To swim in a sea of stars

A long long time ago, in streets far, far away (pre verdwijning)

De duisternis verhulde de kat terwijl die met diens staart wenkte. De leider van Thunderclan zou de kat volgen. Het was immers niets anders dan normaal. Twee katten, samen op onderzoek. Het simpele excuus was dat er problemen waren aan de border. De leader moest wel mee om deze problemen te onderzoeken. Hij was immers leader en de border moet veilig blijven.

Het was allemaal zo simpel uitgedacht. De goedgelovigheid van de leader zou zijn ondergang zijn, maar volgens de kat had de leader de clan al naar de ondergang gebracht. Er moeten drastische maatregelen genomen worden voor het goed van de clan. De kat was er zelf ook niet blij mee. Maar wat moest, dat moest.

Dus opnieuw wenkte de kat de leader. Sprak in een zachte stem over waar de geruchten vandaan kwamen en werkte een weg de daken op. Daar waar het maanlicht de pels van de kat raakte en deze voor even zich zo dicht bij Starclan voelde. Ja, Starclan was het hier mee eens. Starclan stond achter de besluiten van de kat. Starclan wou dat deze nacht zou lopen zoals de kat wou dat deze liep. Thornstar’s laatste nacht onder de sterrenhemel.

CLOSED

Op een goed tempo liep Thornstar mee met de kat die hem had gewaarschuwd. Blijkbaar was er een dusdanig ernstig probleem aan de grens dat hij persoonlijk moest gaan kijken. Hij had geen reden om de kat, die deel uitmaakte van zijn Clan, te wantrouwen en het idee dat er iets heel anders stond te gebeuren kwam niet in hem op. Nee, in zijn hoofd was hij al bezig met zich af te vragen wat ze bij de grens zouden gaan aantreffen. Hij hoopte dat het niet iets met BloodClan te maken zou hebben, dat wilde hij er echt niet bij hebben.

Thornstar knikte langzaam toen de andere kat uitlegde wat de reden was van diens bezorgdheid. Ze klommen omhoog, bovenop het dak van wat Thornstar herkende als een soort Twoleg-nest. De bruine kater keek alert om zich heen, niet wetende wat hij kon verwachten. Het vreemde materiaal onder zijn poten maakte een zacht krakend geluid bij elke stap die hij zette. Hij zou het niet toegeven aan zijn Clangenoot, maar het maakte hem wat bang. Een onbekende omgeving, hoog boven de grond in de nacht was niet de plaats waar hij nu graag wilde zijn. Terwijl hij voorzichtig voort stapte, zag hij op een gegeven moment een grote, zwarte vlek voor zich: Een gat in het dak. Hij zocht de blik van de andere kat, waarna hij knikte richting het gat met een vragende blik op zijn gelaat. Was het daar?

De kat was hongerig, hongerig naar iets anders, iets nieuws. De kat zocht een sensatie die deze nog niet eerder had kunnen ondervinden. Met Thornstar zo alleen, zo.. breekbaar, was de honger zo luid als een bijennest in de kat diens kop. Honger, de kat zou diens maag vullen met de heerlijke realiteit. Met de heerlijke..

Een zwakke glimlach, bezorgde ogen, nog enkele passen dichterbij. De kat had het plan uitgedacht, elk detail was ingevuld en nu zou het beginnen. ”Pas op waar je staat.” Merkte deze op voor de kat Thornstar een flinke zet gaf. Over het randje, diep diep in het zwarte niets. In het oneindige. Vaarwel Thornstar. Thunderclan is je dankbaar voor je trouwe jaren.

Maar het is tijd voor een nieuwe generatie.