Aspire to inspire before we expire.

Ze had van Crystalstar gehoord dat Jaggedgaze laatst was langsgekomen met dat hij graag, ondanks zijn verminking, zich nog nuttig wou maken in de clan. Het was nog zo recent gebeurd dat hij zijn zicht grotendeels verloren geraakt had door het verdedigen van hun territory.. ogh de arme jongen toch Ze vond het zo sneu voor hem. Als ze de kracht ervoor gehad had.. dan had zonder aarzel het omgeruild met hem. Zij had de wereld al gezien, hij was nog zo jong en vol potentie. Haar lippen kronkelde naar beneden toen ze de gevlekte tom zag zitten in het kamp. Ze had aan Crystalstar verteld om hem soms wat extra taakjes te geven in de nursury. Ze hoopte dat hij ze leuk zou vinden. ''Jaggedgaze?'' Mauwde ze dan ook diens naam toen ze haar kopje even de nursury uitstak. Ze wapperde even haar vacht dat langer was op haar nek zodat haar geur zijn kant op spreidde. Hoewel hij nog wel íets kon zien, kon het geen kwaad om hem extra te helpen door bijvoorbeeld nu haar geur zijn kant op te wuiven: Zo kon hij oefenen met zijn andere zintuigen.

-Jaggedgaze

my heart's cold and un-repaired.

Jaggedgaze had altijd al een sterk karakter gehad. Voor zijn ongeluk stond hij stevig in zijn poten en hoewel de afgelopen gebeurtenissen zijn zelfverzekerdheid even hadden doen wankelen, was dat nooit gebeurd met zijn vastberadenheid. Hij wilde nuttig zijn voor zijn Clan en hij ging dat op de één of andere manier ook waarmaken. Hij wist dat hij veel gevraagd had van Crystalstar met de opties die hij haar had gegeven wat betreft het nuttig maken van zichzelf, maar hij wist ook dat hij niet wilde wegrotten als een verbitterde elder. Faintlight was een beetje zijn grote voorbeeld daarin en Jaggedgaze wilde ook diezelfde kracht hebben als haar om terug op zijn poten te komen en de kracht te vinden om door te gaan. Zijn slechtziende blik gleed naar opzij toen hij zijn kopje draaide toen hij de stem hoorde van een poes. Nu hij enkel op zijn andere zintuigen kon beoordelen, had hij meer moeite gehad met zijn Clanmates te herkennen dan hij liet blijken. De geur van Shatteredice kwam hem tegemoet en Jaggedgaze stond op. Hij probeerde zich voor te stellen hoe het kamp er uit zag en waar Shatteredice zich ongeveer bevond. Het hielp dat haar geur zich mengde met melk en dus wist hij dat ze in de nursery was. Jaggedgaze wist waar de nursery was en dus begon hij standvastig zijn weg naar haar te maken. Zijn oren zakten in zijn nek toen hij tegen de wand van de nursery botste, maar in elk geval had hij Shatteredice weten te bereiken en de kater ging voor haar zitten. “Shatteredice?” vroeg hij op een vriendelijke toon, al klonk er wel wat lichte schaamte door omdat hij zo onhandig was geweest. “Kan ik je soms ergens mee helpen?”