Beertje 178 Actief All is stone
And all is soft inside
| |
| Onderwerp: Hunger is quiet if you do it right do 12 nov 2020 - 17:28 | |
|
Digging my feet into the ground, like an apple tree
Honorpaw had een dagje vrij en Lotuspaw had hij meegestuurd met een andere mentor. Hij deed dit niet heel vaak en wilde het zo veel mogelijk vermijden, maar soms moest hij zijn dochter even stelen om wat tijd met haar door te brengen. Sinds ze niet meer in de nursery zat kon hij niet meer elke dag naar haar toe gaan, hoewel hij soms samen met haar at, maar ze had natuurlijk ook haar vrienden. Nu was het een vroege ochtend en hij stond bij haar in de apprentice den. Ze sliep, maar hij kon niet uitmaken of ze vast sliep of lichtjes. Hij stond al een hele tijd naar haar te kijken, met zijn kop laag zodat hij haar geur inademde. Zijn hart pompte over van liefde, een ander soort liefde als voor Blueflower, maar even sterk. Hij neusde zachtjes tegen haar wang. "Cottonpaw, opstaan, je gaat met je oude man jagen," fluisterde hij zacht en warm. Zijn tong raspte over haar kop en hij deed een stapje achteruit.
|
|
Renske 592 Actief The woods would be very silent if no bird sang, except those who sang best
| CAT'S PROFILEAge: ♢ Nineteen moonsGender: She-cat ♀Rank: Young Warrior |
| Onderwerp: Re: Hunger is quiet if you do it right di 19 jan 2021 - 21:03 | |
| Cottonpaw had zichzelf helemaal gevonden in de apprentice den. Ze was zelfverzekerd, en wat helemaal geweldig was, was dat het weer winter werd. In tegenstelling tot veel andere katten, was ze verzot op de sneeuw en het ijs. Ze was een echte winterkoningin. De kou deerde haat niet zo veel, en niets was leuker dan is verse sneeuw spelen. Haar lichte vacht smolt ook veel simpeler in de sneeuw, dan in groene velden. Ze lag heerlijk te ronken, totdat ze opeens wat tegen haar wang voelde. ‘Mhm,’ kreunde ze zachtjes. Haar blauwe oogjes gingen open en ze keek in de felgroene ogen van haar vader. Haar vader? Even was ze helemaal verbaasd dat hij hier was. Hij was... misplaatst. Maar alsnog glimlachte ze. Het was altijd leuk als hij er was. Hij deelde mee dat ze gingen jagen. ‘Oké, papa!’ miauwde ze vrolijk. Ze kwam overeind uit haar nest en rekte zichzelf even lang en breed uit. Nog wat slaapdronken liep ze naar hem toe en drukte haar kop in een lompe beweging tegen hem aan. Het was liefdevol bedoeld, natuurlijk, maar Cottonpaw stond niet bekend om iemand die heel veel takt had.
|
|