We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
CAT'S PROFILE Age: Dead (120 moons) Gender: Tomcat ♂ Rank: Ancient leader
Onderwerp: Where did all of the good people go? do 19 nov 2020 - 20:57
Acornstar
If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain
De hoeveelste nacht was dit nu al wel niet geweest dat hij niet had geslapen? Als hij eerlijk was, dan was hij de tel kwijt. Het werden er in ieder geval wel te veel. Zijn lichaam begon steeds meer te protesteren. Waar het in eerste instantie maar wat keelpijn en verminderde eetlust leek te zijn was dat nu wel wat meer geworden. Hij merkte dat zijn conditie ook achteruit aan het gaan was en dat hij sneller buiten adem was en daarbij kwam ook nog dat hij zich vermoeider voelde dan dat hij ooit gedaan had. Het hielp niet bij het concentreren en hij probeerde dan ook steeds minder in het kamp te zijn, zodat katten niet door zouden hebben dat er wat mis was. Hoe meer ze van hem zagen hoe makkelijker ze het door zouden hebben waarschijnlijk, dus was het het beste om iedereen zo veel mogelijk te vermijden. Dat was dan ook nu de reden waarom hij het kamp verlaten had en door het territorium aan het lopen was om maar wat van de tijd te verdoen.
Onderwerp: Re: Where did all of the good people go? wo 25 nov 2020 - 21:15
If this is the last decision I can ever make
Het was al lang geweest sinds Hoarse echt buiten het kamp was geweest. Hij hielt zichzelf voor dat zijn lichaam gewoon nog moest herstellen. Hij wou niet toegeven dat hij bang was, bang om opnieuw gegrepen te worden. Bang om meer kwijt te raken. Bang om voor altijd meegenomen te worden.
Het was stom om bang te zijn, angst hoorde niet in zijn systeem. Hij was een sterke loyale warrior, waarom was dit dan het enige wat hij verdomde voelde..
De angst leek tijdelijk te vervagen, hij was al veel te lang wakker geweest maar toen hij de beweging van zijn leader zag wist hij dat hij niet meer zou kunnen slapen. Acornstar verliet het kamp en een steek van bezorgdheid schoot door de kater heen. Hij was ook alleen geweest toen de twolegs kamen. Met dit in zijn hoofd schoot hij omhoog en sprong zijn leider achterna. De witte vachtkleur weerkaatsend in het maanlicht. Hij had moeite om Acorn te vinden in het donker maar wist toch de kater te achterhalen. "Acornstar?" Vroeg hij zacht door de duisternis. Zijn stem lichtelijk trillend. Zoekend naar reactie van zijn leader.
CAT'S PROFILE Age: Dead (120 moons) Gender: Tomcat ♂ Rank: Ancient leader
Onderwerp: Re: Where did all of the good people go? zo 6 dec 2020 - 22:08
Acornstar
If you are strong, you'll find responsibility, Weighs down on you like you're carrying a heavy chain
Het was beter als niemand hem zag zoals hij nu was. De vermoeidheid moest voor zijn gevoel wel van hem afstralen, maar slaap kon hij maar niet vatten wat hij ook probeerde. Niet na wat er met de Dark Forest kat gebeurd was. Zelfs Airwisp hielp niet meer echt, waar ze dat eerst nog wel had gedaan, maar hij nam het haar niet kwalijk. Het was niet haar schuld dat dit gebeurd was met hem en dat zijn lichaam daardoor besloten had dat het beter was om niet meer in slaap te vallen. Hij merkte in eerste instantie dan ook niet op dat hij gevolgd werd, maar zijn naam drong wel door, waardoor hij halt hield en zich omdraaide. Een witte vacht was het eerste dat hem opviel, Hoarsepaw. Hij deed zijn best om zijn lichaam wat te rechten en er zo normaal mogelijk uit te zien terwijl hij de apprentice kort bekeek. "Hoarsepaw," Hij kon wel begrijpen waarom de apprentice ook niet aan het slapen was, maar waarom was hij hem gevolgd?