iced tea for breakfast

Onderwerp: iced tea for breakfast di 29 dec 2020 - 15:08

Op het moment dat hij zijn ogen opende had hij meteen al door dat hij veel te lang had uitgeslapen. Gestrest hees hij zichzelf overeind, waarna hij vlug zijn vacht netjes likte. Vanaf de eerste stap buiten de den wist hij dat het een walk of shame ging worden, aandacht waar hij totaal geen behoefte aan had. Hij besloot dus nog maar even te wachten, nu het hem toch al stond te wachten. In zijn ooghoek zag hij zijn zusje Honorpaw, die zelf nog opgekruld lag te slapen. "Hé Honor." mauwde hij op gedempte toon. Toen ze niet reageerde porde hij voorzichtig in haar zij. "We zijn te laat." zei hij vervolgens wat harder, met duidelijke spanning in zijn stem.

[Honorpaw first]

Honor
has been the reward for what she gave. To honor with hymns and panegyrics those who are still alive is not safe

Honorpaw sliep nog niet altijd even goed nadat ze de kitten gevonden had bij een dode moeder. Stellularkit had misschien de reis wel overleefd en ook het geluk dat hij veilig en gezond mocht opgroeien in de Clan, daar waar anderen elke stap zette om hem een goede toekomst te gunnen, maar dat betekende niet dat het beeld prettig was geweest. Ze benijdde het haar beste vriendin niet altijd dat deze met zulke verwondingen overweg moest gaan. Prettig om te zien, dat was het niet altijd. Echter was ze bijzonder trots op Shrimppaw want zij kon tenminste iets voor de Clan betekenen terwijl zijzelf veel niet meer zag zitten. Er was een reden waarom ze een groot deel van haar taken had neergelegd. Een zachte stem drong haar slaap binnen maar de parelgrijze kattin reageerde nog niet, totdat iets in haar flank porde. Blauwe ogen schoten geschrokken open terwijl ze slaperig in het gezicht van haar broer Tinypaw keek. 'We zijn laat,' De Apprentice trok zichzelf omhoog voordat ze haar kop slaperig schudde. 'Ik heb geen trainingen vandaag. Maar anders help ik wel met jouw taken, zodat het niet teveel op valt.' Immers was ze geen zus van niks. Als haar broer haar nodig had, dan zou ze er voor hem zijn. Zoals familie. Zoals hun vader had moeten zijn, maar niet meer had gekund.

✵

Onderwerp: Re: iced tea for breakfast vr 1 jan 2021 - 20:17

Natuurlijk, Honorpaw was van haar taken geschorst. Stom, hij had zo lopen stressen om niks, waarbij hij haar ook nog onnodig had wakker gemaakt. Haar aanbod was echter wel aantrekkelijk. Het zou niet opvallen dat hij te laat was, zijn taken zouden minder zwaar zijn én ze konden samen tijd doorbrengen. Hij zag alleen maar wins. "D-dankje." stamelde hij. Er hing nog was schuldgevoel door het wakker maken. "Ik moet nog niet trainen, maar wel het mos vervangen enzo.." begon hij, zodat ze wist waar ze aan toe waren. Wat had hij toch geluk met zo'n schat van een zus.

Onderwerp: Re: iced tea for breakfast za 2 jan 2021 - 21:18

Honor
has been the reward for what she gave. To honor with hymns and panegyrics those who are still alive is not safe

Honorpaw wist dat haar broer ook voldoende had om over na te denken. Tinypaw miste ook een vader en grote zus. Het feit dat ze hen niet meer in de Clan konden zien voelde nog steeds onwerkelijk. De parelgrijze kattin had echt het gevoel dat ze nog steeds elk moment het kamp in konden lopen, zelfs al wist ze dat ze er echt niet meer waren. Alleen in Starclan maar die zou ze vast en zeker nooit ontmoeten voordat zijzelf doodging. Tenzij ze inderdaad in staat was net zoals haar zus of vader te zijn. Uiteindelijk gezien te worden als waardevolle kattin. Gerespecteerd worden als haar eigen identiteit. Niet alleen als dochter van. 'D-dankje.' Stamelde haar gestreepte broer nadat duidelijk werd dat Honorpaw serieus was over het helpen met zijn taken. Uiteindelijk zou zij zelf ook niet de hele dag op haar luie kont zitten. Ze deed zo erg haar best om toch altijd iets uit de dag te halen. 'Ik moet nog niet trainen, maar wel het mos vervangen enzo..' De parelgrijze Apprentice knikte met een kleine nadenkende glimlach op haar gezicht. 'Dan maar starten met mos verversen? Dan kunnen we vandaar uit vast meer doen.' Stelde ze voor, immers was het belangrijk zo snel mogelijk weer alles op orde te krijgen want ze hadden niks aan boze Warriors die hun eigen wellicht verkeerde conclusies zouden trekken.

✵

Onderwerp: Re: iced tea for breakfast di 5 jan 2021 - 11:28

Bij haar voorstel gaf hij een knikje. "Goed idee." Hij wist niet wat hij zonder haar moest doen. Ja, tot 's avonds laat doorwerken. Dat was wel duidelijk. "Echt, dankjewel Honor." Misschien was dit ook wel goed voor haar, iets te doen hebben. Dat was immers de beste manier om je van je gedachten af te leiden, en Honor leek er veel te hebben. Hij was blij met dat hij zijn trainingen niet had gestaakt. Dan was hij ongetwijfeld een stuk somberder geworden dan nu.

Onderwerp: Re: iced tea for breakfast