31
Actief
| |
|  Onderwerp: Daily Troubles(open)  di 8 dec 2020 - 19:59 | |
| Het was een natte bedoeling vandaag, als de miezerregen tussen de takken door naar beneden viel. Gelukkig was het dus maar zachte regen, waar je in het moment zelf geen last van had, maar opeens merkte dat je wel erg nat begon te worden. De zwarte gestalte van een Apprentice liep tussen de begroeing door, op jacht. Al had ze geen mentor meer, opeens sinds een paar dagen, Wishpaw was niet van plan om nu te wachten en wat ze al geleerd had te laten vergaan in die tijd. Arme Gullgaze, de toch wel ervaren Warrior was waarschijnlijk verdwenen in het moeras. Zijn spoor leed daar naar toe en helaas konden ze niks vinden. Het had haar bang gemaakt, om te weten dat dood overal kon zijn. Bovendien vond ze haar mentor wel aardig en het voelde alsof ze een vriend verloren had, ze was juist net meer open tegen hem aan het worden. Helaas wist ze dat het er bij hoorde en ze in haar leven veel meer zou verliezen, dus had ze haar best gedaan om er weer bovenop te komen. Daarnaast, nu er misschien ziekte in de clan was, hadden ze alle kracht nodig die ze hadden. Veel telde ze misschien nog niet mee, ze kon wel haar best doen. Als ze er tenminste haar kopje bij hield. Ze hoorde Gullgaze stem in haar kop, op de momenten dat ze weer ergens anders was met haar gedachtes. Vlug verzon ze een leugen, soms werkte het en soms niet. Man, ze hoopte wel dat haar volgende mentor net zo aardig als Gullgaze was. Maar goed, gedachtes erbij houden. Ze was inmiddels bij de Burnt Sycamore en kon vlakbij het geraas van monsters over het Thunderpath horen. Het was druk daar vreemd genoeg, maar zolang ze hier bleef was ze veilig. Misschien was er wel iets wat zich tussen het kreupelhout verstopte. Wishpaw luisterde eens goed naar wat ze hoorde, maar het enige geluid was te zwak om iets waards te zien. Misschien een grote insect of de wind, alleen zeker geen prooi. Dus zakte ze maar wat door haar poten en hield ze het goed in de gaten, want wie weet kwam er nog wat. Hopelijk voordat ze ging dagdromen.
 |
|
