[Spreekuurtje] Dance macabre

SOMEDAY YOU'LL NOTICE - I PRAY THAT YOU'LL REALIZE
t h e s e _ w i n g s _ o n _ y o u r _ b a c k _ a r e n t _ a _ d r e a m

Na lang overwegen en dralen aan de rand van het kamp had Blueflower met een zucht de knoop doorgehakt. Tijd om te doen wat gedaan moest worden. Ze stak haar kin omhoog en stapte het koude water in. Soepel waadde ze naar voren tot haar poten verdwenen in de diepte en ze zich overgaf aan de stroming. Enkele behendige slagen later hees ze zich tussen het riet door de oever op. Waterdruppels gleden van haar lichaam af alsof het niets was, met dank aan haar waterafstotende vacht. Blueflower gaf clanmates in het voorbijgaan hoffelijke knikjes en nette ‘hallootjes’ voor ze haar eigen kracht voelde wankelen toen ze eenmaal bij haar bestemming was aangekomen. Ze wilde met Crystalstar praten, heus, maar een deel van haar wilde ook heel hard wegrennen. Dat instinct had haar al in haar bezit vanaf het moment dat Crystalstar haar had aangewezen als deputy. Toch was ze er nog.. en elke dag vocht ze weer tegen haar instinct die haar maar zo duidelijk mogelijk probeerde te maken dat ze moest rennen.

Blueflower slaakte een zacht, rollend miauwtje voordat ze haar kop naar binnen stak. “Crystalstar?”

AT LAST, YOU'LL HAVE ALL YOU NEED TO ESCAPE TO
t h e _ w o r l d _ w h e r e _ y o u l l _ f i n a l l y _ b e _f r e e

Natuurlijk waren er nog dagen waar ze haar twijfels had: Blueflower was zachtaardig, lief en zou zelfs nog redelijk onschuldig genoemd kunnen worden. Ze zou, zoals ze zelf al had gezegd, een perfecte queen zijn geweest, maar als deputy had je soms hardheid en determinatie nodig. Maar meestal wist Crystalstar zeker dat Starclan de juiste beslissing had gemaakt. Ze had een deputy die haar uitbalanceerde, en die niet teveel in de weg liep als dat niet nodig was. De leader keek dan ook met een glimlach op toen de crème-blauwe kattin haar den in kwam. Ze had duidelijk gemaakt dat elke warrior tegenwoordig met al zijn of haar zorgen langs mocht komen, en hoewel Blueflower dat altijd al had mogen doen als deputy, was ze toch blij dat ook zij er gebruik van maakte. "Blueflower, kom binnen." Miauwde ze met een rustgevende ondertoon, die ze vaker bij zichzelf betrapte als ze hier zat om bezoek te ontvangen.