[SPOOKTOCHT] When the sun goes down

Eaglepaw liep zo zacht als hij kon richting de uitgang van het kamp, en keek behoedzaam om zich heen, op zoek naar iemand die hem kon tegenhouden. De kust leek veilig en de apprentice rende met en paar vlugge passen het Shadowclan territorium in, eindelijk vrijheid. Hij had de hele dag taakjes moeten doen, mos verschonen in de nursery en prooi naar de elders brengen. Soms was apprentice zijn zo saai, en soms super spannend. Konden ze niet altijd vecht bewegingen leren en in bomen klimmen? Dat zou beter zijn voor iedereen, of in ieder geval voor hem. Eaglepaw keek nog een keer om zich heen en zag dat de zon langzaam naar beneden zakte en de maan al bijna volledig zichtbaar was, hij zou eigenlijk al in zijn nest moeten liggen. Maar hij zou niet lang wegblijven, en had een klein uitstapje wel verdiend. Als het echt laat werd zou hij het kamp wel weer insluipen en niemand zou iets van zijn afwezigheid merken, hoogstens een van de andere apprentices en die zouden hem echt niet verraden. Eaglepaw stond stil en dacht na over waar hij nu heen kon gaan, hij had bijna alle plekken al verkent, dus misschien een tripje door het héle territorium deze keer?

De zon is aan het ondergaan in het westen en je zet de eerste stappen buiten het kamp, mogelijk zelfverzekerd of juist onzeker. Toch heb je niet lang de tijd om hier bij stil te staan, want de eerste keuze ligt voor je. Je kan drie paden zien die al jaren bewandelt zijn door katten. De ene gaat richting het zuiden, een andere naar het zuidwesten en een laatste naar het westen. Welke van de drie paden kies je?

A - Het zuidelijke pad, een die vaak bewandelt wordt door apprentices en warriors en daarmee ook de minste begroeiing heeft.

B - Dit pad loopt naar het zuidwesten. Bij dit pad zit er af en toe wat struiken en planten in de weg, maar is nog steeds voor het merendeel goed begaanbaar.

C - Dit is het pad naar het westen. Het is te zien dat dit pad het minst vaak van de drie gebruikt wordt en daardoor wat moeilijker te belopen zal zijn dan de andere twee.

Terwijl hij om zich heen keek, zag Eaglepaw drie paden. Hij dacht goed na over waar hij wel is heen was gegaan, en keek nog een keer goed. Het pad dat duidelijk een pad was had hij al vaak op gelopen, met de training en met uitstapjes zoals deze. Het was tijd voor avontuur en nieuwe dingen, dus dat pad ging hij absoluut niet in. De andere paden herkende hij niet, en de apprentice twijfelde waar hij heen zou gaan. Het was al laat, dus hij koos een goed begaanbaar pad, hij hoefde ook geen vieze poten nu. Vrolijk liep hij het pad in, en keek om zich heen bij elke stap die hij zette. Het Shadowclan territorium was geweldig, en er was altijd wel wat nieuws te ontdekken, zeker nu hij nog maar net apprentice was. Enthousiast liep hij verder terwijl er af en toe een tak tegen zijn poten aansloeg, maar het interesseerde hem niet. Hij was vrij, voor heel even vrij van alle regels.

-Keuze B

Je hebt gekozen voor het pad dat naar het zuidwesten loopt. Hier en daar zitten er wat struiken in de weg van het pad, maar het is niet heel moeilijk om deze te vermijden en je weg te vervolgen langs het pad. De zon is nu al bijna volledig onder en het geluid van stromend water bereikt je oren. Als je goed bekend bent met het territorium, dan weet je dat dit geluid van de Little Creek af komt. De laatste zonnestralen werpen dan ook nog een mooi beeld op de Little Creek waar je niet veel later arriveert. Je kan er nu voor kiezen om verschillende kanten uit te gaan. Welke beslissing neem je?

A - Je besluit om even te stoppen en wat water te drinken.

B - Je besluit de Little Creek over te steken en aan de overkant het pad te nemen.

C - Je besluit aan deze kant van de Little Creek te blijven en het pad te volgen dat er langsheen loopt.

Eaglepaw liep verder, en niet veel later kwam hij aan bij een onbekende plek. Het was een rivier, of zo leek het in ieder geval in zijn ogen, maar het water stroomde toch redelijk snel. Voor hem, een apprentice die nog nooit een stroompje had gezien, was het enorm obstakel, een die hij het liefst vermeed. Hij kon maar beter niet in de buurt komen, wie weet viel hij wel in het water, en er was niemand die hen kon redden nu de zon bijna onder was. Een beetje avontuur was leuk, maar hij verdronk liever niet, nog niet. Dit betekende dat hij het pad niet verder kon vervolgen, hij moest dus ergens anders heen. Zijn oog viel op een nieuw pad die naast de oever liep, perfect dus. Enthousiast liep Eaglepaw verder, hij had wel lang genoeg gewacht, het was tijd om verder te gaan.

-keuze C

Je volgt het pad langs de Little Creek en merkt voor nu nog niks bijzonders op. Het is ondertussen donker geworden, maar doordat het hier wat meer open is helpt het maanlicht je je pad te vinden. Je loopt nog een stukje door tot je bij een punt komt waar er nog een pad aan de andere kant van de Little Creek loopt, maar op dat moment hoor je een schreeuw die door het bos heen snijdt. Het is niet duidelijk waar de schreeuw van is, maar het lijkt verder stroomopwaarts te komen van de Little Creek. Wat doe je?

A - Je besluit het pad aan de overkant van de Little Creek te nemen.

B - Je besluit te onderzoeken waar de schreeuw vandaan kwam.

Na nog een stuk gelopen te hebben, merkte hij opeens dat de lucht ondertussen helemaal donker was geworden. Gelukkig was de maan er nog om zijn pad te verlichten, en kon hij zonder problemen verdergaan, zijn scherpe ogen hielpen ook mee natuurlijk. Opeens werd de stilte verbroken door een harde schreeuw, uit het niets, en verdween evensnel als hij gekomen was. Zenuwachtig keek de apprentice om zich heen, maar zag niets. Waar kwam het vandaan? Hij moest het uitzoeken, en wel nu, het kon belangrijk zijn. Zonder er over na te denken rende hij de richting op waar hij dacht dat de roep vandaan was gekomen, verder langs het riviertje.

Je volgt de Little Creek stroomopwaarts in de richting van waar de schreeuw vandaan kwam. De schreeuw is niet nog een keer te horen, in plaats daarvan is het bijna te stil eigenlijk. Je loopt nog een stukje verder langs het stroompje tot je een eindje bij je vandaan een lichaam ziet liggen aan de oever van de Little Creek. Je versnelt je pas iets en wanneer je dichterbij komt herken je de kat als Scarletpaw, de kleindochter van de leider en een apprentice. Het eerste wat je doet is controleren of ze nog ademt, wat gelukkig het geval is, maar het lijkt er verder op dat ze flauwgevallen is. Alleen de reden hiervoor is niet duidelijk, is er nog wat in de buurt dat dit heeft veroorzaakt? Wat besluit je te doen?

A - Je probeert Scarletpaw wakker te maken door haar zachtjes te schudden.

B - Je besluit haar terug naar het kamp te brengen.

C - Je besluit op onderzoek uit te gaan en volgt de Little Creek nog een stukje verder om te zien of daar nog wat te zien is.

Eaglepaw liep behoedzaam verder, maar er was nog steeds geen spoor van waar hij dan ook naar opzoek was. Geen enkele nieuwe aanwijzing, geen geluid of iets waar de schreeuw vandaan kwam. Toen plotseling uit het niets lag daar iets, langs de oever van de rivier. Een lichaam, het lichaam van een kat. Zijn hart klopte in zijn keel, en bloednerveus liep hij dichterbij. Wat was er iemand dood was? Geen tijd te verliezen dus, en de apprentice zette het op een rennen. Hij was nu dichtbij het.. het lichaam, en herkende welke kat het was. Scarletpaw, een van zijn mede-apprentices. Snel liep hij de laatste passen richting de poes en bleef in paniek staan. Wat moest hij nu doen?! Hij was geen medicine cat, en had geen flauw idee wat er aan de hand was. In het ergste geval was ze dood, en dat maakte hem alleen maar meer in paniek, wat als ze écht dood was? Snel luisterde hij naar haar ademhaling, die er gelukkig nog was. Alleen flauwgevallen dus... maar hoe dan? Waarom was ze flauwgevallen? Was het een ziekte, of misschien iets waardoor ze geschrokken was? Er was nu geen tijd om na te denken over de oorzaak, het belangrijkste was nu om de apprentice wakker te maken, het zou nog een lastige tocht worden terug naar het kamp met het gewicht van de poes om mee te dragen. Zachtjes schudde hij Scarletpaw heen en weer, en wachtte op een reactie.

- Optie A

Je buigt je over Scarletpaw heen en schudt haar zachtjes aan de schouder om haar wakker te proberen maken. Ze opent na een tijdje haar ogen en kijkt omhoog langs je kop heen. Haar ogen verwijden zich iets en haar bek opent zich in een schreeuw, dezelfde schreeuw die je eerder hebt gehoord. Je probeert nog over je schouder te kijken, maar op dat moment voel je een klap in je nek en raak je buiten bewustzijn.

Gelukkig, ze leefde nog. Opgelucht haalde Eaglepaw adem toen de poes haar ogen opende, ook al leek ze er nog niet helemaal bij. Het zou nu allemaal goed komen, ze zouden terug gaan naar het kamp en de medicine kat zou naar Scarletpaw kunnen kijken. Het was veilig. Toen merkte hij dat de blik van de ander ergens anders naar keek, iets achter haar. Ze zou vast gewoon moe zijn, dat was alles. Nog voordat de jonge kater iets tegen haar kon zeggen, hoorde hij dezelfde keiharde schreeuw als een tijdje geleden, en hij kwam van Scarletpaw. Na een paar seconde bedacht hij om achterom te kijken, maar het was al te laat. Een harde klap raakte zijn nek en alles werd zwart.

Langzaam wordt je weer wakker na een tijdje en kijk je wat verbaasd rond de omgeving. De herinneringen komen langzaam maar zeker terug en een lichte pijn in je nek is een bewijs dat je dit toch echt niet gedroomd hebt. Je kijkt om je heen, maar Scarletpaw is nergens meer te bekennen. Ook hetgeen dat je aangevallen heeft is er niet meer. Wat je wel vind is een felrood bloemblad vlak naast je poot. Je besluit deze mee te nemen en terug te gaan naar het kamp.

Dit is het einde.

Onderwerp: Re: [SPOOKTOCHT] When the sun goes down