[HALLOWEEN SPOOKTOCHT] Trip Switch

Het was weer een tijdje geleden dat ze samen met haar vader was wezen jagen. Het was laat, maar hun jacht was pas net begonnen. De zon was al aan het zakken, maar er zouden vast nog wel wat diertjes buiten hun holletjes zijn. 'Kom op slome!' riep ze naar haar vader en ze schoot voor hem uit, dieper het territorium in. Al snel deed ze weer rustiger aan, want al de prooi verjagen was nou ook weer niet de bedoeling. Stilletjes sloop ze tussen een paar bladeren, zich afvragend wanneer haar vader eens op zou duiken.

Met een frons stapte de kater door de modder, voelde hij hoe hij er langzaam inzakte en voelde hij het koude gore spul aan zijn poot bleef kleven, gadver. Bluepaw daar in tegen leek er, als het licht gewicht dat ze was, totaal geen last van te hebben. Crossde gewoon verder alsof haar leven er vanaf hing, durfde hem gewoon slome te noemen! Gefrustreerd snoof hij wat, hij zou d'r wel terug pakken, maar eerst moest hij haar inhalen. Maar haastte deed hij niet zou wel op hem wachten.

Eenmaal bij het princessje aangekomen keek hij haar zonder enig teken aan. Het was een gewone blik, niks veradend, geen glimlach geen grijns niks. Voor ze het wist was het al te laat, voor ze iets kon zeggen was het al te laat. Een snelle beweging was het, een snelle duw tegen haar schouders en ze kon zelf genieten van de modder waardoor hij net had moet strijden. "Oei te sloom Bluepaw" grijnzend keek de kater op haar neer, een speelse vonk in zijn blauwe ogen, karma.

[powerplay met toestemming van Campina]

De zon is aan het ondergaan in het westen en je zet de eerste stappen buiten het kamp, mogelijk zelfverzekerd of juist onzeker. Toch heb je niet lang de tijd om hier bij stil te staan, want de eerste keuze ligt voor je. Je kan drie paden zien die al jaren bewandelt zijn door katten. De ene gaat richting het zuiden, een andere naar het zuidwesten en een laatste naar het westen. Welke van de drie paden kies je?

A - Het zuidelijke pad, een die vaak bewandelt wordt door apprentices en warriors en daarmee ook de minste begroeiing heeft.

B - Dit pad loopt naar het zuidwesten. Bij dit pad zit er af en toe wat struiken en planten in de weg, maar is nog steeds voor het merendeel goed begaanbaar.

C - Dit is het pad naar het westen. Het is te zien dat dit pad het minst vaak van de drie gebruikt wordt en daardoor wat moeilijker te belopen zal zijn dan de andere twee.

Bluepaw kiest optie C

Voor ze het wist was ze al ingehaald en met haar snufferd de modder in geduwd. Ze pruttelde wat gemene woorden terwijl ze weer overeind kwam. Boos blazend sloeg ze naar zijn kop, even niet nadenkend over naar nagels. Dat was zijn karma maar als ze zouden raken. Hoe durfde hij? Haar mooie schone vacht, nu helemaal besmeurd met modder. Getverderrie. 'Stomkop!' blies ze naar hem. Nou, dan zou ze maar zonder hem gaan jagen hoor. Ook prima. Zonder veel na te denken ging ze een dicht begroeid pad in. Misschien kon ze hem hier wel afschudden dan, hmpf.

Hij had al wel verwacht dat ze razend zou zijn, maar zo razend? Razend genoeg om naar hem uit te halen? Zlefs de alles wetende silver tabby zag die niet aankomen. Met en korte his draaide hij zijn kop dan ook weg toen één enkel flijm scherp nageltje over zijn kop heen sneed, niet genoeg om een blijvend litteken te tekenen, maar zeker genoeg om effe goed pijn te doen. Gefrustreerd boog zijn kop enkele seconde na de hatecrime terug, alleen om het poesje al te zien wegglippen in een afgelegen, dicht begroeid pad. Normaal gesproken zou hij hier blij mee zijn als het pad zo waterig was, dit enkel het geval zijnt waar niet genoeg planten waren om het water op te nemen, maar nu was de kater te gefrustreerd om er over na te denken.

"Bluepaw!" klaagde hij terwijl het wondje klopte, zijj dochter immiddels het stappen doen stoppen zodra hij haar had ingehaald. "Wat in starclan's naam was dat?! Wat heb ik gezegd over zo maar uithalen?!" Boven haar uit torent als hij stond keek de tom neer op het ettertje, zijn ogen wel heel ijzig. "Eerst de ander laten uithalen! En niet zomaar als een klein kind uithalen. C'mon ik had meer van je verwacht."

Je hebt gekozen om het minst begaanbare pad af te lopen naar het westen toe. De zon begint steeds verder te zakken, waardoor er lange schaduwen over je pad vallen. Hierdoor moet je goed opletten waar je je poten neerzet om ze niet te verzwikken. Je hoort gekraai boven je kop en je kijkt omhoog om te zien dat er een kraai boven je zit op een tak. Het dier ziet dat je naar hem kijkt en vliegt weg. Je ziet dat de kraai een pad naar rechts in vliegt, maar op dat moment valt je ook op dat er een pad naar links is. Verder loopt het pad waar je nu op loopt gewoon rechtdoor, echter ligt er wel een boomstam midden op het pad, waardoor je niet kan zien wat erachter zit. Welk pad kies je?

A - Je besluit achter de kraai aan te gaan.

B - Je blijft je huidige pad volgen en besluit over de boomstam te gaan.

C - Je besluit het pad naar links te nemen.

Ze hoorde haar vader naar haar roepen, maar ze ging echt niet luisteren. Hoe durfde hij? Tsk. Bij een splitsing stopte ze echter wel, twijfelend over waar ze nu heen geen. Het moment van twijfel was genoeg om haar vader haar te doen inhalen. Hij begon te mauwen over uithalen en hoe het moest. Blabla, hier had ze geen tijd voor. Het werd donker en ze moesten nog jagen. Een kraai die over hen heen vlog trok kort haar aandacht, maar al snel draaide ze boos naar de kater tegenover haar. 'Ik ben geen klein kind!' blies ze boos naar hem, gevolgd door weer een klap naar zijn kop. Dit keer wel met haar nagels ingetrokken. Ze wachtte niet op zijn reactie maar ging achter de kraai aan, sinds die haar aandacht naar het pad onder het dier getrokken had.

Bluepaw kiest optie A

'Ik ben geen klein kind!' blies Bluepaw, of naja meer Bluekit nu, woest. Bluejay vernouwde iets wat zijn ogen, zeker toen er nogmaals een klap volgde, gelukkig nu wel zonder nagels. " Blue-" mopperde hij terwijl hij zijn blik weer naar haar terug bracht, immiddels al lang het hazenpad nemend. "Starclan verdomme." klaagde de single vader, al gouw al woedend achter haar aan stormend, het kleine krasje dat ze eerder over zijn kop getekend had kloppend. Nogmaals sprong de kater voor zijn dochter toen hij deze eenmaal had ingehaald. Langere poten had hij immers en bovendien kende hij dit bos veel beter dan zo'n snotneus. "Bluepaw! Waag het nog één stap verder te zetten." Met woede als nooit te voren gezien keek hij op haar neer, zijn blik strak.

Je loopt achter de kraai aan het pad in en merkt dat dit pad toch al wat beter begaanbaar lijkt te zijn dan waar je net op liep. De kraai blijft voor je uitvliegen en je begint je omgeving al wat meer te herkennen. Dit is de weg naar de Carrionplace. De kraai vliegt door tot de bomen ophouden en inderdaad de Carrionplace voor je opdoemt. De kraai vliegt tot boven de Carrionplace en blijft daar rondcirkelen. Je kan de kraai blijven volgen en de Carrionplace binnengaan of je kan ervoor kiezen om er omheen te gaan en de kraai te negeren. Wat doe je?

A - Je blijft de kraai volgen en gaat de Carrionplace binnen.

B - Je besluit om de Carrionplace heen te gaan.

Het ging wat meer stinken en ze zag de Carrionplace opdoemen. Bah. Vies. En plots stond haar vader voor haar neus, zijn boze blik duidelijk zichtbaar van staartlengtes lange afstand. 'Bluepaw! Waag het nog één stap verder te zetten.' Bluepaw stak haar kinnetje wat naar voren, zag langs hem heen dat de kraai de Carrionplace in vloog en dacht aan hoe vies het daar wel niet moet zijn. Ze slikte en keek terug naar de kater voor haar. 'Je was gemeen.' miauwde ze en ze duwde langs hem heen, de Carrionplace langs. Daar ging ze écht niet binnen. 'Laten we nou maar gewoon gaan jagen.' Ze was er klaar mee. Oftewel, ze wilde geen grote confrontatie dus hier was ze, het onderwerp aan het omzeilen.

Bluepaw kiest optie B

Onderwerp: Re: [HALLOWEEN SPOOKTOCHT] Trip Switch