Luck or no luck tonight? (Dromen)

Nadat Mistkit's moeder haar had gelikt liet Mistkit een klein gaapje en daarna ze lag op het lekkere zachte mos naast haar moeder . Ze hoopte dat ze niemand zou storen in een droom of nachtmerrie. 'Welterusten.' Ze viel met een klein gaapje in slaap. Ze voelde de warmte van haar moeders vacht en de staart om haar heen. Ze opende haar ogen in haar droom ze lag in de Nursery. Haar moeder was er ook iets was er mis. Er was brand in de open vlakte. Haar moeder keek met angst in haar ogen. Mistkit wilde vluchten maar voor de Nursery was brand en er was ook een kater binnen. (Weer die zwarte kater... *van een vorige nachtmerrie*) Mistkit sprong op hem af en beet hem ,maar hij gooide haar meteen van zich af. Mistkit was boos. Ze krabde hem. De scrammetjes waren klein maar brandde zeker. Ze keek achter zich waar haar moeder eerst was. Haar hart brak de enige uitweg aan de achterkant van de Nursery was al dicht door vlammen en haar moeder was dood. De zwarte kater kwam weer naar haar toe en duwde haar in de brand. 'Onthoudt dit...' Mistkit werd wakker. ( Weer zo'n droom?' Het ochtendlicht scheen in de Nursery   + @Goldmoon en @Scarface (Als Scarface langskomt )

Met een zachte goedenacht lik tussen haar oortjes en legde haar kop naast haar dochtertje neer. 'Slaap lekker lieverd.' miauwde ze en legde nog haar staart over het ruggetje van haar dochtertje en merkte al snel dat ze in slaap was gevallen door haar regelmatige ademhaling die ze zelf ook al aardig snel op pikte, maar als queen sliep je toch lichter dan als Warrior. Al snel merkte ze op dat er iets mis was. Mistkit lag zo te trappelen en te bewegen met haar lijfje dat ze al snel weer wakker werd en begon troostend te snorren. Ze zou vast een nare droom hebben, maar haar kitten bleef zich vreemd gedragen tot ze wakker werd tegen de ochtend. Goldmoon was gesloopt Doordat ze de hele nacht naast haar dochtertje had liggen waken. 'Zo kleine onruststoker, wil je me nog vertellen waarom je de hele nacht hebt rond getrappeld alsof de Bloodclan achter je aanzat?' vroeg ze op strenge toon, maar haar ogen stonden moe en slaperig. Ze kon het nu even niet opbrengen om streng te kijken.

'IK...' Ze huiverde. 'Brand...' 'Zwarte kat...' Ze dacht weer aan haar nachtmerrie en haar moeder. 'Ik had een nachtmerrie...' Ze wist niet of ze meer wilde vertellen. Haar moeder zag er doodmoe uit. (Ze heeft vast mij in de gaten gehouden tijdens mijn nachtmerrie.) Ze wou dat haar moeder weer ging slapen.( ze beschermt mij al de hele tijd... ) Ze was ook een beetje geschrokken van haar moeders toon. Ze dacht dat het het beste zou zijn als haar moeder rust zou krijgen. Ze vond dat haar moeder altijd wel rust verdiende.

Haar dochtertje huiverde en had het over een brand en een zwarte kat, maar daar bleef het bij. Ze reikte met haar voorpoot naar de grijze kitten uit om haar naar zich toe te trekken en haar eens een flinke wasbeurt te geven. 'Nachtmerries zijn vreselijk dat is waar, maar laat je er niet door voor de gek houden meisje. Mooie dromen komen altijd weer.' miauwde Goldmoon tussen twee likken door en bleef Mistkit likken tot ze zelf vond dat ze weer schoon genoeg was of dat de kitten zelf weg zou trekken. Ze was te moe om haar dan weer opnieuw naar zich toe te gaan halen.

'Bedankt voor de wasbeurt mama', zei Mistkit toen ze naar het kamp keek. 'Mama mag ik vandaag het kamp verkennen? Mistkit vond zichzelf oud genoeg om uit de Nursery te gaan net zoals sommige andere kittens. Toch snapte ze dat haar moeder haar binnen wou laten blijven. Ze hoopte alleen dat niet zoveel katten haar op zouden vallen. Slaperig dacht ze nog aan de nachtmerrie die ze had gehad. Mama heeft gelijk ik moet er niet zo veel over denken...Ze zat al te bedenken hoe het kamp eruit zou zien. (Hoe zouden de andere katten eruit zien?)

Mistkit lag al klaar om te gaan slapen. Ze lag al opgerold op haar mosbedje. 'Mama ik wil dat je deze keer niet wakker blijft voor mij.' Voordat er een antwoord kwam lag Mistkit al te slapen. Mistkit lag eerst nog gewoon re slapen daarna opende ze haar oogjes in de droomwereld. Ze zag de zwarte kat weer. 'Wat doe jij hier?' Mistkit en de zwarte kat vlogen in de lucht. 'Hallo, antwoordde de zwarte kat. 'Ik ben Tor.' *Hij is nu te vriendelijk...* 'Mistkit.' 'Ja?' 'Ik heb gezien dat je sterk bent, maar dat je dat nog nooit ontdekt hebt' 'Tot nu.' 'Ik ben Tor een verzetteling van de plaats van geen sterren en ik daag jou uit!' Zonder waarschuwing wou Tor Mistkit bespringen. Mistkit week uit en tor  viel op de onzichtbare grond waar Mistkit op stond. Mistkit hield hem vast en beet zijn nek. Opeens kwam Tor vrij en wierp zijn nek achterover , zodat Mistkit die haar tanden niet goed vastgezet had door de lucht vloog en met een smak op de grond belandde. Schuddend probeerde Mistkit op te staan en de pijn te verdragen. Onverwachts leek Tor afgeleid te zijn. Mistkit besprong gericht op Tor's keel af en klauwde hem open. Bloed stroomde en de lucht werd oranje-rood Hijgend keek Mistkit naar wat ze gedaan had. 'Je hebt je laatste proef door-, Tor stopte met ademen en verdween. Mistkit kromp ineen toen ze weer haar pijn voelde, maar dacht nog steeds aan wat ze had gedaan,voordat ze wakker werd.
Mistkit werd wakker en wou opstaan om zich uit te rekken, maar toen ze uitrekte  voelde ze een pijnscheut door haar lichaam gaan. Mistkit piepte van de pijn en lag weer op haar mosbedje. *Maar... ik had toch pijn in mijn droom?* @Goldmoon