22 Actief
| |
| Onderwerp: Sweetest thing on the block ma 7 dec 2020 - 14:33 | |
| Het zonnetje was koud en kil, niet de warmte die ze gewend was in de zomer. Ze haatte het dat de zon zijn warmte begon te verliezen, en de wind in kou begon aan te nemen. Haar korte witte vacht was niet gemaakt voor deze kou en dit betekende dat ze vaker en meer binnen moest gaan zitten, vechtend om haar plekje. Ze was dan wel een van de oudere katten hier in deze verrotten plek, dat betekende niet dat ze ook maar iets van privileges had. Sweet snoof zachtjes, terwijl ze om zich heen keek en geeuwde. Ze rekte zich uit, likte de laatste druppels bloed van haar snuit af en slaakte een zucht. haar prooi was op, haar maag was gevuld voor het moment, maar ze verveelde zich alsnog kapot. Sinds de laatste verandering in leiding was er geen greintje lol meer in het kamp te vinden. De witte kattin had nu vier verschillende leaders gezien. Nadat haar moeder, Icy, was verdwenen, hadden Claw, Shark, Cobra en nu Brat het overgenomen. Ze vroeg zich af of deze het wel zou overleven. Kleine kans natuurlijk, dit was Bloodclan. Niemand overleefde het hier. Alleen zij, zij wist het te overleven voor een absurd lange tijd. Misschien door haar prachtige uiterlijk, misschien had 't toch zin gehad om al die prooien te ontdoen van hun bloed en dat in zich op te nemen .Sweet wist 't niet, maar het werkte in ieder geval. De witte kattin keek uit over het gebied waar ze doorheen wandelde. Het was een van de achterlaten stukken van de twolegs, er waren hier in al geen manen meer twolegs geweest, maar er waren een paar nieuwe monsters geplaatst. Ze vroeg zich af wat er hier gaande was, maar terwijl ze in de rondte keek, hoorde ze in de verte een twoleg spreken. De kattin schrok van het geluid en viel naar beneden toe. Een klein monster dat in de buurt stond van de plek waar ze was gevallen, kwam tot leven en begon te brommen. Sweet probeerde overeind te komen, maar zat vast in iets dat haar vacht vast hield. Ze probeerde te schreeuwen, maar het monster kwam boven haar stem geluid heen. Van boven haar viel er iets nats op zich, een soort van modder, maar grijs in kleur. Sweet probeerde los te komen, maar er kwam geen beweging in. Ze wilde wegkomen, maar het wilde niet lukken. Inmiddels zat ze tot aan haar kop vast in de modder en niet veel later viel het helemaal over haar heen. Zuurstof verdween uit haar lichaam en niet veel later was de kattin niet meer.
|
|