Life is the flower for which love is the honey

Haar sterrenpootjes stonden bij de steen. De steen die zijn maanwit licht over een paar vachten liet gloeien. Haar apprentice lag naast haar, maar het was Shrimppaw waar ze haar ogen op had laten vallen. Chivysniff raakte haar aan met haar neusje en bracht haar naar boven, naar Starclan. Was dit de eerste keer dat ze het hier zag? De oude Medicine Cat van Riverclan ging zitten en wachtte tot het kleine poesje ontwaakte.

+ Shrimppaw

<sub>Met nerveuze pasjes was ze de anderen Mothermouth in gevolgd. Ze had eventjes met haar ogen moeten knipperen om aan het donker te wennen, om vervolgens bijna verblind te worden van de steen die aan het einde van de tunnel lag. Shrimppaw keek haar ogen uit, zo had ze het echt niet voorgesteld. Shrimppaw hoopte maar dat ze geaccepteerd zou worden, en hoopte ook voor antwoorden. Ze had zo lang gewacht voor de waarheid. Ze keek eventjes om zich heen om te zien wat de anderen deden en volgde toen hun voorbeeld. De jonge poes knielde voor de Moonstone en drukte voorzichtig haar neusje ertegenaan.

De kou die door haar lichaam ging deed haar bijna uitroepen. Zo koud had ze het nog nooit gehad, maar toch voelde het niet alsof ze bevroor. Langzaam werd het weer warmer en Shrimppaw knipperde haar ogen open, die ze stijf op elkaar gehouden had. Onder haar pootjes groeide groen gras en de lucht was helder. Haar blauwe ogen richtte ze naar voren, waar een grote grijze poes zat, haar vacht gevuld met sterren. 'Ch-Chivysniff,' stamelde Shrimppaw. Oh, ze had zoveel vragen.</sub>

Chivysniff legde haar pluizige staart over haar pootjes. Ze knipperde langzaam toen Shrimppaw voor haar ontwaakte. Een klein minzaam lachje stond op haar gezicht. Starclan toonde nooit veel emoties naar de levende toe. Het was hier continu vredig en daardoor heerste er niet echt euforie, angst of woede. Bij haar naam knikte ze. "Shrimppaw, wij heten u welkom in Starclan." Ze veegde met haar poot over het gras. Sterretjes maakte zich los en zweefden naar boven. Ze dansten sierlijk heen en weer tot ze elks tussen de ogen van een kat landde. Wanneer ze deze aanraakte verscheen de kat om daarna weg te vagen. Even was het alsof Starclan vol stond met katten. Chivysniff wachtte tot het laatste sterretje was verdwenen om verder te gaan. "Wil je hier zijn?"

_{De poes voor haar glimlachte lichtjes en knikte naar haar. 'Shrimppaw, wij heten u welkom in Starclan.' De poes ging over het gras met haar poot en sterretjes vormde zich in de lucht. Shrimppaw volgde ze omhoog, waar ze één voor één bleven hangen. Verschillende katten lichtte kort op, maar ze vervaagde al net zo snel als ze verschenen waren. Shrimppaw keek er met open mond naar. Zoveel katten die ze niet kende, maar allemaal waren ze hier voor haar? Toen de laatste sterretjes vervaagde gleed haar blik weer naar Chivysniff. 'Wil je hier zijn?' Shrimppaw was stil. Was dit een test? 'Uhm.. Ja, heel graag,' antwoordde ze voorzichtig. Het was toch geweldig om met StarClan katten te kunnen spreken? En ze zou hier officieel geaccepteerd worden en... En misschien zou ze zelfs antwoorden op haar vragen kunnen krijgen. Op dit moment wilde ze nergens anders zijn. Ze knikte, vastberadenheid in haar ogen.}

Chivysniff wachtte even af. Ze moest het voelen alsof er een warmte uit de borstkas van de kattin stroomde naar de vroegere medicine cat toe. Eerst was het haperend, slechts kleine golfjes, maar iets veranderde. De grijze kattin glimlachte toen de warmte haar volledig omgaf alsof ze in water aan het zwemmen was. Ze stapte op de poes af en stapte langs haar, haar staart onder de kin van Shrimppaw kietelend. "Kom ik ga je wat laten zien."

_{Ze hoopte dat haar korte twijfel niet de doorslag zou geven om haar uiteindelijk toch niet te accepteren. Het was een korte twijfeling geweest, een moment van onzekerheid. Het was meer een onzekerheid in haar eigen kunnen dan of ze het wel echt wilde. Gelukkig stapte de poes voor haar op haar af, haar kietelende staart onder haar kinnetje houdend. 'Kom ik ga je wat laten zien.' Shrimppaw keek haar met grote ogen, zich afvragend wat het was. Ze knikte lichtjes. 'Oké..' ademde ze zachtjes voor ze de poes volgde.}

Ze zag de spanning op het gezicht van de kattin. Chivysniff glimlachte naar het kleine poesje, waar ze nu zachtjes haar staart op legde. Hoewel Shrimppaw nu ook in Starclan was, waren aanrakingen niet hetzelfde als bij de levenden of wanneer Shrimp ook dood zou zijn. Het was minder echt, meer een vederlichte aanraking. Ze schudde haar snorharen. De sterrentjes deinden mee op de bewegingen. Na even wandelen hield ze halt. Starclan was een weerspiegeling van de territoriums, maar dan waar alles nog in volle bloei staat. Ook Skyclan stond er nog. Toch waren ze nu op een uitgestrekt grasland, de heide van Windclan die doorgetrokken was. Vroeger stonden hier geen huizen, reden er geen monsters en was er geen artificieel licht. Chivysniff veegde met haar poot over de grond en het Bloodclankamp kwam tevoorschijn. Ze waren precies waar ze moest zijn. Net boven wie ze moest hebben: Skadi. Chivysniffs blik gleed naar de rossige poes.

_{Ze liep met de grijze poes mee. De aanraking van haar staart - hoewel het anders aanvoelde - stelde haar toch een beetje gerust. Ze keek met sterren reflecterende ogen om haar heen. Alles was in bloei. Het was zelfs nog groener dan hartje greenleaf. Er was geen spoor van gevechten, grote constructies en Twolegs. Alles was vredig. Tot ze stopte. Shrimppaw keek terug naar Chivysniff, die met haar poot over het gras ging. Sterretjes vervaagden en onder hen kwam het grauwe beeld van een kamp tevoorschijn. Toen ze haar zusje zag rezen haar haren omhoog. De jonge poes slikte. Ze wilde graag naar haar roepen, haar meenemen naar de vredige kant, maar ze wist dat dat onmogelijk was. Was het onmogelijk? Ze richtte haar blauwe ogen vragend op naar de poes naast haar.}

_{Teleurstelling golfde door haar heen toen Chivysniff haar hoofd schudde. 'Het is een mooie gedachte voor een medicine cat om iedereen te willen helpen, maar het is belangrijk om altijd een beetje los te laten. Je bent vanaf nu Shrimppaw de medicine cat apprentice. Niet Shrimppaw van Riverclan, niet Shrimppaw die een zus in de Elite heeft.' Shrimppaw zuchtte en sloot haar ogen toen ze een lik tussen haar oren kreeg. 'Gefeliciteerd.' Ze opende haar ogen weer en keek naar haar op. Een kleine glimlach vormde op haar snoetje en een warm gevoel stroomde nu toch door haar lichaam. Ze was Medicine Cat Apprentice van RiverClan, het was officieel. 'Bedankt,' murmelde ze en ze boog kort haar kopje. Toch liet ze een zachte zucht ontsnappen en ze richtte haar ogen weer op de poes voor haar. 'S-Skadi en.. En Aegir.. Ze vertelde me beiden dat ze uitgekozen waren door StarClan... N-Natuurlijk geloof ik dat niet, maar... Betekent dit dat ze nog steeds in StarClan geloven? Zouden ze ooit hierheen kunnen?'}

_{De poes legde haar poot over haar heen en haar kop legde ze op de hare. Shrimppaw kroop wat naar haar toe en sloot haar ogen. Hopend. 'Dat weet ik niet, momenteel is Aegir nog te redden, maar... Skadi zal misschien eerder naar Dark Forest gaan. Toch zijn er katten in het verleden die uiteindelijk inzien wat ze hebben gedaan, dat noemt men dan verlichting.' Een zachte zucht verliet haar bekje. Ze opende haar blauwe ogen en keek op naar de grote poes. Verlichting? Zou het nog mogelijk zijn? Misschien als Aegir het zou inzien.. Dan Skadi misschien ook..? 'Zin in een training?' Shrimppaw keek de poes een beetje verbaasd aan. 'Een training?' Ze was hier toch voor iets anders? 'Hebben we.. daar wel tijd voor?' Kregen meerdere Apprentices trainingen?}

_{De poes greens en ging met haar poot weer door het gras. Sterretjes vulde de lucht. 'Tijd werkt anders in Starclan, jij bent hier misschien een hele dag en je zal straks je ogen openen en zien dat er misschien maar een paar minuten verstreken zijn.' Shrimp knipperde, maar knikte. Dat was toch wel interessant. Wat ook interessant was, was de creatie die de sterretjes voor hen vormde. Ze wist niet zo goed wat ze ervan moest denken, wat het was. Al kwam het wel bekend voor... Chivysniff pakte het grootste bot. 'Wat is dit?' Shrimp keek haar aan alsof ze weer levend was. 'Uh..' Ze keek weer naar het beeld voor haar, tot het opeens naar binnen schoot. Oh! Dit was.. Een kat... 'Uhm... Dat is uh.. Een kop? Van een kat..?'}

_{Chivysniff knikte. 'Heel goed Shrimppaw, dat noemt men ook de schedel.' Oh wow, ze had het goed. Shrimp knikte maar keek toch even geschrokken toe hoe de poes de schedel liet vallen. Gelukkig leek er niets te gebeuren. 'Een schedel krijg je niet zo s nel kapot, maar als een kat hard valt kunnen er bloedingen ontstaan in de hersenen, die zitten vanbinnen in de schedel.' Chivysniff draaide de schedel om, waardoor Shrimp naar binnen kon kijken. Ze zag echter geen hersenen, alleen maar leegte. 'Wanneer dat gebeurd kunnen zelfs wij niet meer helpen.' Shrimp slikte en hoopte maar dat er nooit een kat zou zijn met een bloeding. 'Hoe herken je een bloeding? En probeer de schedel eens terug op de juiste plek te leggen Shrimppaw.' Shrimp keek op en slikte. 'Uh.. Ik weet het niet..' Ze had immers nog nooit iets gehoord over bloedingen. Voorzichtig, alsof het elk moment kapot kon gaan, pakte de Apprentice de schedel op. Gelukkig was dit makkelijk, de schedel hoorde natuurlijk op de plek van de kop. Shrimp zette het terug op de rest van de botten.}