Like you don't even exist

Onderwerp: Like you don't even exist ma 1 feb 2021 - 22:24

Een nieuwe dag, een dag verder van haar persoonlijke geschiedenis. Een stapje verder van haar verhaal dat geeindigd leek met zijn dood. Wat was ze zonder hem? Ze was verloren of was het een nieuw begin.. Ze was voor de zoveelste nacht lang opgebleven, starend naar de maan en de sterrenhemel. Hij had haar alles geleerd over Starclan, over haar moeder die daar was geweest. Had ze op hem gewacht.. Of had zij zelf de relatie die haar moeder en hij hadden gehad ingebeeld. Een fantasie gemaakt van iets dat nooit werkelijk bestond. Nooit had bestaan.

Het was ochtend nu en de maan was vervaagd uit de hemel. Haar dagen gingen verder en ze kon niet langer in het verleden blijven hangen. Het was tijd om haar plaats te nemen in deze clan. Ze was nu alleen en alleen zou ze het niet overleven. Ze had de clan nodig, ze kon ze niet enkel beschermen.

Ze had familie nodig.

Gelukkig kende ze haar taken nog als apprentice. Elders verzorgen, het was vroeger altijd iets geweest wat ze zo snel mogelijk had weggeduwd. Ze was er veel liever op uit geweest op de heide, maar nu had ze de apprentices die de taak hadden weggestuurd en liep ze met schone bedding naar de eldersden. Met een zachte kuch liet ze haar aanwezigheid merken aan de elders en stapte naar hen toe. "Heeft er iemand een verschoning nodig?" Begon ze met een zachte stem, haar blauwe ogen gleden over de katten heen. Niet geheel zeker waar ze moest beginnen, ze kende de elders eigenlijk nauwelijks. Wist niet bij welke ze stil moest zijn en welke wou kletsen. Starclan dit was moeilijk..

@Tinystep first

There's a grain of truth in every fairy tale