Sprout

Onderwerp: Sprout za 21 sep 2019 - 15:50

Het zat al lang in haar te wringen, een zeurend gevoel in haar kop dat ze weg moest. Maar er lag ook angst in de jonge kattin, ze wilde geen dwazemissie starten en zo aan haar einde komen. Die zorgen hadden haar zo lang nog in Thunderclan gehouden. Maar deze clan was nooit haar thuis, deze clan zou dat ook nooit kunnen worden nu haar gezin in de bergen was. Haar zoon zou haar niet eens meer herinneren, zou nooit weten of horen hoeveel ze van hem hielt vanaf het moment dat hij aan haar buik lag. En dat ging niet, dat mócht niet. Haar jongen moest horen wie ze was en waarom ze hem daar had moeten laten. Het was geen keuze geweest die haar makkelijk had gelegen. En hoewel ze bang was voor de onzekerheid, wetende hoe zwak ze was en dat ze nog nooit zonder clan had geleefd. Ondanks dat alles liep ze naar haar leader toe. "Thornstar? Ik heb je nodig" Haar stem bars met een emotionele rand, haar oren naar achteren gepind. Ze was een heethoofd, ze was fel en scherp. Dat was ze enkel om haar angst te bedekken, nu ook. Baneflower liep zonder nog om te kijken naar de leader naar een plekje waar ze privacy hadden, om hier te gaan zitten. "Ik moet weg"

+ Thornstar, speelt zich af begin newleaf

Onderwerp: Re: Sprout ma 28 okt 2019 - 11:53

Thornstar was net onderweg naar de prooistapel om iets te eten te halen. Een muis of een vogeltje zou hem nu wel smaken, maar toen hij vanuit een ooghoek zag dat een Clangenoot naar hem toe kwam bleef hij staan. Hij keek Baneflower afwachtend aan terwijl ze op hem af liep, waarop ze zijn naam uitsprak en zei dat ze hem nodig had. Thornstar kende haar als een kat die fel uit de hoek kon komen, maar dit klonk menens. De zwarte kattin liep zelf al naar een plekje in het kamp waar het wat rustiger was en hoewel Thornstar haar op de voet volgde kwamen er allerlei vragen op in zijn hoofd. Waar kon Baneflower zijn hulp voor nodig hebben, iets wat zo privé was dat de rest van de Clan het liever niet mocht horen? “Vertel maar, Baneflower,” zei hij toen ze een plek hadden gevonden en hij voor haar was gaan zitten. Het antwoord dat hij kreeg was zo kort dat hij een momentlang afwachtte voor als ze nog iets wilde toevoegen, maar het bleef daarbij. “Weg? Waarom "moet" je weg?” vroeg hij. Baneflower was altijd wel een buitenbeentje geweest, wist hij, maar weggaan was wel heel drastisch als het daar om draaide.

Onderwerp: Re: Sprout vr 1 nov 2019 - 13:45

Terwijl Thornstar haar volgde opweg naar een plekje waar ze geen nieuwsgierige ogen op hun hadden gericht realiseerde ze hoe nerveus ze wel niet was. Maanden had ze geweten dat dit haar thuis niet was, dat ze hier niet hoorde en toch voelde ze zich nu onzeker. Want misschien was een huis wat je haatte toch wel je huis. En als ze weg zou gaan had ze misschien niks meer, zou ze alles weggooien enkel voor het idee? Voor het idee van een gelukkig gezin te kunnen vormen? De onzekerheid was af te lezen in haar ogen toen ze deze zich een weg vonden in die van de leider. Ze haalde even diep adem en begon deze lastige situatie maar uit te leggen. “Toen we in de bergen waren ben ik verliefd geworden op een kater en ben ik drachtig geworden… Net voordat we vertrokken heb ik een enkele kitten geworpen” Baneflower dacht terug aan het kleine hoopje wit aan haar buik. “Zijn naam is Spark, Spark that starts Wildfires” Vernoemd naar haar, naar het ontembare vuur wat ze altijd in zich droeg. Het vuur dat hij hopelijk ook zou dragen. “Ik wist dat ik hem niet mee naar huis kon nemen, hij was te klein en te jong om de hele terugreis te overleven… En ik was bang wat mijn moeder met hem zou doen mocht ze me met hem zien” Het was in heel Thunderclan bekend hoe Sinclaw hun hier had achtergelaten, en dat die poes niet de zachtaardigste was. Baneflower schudde haar kop boos, boos van de tranen die al opkwamen bij het denken van alle slechte opties. "Ik ben mee naar huis toe gegaan omdat ik bang was alles achter te laten, maar nu realiseer ik me dat ik dit nooit had moeten doen. Ik moet terug en weten of hij gelukkig is, of ik het juiste heb gedaan. Om er voor hem te zijn" Ze zuchtte diep, starend naar de grond om haar tranen tegen te houden, bang om emotie te tonen die ze zo zwaar had onderdrukt. "Daarom moet ik weg" Moederlijk instinct was een sterk iets.

Onderwerp: Re: Sprout ma 6 jan 2020 - 16:18

Ze leek wat onzeker te zijn toen ze hem weer aankeek. Thornstar zag dat ze een keer diep ademhaalde – het soort ademhalen dat iemand deed wanneer deze iets zwaars moest zeggen. De bruine kater spitste dan ook zijn oren en luisterde aandachtig naar wat Baneflower te zeggen had. En wat ze te zeggen had verraste hem: Blijkbaar had ze in de bergen een kitten gekregen en had ze hem daar achtergelaten uit angst voor wat haar moeder hem zou aandoen. Ze gaf toe dat ze terug was gekomen omdat ze bang was om alles achter te laten, maar dat ze terug wilde om er te zijn voor haar zoon. Ze keek Thornstar niet meer aan en hij wist zelf even niet goed wat te zeggen. Hoe kon het zijn dat Baneflower een kitten had gekregen in de bergen, zonder dat iemand er achter was gekomen? “Baneflower,” begon hij. Zijn stem klonk kalm en troostend, als die van een vader die zijn kind toesprak. Ergens was hij dat ook als Leader – een vader voor zijn jongere Clangenoten. “Ik begrijp je heel goed.” Hij probeerde haar blik op te vangen. Andere katten zouden misschien verontwaardigd zijn over dit nieuws van een halfClankat, maar in deze context besteedde Thornstar weinig aandacht aan dat feit. Dit was een moeder die haar kind miste. “En ik zal je niet tegenhouden. Ik denk ook niet dat ik je zou kunnen tegenhouden. Ben je van plan om daar ook te blijven?” vroeg hij uiteindelijk.

Onderwerp: Re: Sprout ma 6 jan 2020 - 20:58

Hij was in ieder geval niet weggerend. Hij was niet in protest geschoten. Hij was niet begonnen met schreeuwen. Hij had haar niet geslagen. En hoewel ze heel erg blij was met die dingen, vond ze het ook enorm vreemd. Zijn vaderlijke troost en kalmte was iets wat ze niet bekend was. Misschien ook omdat ze het nooit toegelaten had. Ze had zich altijd zo afgesloten van de clan, zich altijd zo’n buitenstaander gevoeld en gespeeld dat ze ook de mooie dingen eruit had moeten missen. Thornstar sprak met begrip naar haar en ze keek hem weer aan. Haar ongeloof er duidelijk in te vinden, samen met de vlam die genoeg zei over haar zekerheid hierin. Geen starclan zou haar kunnen tegenhouden, en de leader wist dit. “Daar heb je gelijk in” Antwoorde ze dus ook met haar valse zelfvertrouwen en kracht. Ze drukte haar oren naar achteren. “Als ze het toelaten, ja. Ik zou graag bij mijn gezin willen blijven, de verloren tijd goedmaken” Maar de onzekerheden waren voor haar enorm duidelijk. Er was een enorm grote kans dat ze het níet zouden toelaten en wat dan? Dat waren de gevolgen waar ze het liefste niet bij stil wilde staan. En zoals haar eigen was wilde ze wegrennen van die problemen en gedachtes en zich enkel focussen op haar acties. Acties wekte haar minder angst op dan gedachtes.

Onderwerp: Re: Sprout ma 6 apr 2020 - 18:39

Hoewel Baneflower hem op het eerste gezicht niet leek te geloven, was haar vurige blik Thornstar niet ontgaan. Ze gaf vol zelfvertrouwen toe dat hij gelijk had met te zeggen dat hij haar niet tegen zou kunnen houden. Daarbij zei ze dat ze daar ook zou blijven als het toegelaten zou worden, waarbij ze uitlegde dat ze bij haar gezin wilde blijven. Thornstar knikte langzaam bij haar woorden. Hoewel hij kon begrijpen waar haar gevoelens vandaan kwamen, zou deze vakantie niet zonder gevolgen zijn. “Als je hier weggaat met het plan om daar te blijven,” begon hij uiteindelijk, waarna zijn stem een serieuzere en minder warme toon aannam, “besef dan wel dat je dan niet langer deel uitmaakt van ThunderClan. Als je terugkomt, zul je altijd een Rogue blijven. Dat is een grote keuze die je moet maken.” Hij wist dat ze wellicht in haar hart al gekozen had, maar het moest duidelijk zijn dat haar keuze gevolgen zou meedragen, wat ze ook koos.

Onderwerp: Re: Sprout di 14 apr 2020 - 16:38

Ze knikte enkel bij de woorden die volgde. Oh Thornstar al zou hij haar het eeuwige leven aanbieden om in Thunderclan te blijven zou ze het nog niet aannemen. De clan waar ze altijd een vreemdeling in was gebleven. Waarin ze zo veel pijn en leed had gekend maar er nooit troost was geweest. De bossen waren misschien waar ze was opgegroeid maar uit het diep van haar hart wist ze dat de bergen haar thuis zouden zijn. Zelfs al zou de tribe haar niet toelaten, kon ze niet zeggen of ze dan nog wel terug zou blijven of tot een berg rogue zou bekeren. Haar vuur dempte dan ook, een vlaag van zelfvertrouwen en zekerheid trok over haar. Ze liet hier niks achter. Niks van waarde. “Je weet hoe ik tot deze clan ben gekomen. Ik heb hier nooit echt thuisgehoord” Kalm. Ze voelde zich kalm. Nog onwetend van de lange reis die ze moest maken, een reis die voor haar drie seizoenen zou duren om te voltooien. Maar het was alsof ze eindelijk haar leven terug toe eigende. “Bedankt voor alles Thornstar. Voor dit gesprek. Ik hoop dat je op positieve termen kan blijven met een Rogue of Triber” Vervolgde ze, een kleine grijns op haar snuit te vinden. “Als ik weg ben… zou jij het nieuws tegen mijn broer kunnen zeggen?” Dat was nog het laatste wat er moest gebeuren, en dan kon ze weg. Dan was het tijd om een nieuw leven te starten.

Onderwerp: Re: Sprout do 7 jan 2021 - 15:56

De jonge kattin was kalm toen ze antwoordde, en Thornstar wist dat ze haar keuze had gemaakt. Ze bedankte hem, waarop er een kleine glimlach op Thornstars gezicht verscheen. Natuurlijk vond hij het als Leader jammer dat deze Warrior de Clan ging verlaten, maar als kat die zich van nature een beetje als een vader voelde voor zijn Clan begreep hij waar ze dit voor deed. “Dan wens ik je het beste, en ik hoop dat je daar zult vinden wat je zoekt.” Niet alleen haar zoon, maar een thuis. Even hield hij vragend zijn hoofd schuin toen Baneflower over haar broer begon. “Ik kan het hem vertellen, maar wil jij dat niet liever doen? Hij zal zulk nieuws vast liever van zijn zus horen dan van mij,” vroeg hij. Dat mocht ze nog doen, waarschijnlijk de laatste woorden die ze als ThunderClanner uit zou kunnen spreken.

Onderwerp: Re: Sprout