All my mistakes are slowly drowning me

Acornstar

If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Hij had maar weinig besef van tijd sinds de ceremonie. Het leek alsof hij het ene moment bij kennis was en door had waar hij was, maar het volgende moment was alles weer zwart en viel hij vaak in een droomloze slaap. Hij bleef op die manier maar een beetje aanpappen, niet goed wetend ook waar hij was. Misschien kwam het alles door de koorts of waren er andere redenen. Toch leek hij voor nu weer even een wat helderder moment te hebben en hij probeerde dan ook wat overeind te komen. Dat zou ook waarschijnlijk wel gelukt zijn als het niet zo was dat zijn hele lichaam ertegen leek te protesteren. Waarom was dat nu weer? Het was nog niet eerder zo erg geweest, niet voor de ceremonie. Hij kreunde dan ook wat, maar legde zijn kop toch maar weer neer. Dan was het maar beter om niet overeind te komen voor nu.

[Routnose]

El4a

All my mistakes are slowly drowning me D9qgc1k-83b9005e-2a8d-4efb-b704-863d970e9e81

Heel eerlijk wist ze niet zo goed wat ze met zichzelf moest, wat ze met hem moest. Routnose was niet vaak boos en wist ook niet altijd even goed hoe ze daar mee om moest gaan, zeker niet tegen iemand wiens bewustzijn heen en weer leek te slingeren. Een zucht verliet haar lippen en ze wreef over haar slaap. Door het gebrek aan nachtrust had ze al dagen last van hoofdpijn, en de huidige stand van zaken maakte niets er beter op. Achter zich hoorde ze gerommel en direct kwam ze overeind. "Hey, hey, blijf liggen," murmelde ze warm maar strenger dan ze normaal was. Met zachte stappen kwam ze op hem af. Hij was nog lang niet stabiel genoeg om naar zijn eigen den te gaan. Het was lastig, want ze wilde ook niet hebben dat hij meer katten besmette. De poes knarste haar tanden en verdween even, alvorens terug te kregen met een bundeltje kruiden en een hapklare muis. "Probeer dit op te eten," ze sprak zacht, om haar hoofdpijn en mogelijk de zijne te verzwakken. Ze zou hem nu niet op zijn fouten wijzen.

Acornstar

If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Hij haatte dit nu al als hij heel eerlijk was. Alleen het feit al dat zijn lichaam niet deed wat hij wilde dat het deed, maar ook dat hij nu geen idee had wat er allemaal gaande was in de clan. Ook al had hij geen idee hoelang het was dat hij hier nu al lag. In ieder geval was al wel duidelijk dat dit niet zijn eigen den was. Hij kon een stem horen die hem vertelde te blijven liggen en hij gaf alleen maar een korte zucht als antwoord. Het was niet alsof zijn lichaam hem wilde op laten staan hoe graag hij dat ook wilde. Er kwam een kat naar hem toe, maar zijn zicht was niet scherp, mogelijk door de koorts. Diezelfde stem als eerder vroeg hem wat te eten, maar als hij eerlijk was voelde hij niet de drang om het op te eten. Hij duwde er dan ook alleen zachtjes tegenaan met zijn snuit, maar maakte geen aanstalten om het op te eten.

El4a

Hij was in een behoorlijk slechte conditie en het leek ook niet te verbeteren. Routnose knarste met haar tanden, gefrustreerd over dat haar medicatie niet aan leek te slaan. Nu hielp het ook niet dat hij er enkel tegenaan neusde, maar zelfs dat wat ze naar binnen kreeg haalde weinig uit. Een zucht rolde over haar lippen, en ze keek kort even naar boven - al was er geen hemel te zien door het dikke bladerdak. Zou dit haar straf zijn van Starclan voor haar acties? "Straf dan niet hen, alsjeblieft," murmelde ze verslagen, al wist ze stiekem ook dat zijn ziekte niet uit het niets kwam. Hij had zichzelf te ver gepusht, maar het was haar constante schuldgevoel dat er voor zorgde dat ze dingen begon te projecteren.

De poes kwam overeind en rommelde kort wat rond, waarna ze terug kwam met wat honing op een blaadje. Ze doopte de kruiden erin en gaf ze vervolgens weer terug aan de leader. "Acornstar, het is heel belangrijk dat je deze neemt, alleen dan wordt je beter. Alsjeblieft," ze sprak langzaam en duidelijk, maar kon alleen hopen dat haar woorden binnen zouden komen bij de zieke leader.

Acornstar

If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Kruiden waren zeker niet zijn favoriete dingen om te eten en nu dat hij eigenlijk geen eetlust had, had hij er nog minder zin in. Maar het leek erop dat degene die hem de kruiden wilde voeren nog niet klaar met hem was, want de volgende geur die volgde was die van honing. En de stem vertelde hem dat hij ze moest nemen om beter te worden. Natuurlijk was dat ook wat hij wilde, maar er echt bij stilstaan stond zijn lichaam gewoon niet toe. Toch stak hij voorzichtig zijn tong uit en likte wat van de kruiden op. De honing hielp iets met de smaak, maar hij trok nog steeds een gezicht bij de smaak. Hij legde alleen al snel weer zijn kop neer, want dit nam bijna te veel energie als hij eerlijk was.

El4a

Of het de honing was of haar eigen aanmoedigingen wist ze niet, maar Acornstar begon toch was van zijn kruiden op te likken, tot haar grootste opluchting. Dat was een van de weinige dingen die ze niet kan, katten ergens toe forceren. Oh, ze kon dingen aansmeren, katten ompraten en vanalles aan iedereen wijsmaken, maar nooit dwingen. En Acornstar, die bijna geen energie had om alles op te eten, ook niet. Toch tikte ze zachtjes tegen zijn kop. "Nog een klein beetje, je bent al zo ver," sprak ze en tikte nog eens tegen zijn kop om hem wakker te houden. "Daarna kan je slapen, zoveel je wilt,"

Acornstar

If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Het was iets waar hij niet aan gewend was, om gewoon niet de energie te hebben om ook maar te eten eigenlijk. Zijn zicht leek weer wat te vervagen en hij was al half van plan om zichzelf weer in een onrustige slaap te laten vallen toen een tik tegen zijn kop hem weer iets helderder maakte voor een moment. Hij deed nog een laatste poging om de rest op te eten voor hij zijn kop weer volledig liet zakken, maar deze keer liet hij zich nog niet terug gaan naar de slaap. In plaats daarvan legde hij een ongefocuste blik op Routnose, maar woorden wilden zich nog niet vormen.

El4a

Nee, nee, nee! Hij mocht nog niet slapen. Zachtjes probeerde ze hem bij bewustzijn te houden en tot haar opluchting werkte het. De kater at moeizaam verder aan zijn kruiden, amper nog energie. Het baarde haar zorgen. Misschien had hij meer levens dan alle andere katten hier, maar dat maakte zijn leven niet minder waardevol. De poes zuchtte vermoeid en wreef de slaap uit haar ogen. Ze wilde hem zoveel zeggen, de frustratie die zich opkropte in haar bortskast op hem uitlaten - maar ze wist wel beter. Zijn ogen stonden glazig en hij keek haar enkel afwezig aan. "Ga maar slapen Acorn, het is goed," murmelde ze.

Acornstar

If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Hij had nooit van kruiden gehouden, dat ging hij ook niet ontkennen, maar hij was er vrij zeker van dat als hij ze nu niet at, hij ze op een manier toch wel op zou moeten eten. Vooral als hij hier zo snel mogelijk uit wilde komen. Hij herkende ondertussen de kat naast zich als Routnose en ze vertelde hem dat hij mocht slapen, niet dat hij dat niet van plan was, want hij kon zijn ogen nog amper open houden. Toch zou het waarschijnlijk weer geen rustige slaap worden. Dat was het al niet meer geweest sinds dit alles gestart was. Hij zuchtte dan ook alleen maar zachtjes en sloot zijn ogen, hopende dat slaap snel zou komen.

El4a

Onderwerp: Re: All my mistakes are slowly drowning me