Fools and Kings

Het was donker. Nog niet heel laat, maar de zon ging vroeg onder deze periode van het jaar. Een chagrijnige uitdrukking stond op Za's gezicht. Er waren dagen dat het beter ging, en dagen dat het slechter ging. Vandaag was een slechte dag. Ze voelde zich nutteloos, vroeg zich sowieso af waarom 't leven het nog waard was als ze niemand had om haar liefde te geven. Want liefde had ze wel, wat anderen ook van haar mochten denken. Nee, zonder Joan was het soms zo nutteloos. Ze voelde zich verslagen en eenzaam. Voornamelijk eenzaam. Want wie zat daar nou om wie ze gaf? Niemand. Ze had niemand meer. En wat er van haar over was.. Ze walgde van zichzelf. Hoe ze met gemak de strot van iemand van Joan's leeftijd had doorgebeten. Het leven had ontnomen van zeker twee, waarschijnlijk drie kinderen sinds de dood van haar eigen kind. Voor wraak, of simpelweg omdat ze de opdracht ertoe gekregen had.
Ook nog zo fijn, was dat er nergens niet meer wat te vreten te vinden was. Het park was compleet leeggeroofd van ieder prooidier dat er was, en de stad had maar weinig te bieden. Schooien bij mensen ging haar te ver, en dus zou ze vanavond richting clangebied trekken, in de hoop dat ze daar wat vinden kon. Nu was ze onderweg, liet de lichtjes van de stad achter zich en hield haar blik op de volle maan, die haar pad verlichtte.
- Vidhi 1st

Het was zo donker in de nacht. Soms vroeg ze zich af waarom de zon steeds plek moest maken voor pure duisternis, met als enige licht de zachte stralen van de vollemaan. Het was naar haar gevoel gewoon te donker, en te zielig. Een zuchtje kwam uit haar bek, ze was een beetje uitgeput van vandaag. Soms was het leven uitputtend, zonder ook echt een reden er aan te plakken waarom het zo was. Soms zou de rode poes wensen oneindig veel energie te hebben, maar dat kon niet hè. Er moest altijd iets tegen zijn, maar dat was hoe het leven van een kat in elkaar zat, veronderstelde ze.

Daarstraks had ze een kattin zien langslopen en de rode poes was haar gevolgd in plaats van eens een dutje te doen om op wat energie te komen. Het was juist dat Vidhi erg opkeek naar de grotere leden van de Elite, waarmee diegenen met vele hondentanden in hun halsband bedoeld. Zelf wilde ze op een dag ook een goed lid van de Elite worden, met vele goede hondentanden. Ze wilde dat iedereen later naar haar zou opkijken en dat was iets wat ze heel graag wou bereiken. “Hey Zahida”, begroette de jonge kattin de ander terwijl ze naast haar kwam aangetrippeld. “Wat ben je aan het doen?”