We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: It was a such a sweet time zo 29 nov 2020 - 21:50
Have fun around take all your time!
You got nothing to worry about!
De stevige gebouwde kater was eens een lekkere wandeling aan het maken, al was dat meer om zijn gedachtes op een rijtje te zetten. En bij Thunderclan lukte dat niet voor een of andere reden. Zijn ontmoeting met Tansystep had wel wat wakker gemaakt in hem en al gaf hij het liever niet toe, nu maakte hij zich zorgen over zijn plaats. Zijn ouders waren dood gegaan in de bergen en keken zij nu toe met schaamte naar hem? Toen ze nog leefden wist hij dat ze wel eens teleurgesteld in hem waren, dat hij niet goed genoeg zijn best deed en dat hij het maar allemaal liet gebeuren. Wel, dat was niet helemaal waar. Hij wist wat hij wou. Of in elk geval, dat dacht hij. Ach, straks was hij dood en dan zou hij vast wel in Starclan komen. Misschien kon hij toch wel een beetje voor zorgen dat hij daar dan wel welkom was, maar hij wist nou niet persé hoe je dat deed. Tijdens al die gedachtes was Smouldertongue langs Fourtrees gegaan en stak hij het gebied over richting Windclan. Dit was niet zijn doel geweest en was gewoon puur toeval, maar toen de geur van hun grens opeens sterk rook keek hij weer op. Om te zien dat hij al een poot op hun gebied had gezet. Oh, oopsie. Vlug trok hij de poot terug en deed hij een stap naar achteren. Wel, tijd om terug te gaan dan. Net voordat hij dat kon doen zag hij een Windclanner verderop staan. Die hem zeker gezien had. Hopelijk dacht die niet dat hij van plan was om een invasie te plegen, in zijn eentje.
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time zo 6 dec 2020 - 1:29
Ze was een einzelgänger, waardoor ze meestal bezig was me het graven van tunnels in plaats van daadwerkelijkop grotere prooidieren jagen. Onder de horizon kon je een konijn alleen vangen als Moor runner, maar als tunneler waren er meerdere katten nodig om te zorgen dat het beestje niet een van de vele gangen in vluchtte. Vandaag, echter, was het haar toch gelukt. Vandaar ook dat ze tevreden met zichzelf een ietwat mager, maar wel een vors konijn met zich mee trok. Ze was onderweg naar het kamp, maar maakte dikwijls een klein ommetje naar de grens om te zien of daar niets speelde. Vandaag was echter haar geluksdag, verderop zag ze een Thunderclanner die snel zijn poot terug trok naar zijn deel van de grens. Rabbit haar ogen fonkelden kort en ze stapte op hem af, waarna ze het konijn tussen haar poten neerlegde. "Betrapt," plaagde ze, al was de glimlach op haar gelaat alles behalve vijandig. "Geen vakantie voor jou, ben ik bang,"
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time zo 6 dec 2020 - 21:08
Have fun around take all your time!
You got nothing to worry about!
Het was een poes, van de kleinere soort, maar dat kwam vaker voor bij Windclan. Ze had een lange en bijzondere gevlekte vacht. Ook erg opvallend waren haar ogen, die twee verschillende kleuren hadden als water en goud. Iets wat je niet vaak zag. Ze had een konijn bij zich, dus een geslaagde jacht gehad. Toen ze bij hem was liet ze het dier vallen, haar houding was totaal niet vijandig. Hopelijk betekende dat ze het hem vergaf voor zijn oepsie. Ze sprak hem aan, haar toon was plagend wat hij prima kon herkennen. Een ondeugende glimlach verscheen op zijn lippen toen hij meteen al zijn antwoord klaar had. "Wat jammer nou, ik had gehoord dat Windclan prachtig is rond deze jaargetijden''zei hij zogenaamd heel teleurgesteld. Hij bleef wel gewoon netjes aan de goede kant van de grens staan nu voor de dame. Om eerlijk te zijn wist hij niet persé of hij echt in dit jaargetijde bij Windclan wou zijn. Het leek hem nogal open namelijk. "Lijkt erop dat ik met mijn eigen territorium moet doen''
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time za 26 dec 2020 - 22:53
Zijn vacht was een mooi, vurig oranje en ze vroeg zich af of hij niet af zou steken tegen de groene bossen van Thunderclan. Haar witte vacht deed dat soms zeker in de velden, maar de tunnels verborgen haar voor al het zicht. Een voordeel, als je het zo wilde noemen. De poes lachte om zijn woorden. "Hm, ik zou toch beargumenteren dat Newleaf mooier is hoor, als professionele reisgids, natuurlijk" ze verborg met een paar bewegingen haar konijn onder wat aarde en stapte dichterbij. "Je moet de heide eens in bloei zien," ze had nooit veel interesse gehad in planten, kruiden en dergelijk geratel, maar de bloemen die op de heide groeien gaven zelfs haar een beetje blijdschap. De poes lachte. "Ik ben bang van wel meneer, Wolfstar zou het denk ik niet heel erg waarderen als ik reisleider ga spelen," Ze zou zich niet laten leiden door iemand zoals hem, als persoon. Helaas was hij ook haar leider sinds kort, en dat betekende dat ze niet echt een keuze had meer.
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time ma 28 dec 2020 - 22:52
Have fun around take all your time!
You got nothing to worry about!
Het leek erop dat hij een vriendelijke poes tegen was gekomen, wat mooi was. Gesprekken met niet Thunderclanners waren ook best wel interessant en wat banden naast zijn eigen clan houden vond hij gewoon leuk. Hij was zo iemand die als het lukte graag overal vrienden maakte, lekker gezellig. Helaas mocht ze van Wolfstar vast geen rondleiding geven, al zei ze ook dat het in Newleaf een stuk interessanter was. "Ik kijk dan wel vanaf hier, misschien dat ik het net zie dan''offerde hij als een idee. Nu was hij natuurlijk wel een beetje nieuwsgierig hoor. "Maar om Wolfstar blij te maken blijf ik netjes hier''zei hij want hij ging geen oorlog starten hier. Hoewel hij niet dacht dat de poes voor hem hem meteen ging aanvallen als hij een pootje op de grens zette. "Wat is jouw naam trouwens?''vroeg hij nieuwsgierig, een naam hebben was wel handig voor een gesprek.
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time di 5 jan 2021 - 21:51
Ze lachte om zijn woorden, hoe braaf. Hij had natuurlijk gelijk, hoewel ze misschien nog wel aan wat touwtjes kon trekken, zou ze niet weg komen met een heuse rondleiding. Er waren teveel patrouilles, teveel nieuwsgierige blikken en katten die hun neus in andermans zaken staken. Nee, voor haar afspraakjes ging ze liever ergens waar geen anderen waren. "Het is toch jammer dat Wolfstar zijn plezier altijd boven de mijne moet gaan," ze sprak het als een grapje, maar er lag een zure ondertoon in haar woorden. Snel glimlachte ze om dat te verzachten. "Rabbitcharm, het is mij een waar genoegen," flirtte ze.
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time wo 20 jan 2021 - 21:24
Have fun around take all your time!
You got nothing to worry about!
Ze noemde hun clanleader, die natuurlijk niet eens mee zou zijn als Smoulder gezellig op bezoek kwam. Hij merkte iets van een zure ondertoon te horen, misschien was ze niet zo close met Wolfstar. Hij had de kater gezien bij de Gathering, toen die even kwam vertellen dat Stallionstar weg was en hij nu Windclan leidde. Een echte indruk van hem had Smouldertongue niet. Ze vertelde haar naam, hij had het vage gevoel dat ze het een beetje op een bijzondere manier zei. "Smouldertongue en hetzelfde voor mij''.Nu konden ze elkaars namen gebruiken. Niet dat hij verwachtte dat ze het nu gingen doen, als je eenmaal in een gesprek was gebruikte je je namen niet zo vlug. Hij vond het altijd leuk om vrienden te kunnen maken buiten Thunderclan en zijn wereld een beetje uit te breiden. Dit lukte natuurlijk niet met elke kat die hij tegenkwam, maar met Rabbitcharm vond hij dat hij prima op weg was. "Wie heeft dat van die grenzen toch bedacht?''vroeg hij zich zogenaamd af, het was soms wel irritant zeg. Als hij eens lekker wou uitwaaien bij de Windclanners mocht dat niet eens.
Onderwerp: Re: It was a such a sweet time di 26 jan 2021 - 23:26
Hmm, niet zo opmerkzaam? Toch niet geïnteresseerd? Rabbitcharm wiebelde met haar oortjes, een geamuseerde blik in haar ogen. Oh kom op, zijn hemelsblauwe ogen en rossige vacht hadden vast wel eerder iets los gemaakt in poezen. Een lach ontsnapte haar. "Een grote sukkel, als je het mij vraagt," ze stapte dichterbij, totdat ze nog maar een klein beetje van elkaar verwijderd waren. Enkel nog de grens tussen hen in. "En een pretbederver,"