Heather

Het waren al wat korte weekjes geleden dat de rivieren in Riverclan vergiftigd geraakt waren. Sindsdien was Shatteredice druk bezig met jagen om haar nieuwe clan te ondersteunen. Hoewel ze nog altijd in training was om een volledige Riverclan warrior te worden en ze haar dagen ook nog eens spendeerde in de nursury met haar drie nieuwe zoontjes was ze zoveel mogelijk bezig om prooi binnen te halen. De trainingen stonden stil, al was dat natuurlijk niet ernstig was. Ze moest nu alleen een pauze zetten op het leren zwemmen en vissen. Iets wat ze niet heel vervelend vond om uit te stellen. Hoewel ze het kamp al probeerde te betreden via het water was ze er nog altijd geen fan van. De she-cat was al een hele ochtend bezig geweest met de jaagt en het was al tegen de middag aan toen ze vlakbij de grens aankwam. Ze had de geur van haas opgevangen en was er direct achteraan gegaan. Het gebeurde nog wel eens dat een konijn of haas de grens overstak en die kans liet ze dus niet verschieten. Met z'n soort prooi kon ze al meteen enkele apprentices of warriors voedde. De she-cat lag ingedoken in het gras die hier al wat langer was dan de rest van het territorium, omdat het al wat dichter bij de heide lag. Het duurde wat enkele minuutjes maar niet extreem lang toen ze de eerste glimp van het witte bolletje zag. Haar oren schoten gespitst overeind en de she-cat hield haar adem in. De haas was nog op de grens en hoewel het leek dat ze alleen was had ze nog altijd respect om niet over te steken, ook ondanks het haar ex clan was. Ze was nu een Riverclanner en ze weigerde om ook maar een pootstap in die hel hol te zetten. De haas begon opeens te rennen, leek ergens van geschrokken te zijn en sprong hierdoor op het land wat haar toe behoorde. Shatteredice schoot uit haar schuilplaats en rende achter de grote prooidier aan. Hoewel haar beste skill onder de grond was, immers was ze getraind als tunneler, bezat ze de snelheid van elk andere Windclanner. Ze klemde haar kaken om de achterpoten van de haas en wist hem zo uit de lucht te trekken toen hij nog geprobeerd had te ontsnappen door een sprong te maken. Snel maar respectvol beet ze de nek door van de haas. Shatteredice liet de prooi los en hijgde kort na van haar sprintje voor ze haar lippen van elkaar hield en zachtjes Starclan bedankte voor de vangst. Ze keek echter weer alert op tijdens haar gebed toen ze geluid hoorde. De geur van Windclan was sterk, maar niet vanwege de haas. Er leek toch iemand in de buurt te zijn. Haar staart gaf een zwiep terwijl ze de grens over tuurde met haar ene oog. Benieuwd wie na al de moons misschien eindelijk het lef had om haar aan te spreken.

-Blazesong 1st