[FINISHED] I'll show you the right techniques [Training 2]

Stormflight

Stormflight gaf een knikje aan zijn apprentice toen ze aangaf wat er mis ging en wat haar verbeterpunten waren. “Het is waar dat je te lang over het sluipen deed, maar het was niet per se geluk te noemen dat de merel niet direct weg vloog. Het was een goede tactiek van je om de afleiding van de merel te gebruiken – het opeten van zijn prooi – en dan toe te slaan, maar dan moet je de volgende keer gewoon iets sneller zijn. Zoals ik al zei: je hebt het erg goed gedaan, dus er is zeker niks om jezelf voor te straffen.” Hij keek haar iets langer aan met een alwetende glimlach. Hij wist hoe vervelend ze het kon vinden als iets niet meteen van de eerste keer lukte, maar dat was een attitude dat ze van zichzelf af moest schudden. Er mochten misschien wel mentors in zijn Clan zijn die geen genoegen namen met minder, maar hij was zo niet en hij geloofde dat er verschillende leertempo’s per apprentice waren. Als het Aurorapaw niet lukte vanaf de eerste keer, dan had hij daar geen moeite mee. Waar hij wel moeite mee had, was met katten die het opgaven als het niet lukte. Gelukkig beschikte Aurorapaw over een stevige portie doorzettingsvermogen, iets waar hij wel blij mee was. Zijn blik gleed naar de hemel en hij richtte zijn blik weer terug naar Aurorapaw. “Ik zou je normaal gezien nog willen laten zien hoe je op vissen jaagt, maar nu de rivier er zo slecht bij ligt en de prooi daar vergiftigd is, stel ik voor dat we dat uitstellen naar een geschikter moment.” Hij glimlachte naar haar. “Laten we samen nog wat vers mos halen bij de rivier voor de elders en de queens en teruggaan naar het kamp. Ik zal het mos wel dragen als jij je gevangen prooien mee pakt. De volgende keer dat we gaan trainen, gaan we aan een nieuw onderdeel beginnen.” Hij gaf een knikje naar haar en gebaarde met zijn staart dat hij haar moest volgen.

Elfje

OOC: Gezien dit topic aan zijn einde begint te komen, zal ik het volgende alvast maken ^^

Haar zwaarmoedigheid die ze gevoeld had doordat ze heel goed wist wat ze verkeerd gedaan had verdween zodra ze de prijzende woorden hoorde, maar die blik alsof hij alles wist stond haar mentor echt niet. Hoewel hij altijd vriendelijk naar haar was zelfs als ze wel eens ruzie maakten, maar Aurorapaw moest toe geven hoeveel geduld de kater ook met haar moest hebben hij eigenlijk slecht boos te maken was. Dus knikte ze instemmend. Ze had haar best gedaan en van fouten kon je altijd beter worden. toen Stormflight naar de hemel keek volgde ze zijn blik, maar keek haar mentor gruwelend aan toen hij het over vissen begon te hebben. Zolang de vissen giftig waren konden ze daar sowieso niet op jagen, maar toch wilde Aurorapaw liever elk water contact vermeiden als het maar even kon. Wie weet moest ze wel de rivier in gaan om ooit ook maar 1 vis uit het water te hengelen? Maar gelukkig zag Stormflight daar voorlopig vanaf. Misschien als ze ooit van haar water vrees af zou komen dat ze dan eens zou proberen te gaan vissen, maar zolang Aurora dat uit zou kunnen stellen de beter. 'Is goed.' miauwde ze een stuk vrolijker en raapte eerst de merel weer op voor ze haar mentor achter na liep eerst richting de muis die ze eigenlijk per toeval had gevangen. Die groef ze weer op en legde de prooi zijn staart bij de vleugel aanzet en pakte ze daarna weer goed vast voor ze Stormflight richting de rivier volgde. Die merel was best al zwaar geweest, maar met die muis erbij waren nog zwaarder geworden, maar ze klaagde niet en deed haar best om beide prooien mee te sjouwen.

Stormflight

Stormflight’s mondhoeken drukten zich omhoog toen hij de vrolijke reactie van zijn apprentice zag. Het deed hem wel goed dat ze zich een stuk vrolijker voelde dan toen ze begonnen aan de training en hij hoopte dat ze dat dan ook vol konden houden. Ze maakten een boel vooruitgang in hun training en het zou jammer zijn als haar angsten daarbij in de weg zouden staan. Hij was er echter na elke training wel wat meer van overtuigd dat het echt wel goed zou komen en hij had dan een positieve kijk naar de toekomst. Stormflight verzamelde het mos en nam deze tussen zijn kaken, waarna hij naar Aurorapaw teken deed dat ze terug konden gaan. Hij moest onder zijn adem door grinniken toen hij zag dat ze het lastig had om de prooi volledig mee te krijgen, maar dat was iets waar ze aan moest wennen. Of ze moest minder koppig zijn en het in meerdere keren doen, maar daar moest ze zelf maar achter komen. Voor nu maakten ze een positieve vooruitgang en daar was hij erg blij mee. Het duurde niet lang eer dat de twee terug waren in het kamp en terwijl Aurorapaw haar prooi weg ging leggen, ging Stormflight naar de elder's den toe om het mos te verdelen en een praatje met ze te maken. Hij had al naar Aurorapaw geseind dat ze klaar waren met de training, dus zij kon ook weer van haar vrije dag genieten.

Elfje

OOC: Topic uit!

Oef! Als ze straks groter zou zijn ging het misschien gemakkelijker? Nu struikelde ze bijna steeds over de andere vleugel die over de grond sleepten. Maar ze keek toe hoe haar mentor uiteindelijk mos bij de rivier weg haalde en ze langs de rivier terug liepen richting het kamp. Ze was nog te water schuw om al zelf het water over te steken laat staan met prooi! Nee ze besloot om voorlopig het pad onderwater te nemen zo kon ze zonder al te nat te worden van hun territorium naar het eiland toe. Jammer genoeg zogen de veren van de merel zich vol met water waardoor ze steeds dieper in het water kwam te lopen vooral op de iets diepere stukken, maar doordat ze altijd nog vaste grond onder haar pootjes voelde was de angst nog uit te houden. Eenmaal tussen het riet door zag ze haar mentor met het mos het riet komen, maar zoals elke keer had hij wel gezwommen. Zijn seintje ving ze op en wipte even met haar oortjes zodat ze doorgaf dat Aurorapaw Stormflight's tegen begrepen had voor ze de prooi op de stapel neer legde. Oh Starclan wat had ze een honger! Ze pakte de muis die ze zelf gevangen had en liep ermee naar de leerlingen den toe om hem daar lekker op te peuzelen.

(Topic uit)