werd net een stuk groter zonder dat hij het zelf door had. De to-be... Of eerder, de healer to-be had nu een grote verantwoordelijkheid op zijn schouders gekregen. En hij zou het proberen zo goed mogelijk te volbrengen.

Frozen keek op toen ze de kreet van Fireteller hoorde. Een warme blik verscheen in haar ogen terwijl ze opstond en naar haar Healer wandelde. Het was nog steeds even wennen dat er nu zo’n jonge kat op de troon stond, maar het was de keuze van the Tribe of Endless Hunting om Fireteler the Tribe te laten leiden en dus had Frozen er niks op tegen. Ze had bovendien gezien dat de jongste katten soms de meest volwassen houding konden hebben en dus had ze er niet echt moeite meer dat ze naar iemand moest luisteren die veel jonger dan haar was. Ze ging zitten en richtte haar blik weer op haar Healer toen deze begon over een nieuwe Healer To-Be. Ze wiebelde kort met haar oortjes en volgde zijn blik, welke bleef hangen op Shine. Haar mondhoeken kropen omhoog en haar glimlach werd nog breder toen ze de verraste blik in Shine’s ogen zag nadat hij benoemd werd door Fireteller. Zodra Shine gefeliciteerd werd door Fireteller stond Frozen op en liep naar de kater toe, waarna ze kort met haar wang de zijne aanraakte. “Shine,” begon ze op een warme toon. “Toen we elkaar de laatste keer spraken, was ik er heilig van overtuigd dat je mij binnen dit en één maan zou vergezellen als een Prey Hunter. Ik zie nu dat the Tribe of Endless Hunting een veel belangrijkere positie voor je weg heeft gelegd en wil je daarmee feliciteren. Ik weet zeker dat je het goed zal doen en dat je er samen met Fireteller voor zal zorgen dat the Tribe een plek is waar ik me thuis en veilig zal voelen. Veel succes met je training, Shine. Ik geloof in je.” Ze wierp hem nog een warme blik toe en deed toen een paar stappen naar achteren zodat anderen hem ook konden feliciteren. Ze was ontzettend trots op hem en dat was duidelijk te zien in haar houding.

Het was nog zo'n jonge stem die de Tribe bijeen riep, maar de akoestiek van de grot deed hem galmen. Nog zo'n manier waarop de wereld zijn kracht aan zijn bewoners verleende. Het kwam Day opeens magisch voor.
Er stond geen ceremonie op de planning, dus het moest iets anders zijn waarvoor Fireteller hen opriep. Al gauw werd het duidelijk wat. Een hoopvolle glimlach brak door op Days gezicht. Een Healer To-be! Dat was heugelijk nieuws. Het zou goed voor hun Healer zijn om iemand aan zijn zijde te hebben. Natuurlijk stond zijn Chief achter hem, maar er waren zaken waarin een Chief nooit zou kunnen delen, zaken die enkel weggelegd waren voor de katten die door hun voorouders aangewezen waren. De Tribe of Endless Hunting had gekozen en het werd Day bij de eerste zin al duidelijk op wie hun oog gevallen was. Het deed zijn glimlach nog verder verbreden. Firetellers stem werd zekerder en zekerder naarmate hij verder sprak. Er werd gejuicht voor de nieuwe Healer To-be en zijn naam werd vol trots uitgeroepen. Day liep naar het tweetal toe en wachtte met een glimlach tot Frozen haar warme felicitatie uitgesproken had en plaatsmaakte. "Fireteller en Shine, de Tribe of Endless Hunting heeft waarlijk een heldere toekomst voor ons op het oog", miauwde hij met een twinkeling in zijn ogen. Duizend sterren en zonsopkomsten, wat was hij trots op deze twee jonge katten. Het bracht bijna tranen in zijn ogen. Hij voelde iets over zijn wang rollen en besefte dat het woordje 'bijna' niet van toepassing was. "Het doet me goed om weer een Healer en Healer To-be zij aan zij te zien staan."