Haar ogen waren lodderig van de slaap. Waar haar familie ondertussen verhuisd was naar de nursery, was Azurekit nog achtergebleven in de nursery. Niet dat dit haar tegenhield, alles behalve. Ondanks dat haar borstkas pijnlijk samenkneep en haar hartje in haar keel bonste, stapte ze met een wiebelige pootstap voorzichtig haar nest uit. Haar nog stompe kittenstaartje stond hoog de lucht in terwijl ze voorzichtig de eerste stapjes zette de koude wereld in. Het riet torende hoog boven haar uit aan alle kanten en stilletjes vroeg ze zich af waar ze nou eigenlijk was.