We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Immortality sucks di 3 nov 2020 - 21:01
Behold the God of War !
Het was nacht, maar zijn ogen glommen als sintels in het donker. Hij wachtte in het camp op zijn vrouw. Lovebird, zijn wangen werden heet wanneer hij zelfs nog maar aan haar naam dacht. Ze kon dingen doen met hem die geen andere kat voor mogelijk hield. Ze had hem rond haar poot gewindeld als een zijden draadje van een spinnenweb. Doorzichtig, maar oh zo aanwezig. Hij vond het prima, het maakte zijn leven spannend. Geen lastpakken zoals Desertshrew die hem kittens schonk die hij niet moest. Geen keuzes, alleen maar vrijheid. Toen hij haar aanwezigheid opmerkte gromde hij diep en goedkeurend. Zelfs in deze donkerste nacht zag ze er betoverend mooi uit.
Lovebird
Member
dodo 47 Actief we were like gods at the dawning of the world, and our joy was so bright we could see nothing else but the other
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 0:10
The sea is the element of love. The Greeks say so. Aphrodite emerged from the water
inspired by the fear of being average
Lovebird voelde haar lichaam tintelen van opwinding toen ze haar man in het kamp zag staan. Hoewel ze al even samen waren voelde ze zich nog net zo jong als toen ze samen kwamen. De kater leek alle risico’s elke keer weer waard te zijn. Wanneer zijn staart om die van haar krulde leek haar huid te branden met passie en gevoelens voor de kater. Een gevoel waar ze van hield. Hoewel zijn uiterlijk zeker niet verkeerd was, was het vooral zijn persoonlijkheid waar de kattin zich tot aangetrokken had gevoeld. Zijn ‘bad boy’ gedrag bracht haar knieën aan het knikken en elke keer wilde ze meer. Al was er niet meer te halen. Hij was van haar, zij van hem en als ze samen waren waren ze niet meer te stoppen. ”Tarragon,” snorde ze zacht terwijl ze haar op langs zijn wang wreef. Nadat ze hem begroet had nam ze een stap terug en bekeek ze hem van top tot teen. Iets wat ze vaak deed aangezien er vaker wel dan niet overal modder en takken te vinden waren bij de kater.
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 0:25
Behold the God of War !
Ze bekeek hem van top tot poot. Haar blik schroeide een brandende lijn in zijn vel. Hij deed een pas dichterbij en liet ook zijn neus langs haar wang gaan, maar net voor hij contact verbrak nam hij haar nekvel tussen zijn tanden. Het was een korte beet, heel zachtjes. Hij trok weg en grinnikte zachtjes. Enkel om niemand wakker te maken. "Love...", miauwde hij met een donkere stem. Wanneer hij bij haar was werd alles zachter. Ze bracht het goede in hem naar boven. Tarragonstride draaide zich om en liet zijn pluizige staart langs haar kin glijden. Tijd om te gaan jagen. Lovebird was ook een uitmuntende jager en hij hield ervan om samen met haar een adrenalinekick te beleven.
Lovebird
Member
dodo 47 Actief we were like gods at the dawning of the world, and our joy was so bright we could see nothing else but the other
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 0:40
The sea is the element of love. The Greeks say so. Aphrodite emerged from the water
inspired by the fear of being average
Zijn neus gleed langs haar wang maar voordat hij het contact tussen hun, wat ze zo gemist had, verbrak had hij haar nekvel tussen zijn tanden gepakt en beet hij zacht. Lovebird voelde haar nek tintelen en ademde diep in. De kater had een effect op haar waarvan ze bijna niet wist dat het kon. Al snel daarna voelde ze zijn staart onder haar kin door glijden en ze sloot haar ogen met een zucht. "Tarragon" mompelde ze weer, haar ogen op haar mate gericht. Hoewel het aan haar stem al duidelijk was dat ze niet wilde gaan jagen besloot ze er nog een schepje bovenop te doen. "Je weet dat ik ervan hou wanneer we samen jagen, maar kunnen we vanavond niet een rustig plekje opzoeken met zijn twee?" Vroeg ze hem met grote, onschuldige ogen. De wind stond zijn kant op en hij zou haar kunnen ruiken. De geur van haar vacht en haar lichaam die reageerde op zijn strelingen. "Het is alweer even geleden" fluisterde ze met haar mond naast zijn oor waarna ze hem hierover een lik gaf. Beide waren ze druk, maar voor vanavond wilde ze zijn blik alleen maar op haar gefocust hebben. Zij zou vanavond de prooi zijn, niks en niemand anders.
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 0:56
Behold the God of War !
De boodschap was best duidelijk.
Een domme glimlach verscheen op zijn gezicht. Haar draaide zijn kop een beetje naar haar toe. Zijn gele ogen fonkelden gevaarlijk in de nacht. De glimlach legde ook zijn tanden bloot, die zijn bad boy uiterlijk onderstreepte. Voor hij Lovebird had leren kennen was liefde niet aan hem besteed, zeker niet na de drie moorden die hij perongeluk veroorzaakt had. Zelfs tijdens hun relatie was hij een paar keer van het pad geslagen. Drie keer zelfs en altijd met resultaat. Gelukkig had hij zich kunnen ontdoen van de meeste 'problemen' en kon Love hem het vergeven. Ze waren trouwens toen 'on a break'. Anders dan nu. Hij gromde zachtjes, dominant. "Eerst volgen jij!" Zijn bedoelingen waren precies wat in zijn woorden lagen, maar zijn stem was zacht. Dit was een spel. Een spannend spel, die ook voor de geliefde adrenaline zorgde. Tarragon begon met wandelen, uit het camp, de donkere nacht in.
Lovebird
Member
dodo 47 Actief we were like gods at the dawning of the world, and our joy was so bright we could see nothing else but the other
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 1:12
The sea is the element of love. The Greeks say so. Aphrodite emerged from the water
inspired by the fear of being average
De puntjes van haar oren begonnen wat warm aan te voelen, nee, haar hele lichaam begon warm aan te voelen. Ze wist van het bloed dat aan zijn poten kleefde en van zijn ongelukje met Desertshrew, maar dat zorgde er niet voor dat ze minder van hem hield, nee. Een laag, dominant gegrom rees in zijn keel en toen het haar oren bereikte. Haar hart begon haar bloed harder door haar lichaam heen te pompen. "Eerst volgen jij!" Een ondeugende en tevens opgewonden twinkeling leek zijn aanwezigheid nog meer bekend te laten maken. Snel volgde ze de kater het kamp uit en liet ze haar blik afglijden naar zijn lichaam. Het leek alsof ze elke millimeter van zijn lichaam in haar gedachten op wilde nemen en misschien was dat ook wel zo, maar de spanning tussen de twee werd al snel teveel voor de kattin. Ze waren redelijk van het kamp verwijderd en ze versnelde haar pas dan ook waardoor ze voor zijn neus stilstond. "Nu. Hier. Ik zet geen stap meer verder."
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 1:27
Behold the God of War !
Elke pootstap dieper in het territorium voelde steeds zwaarder aan. Zijn oren trokken van spanning en hij voelde elk haartje op zijn lichaam afwachtend trillen. Hij wist niet hoe ver hij nog kon lopen, maar zo lang mogelijk... Puur om haar te plagen. Haar stem sneed door de trillende stilte. De grote kater stopte meteen. Hij draaide zich om. Ze benam hem de adem, alweer. Hoe was ze Starclanverdomme zo mooi. Tarragonstride zette een stapje dichterbij. Zijn blik gleed langs haar heen om de omgeving te peilen. Zijn ogen begonnen te fonkelen. Hij ging voor haar neus staan, gewillig. Toch drukte hij een van zijn brede voorpoten tegen haar pluizige borstkas. Met een ruwe duw oefende hij kracht uit om haar naar achteren te laten vallen. Maar hij was snel en misschien niet al te slim, maar slim genoeg voor dit trucje. Hij stak zijn andere poot snel onder haar kopje, zodat ze zachtjes landde en hij met zijn neus tegen haar neus gedrukt zat. Tarragon glimlachte en gaf een lik. Hmmm meestal... was het andersom. "Wilde je praten?", miauwd hij plagerig.
Lovebird
Member
dodo 47 Actief we were like gods at the dawning of the world, and our joy was so bright we could see nothing else but the other
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 16:32
The sea is the element of love. The Greeks say so. Aphrodite emerged from the water
inspired by the fear of being average
De kattin keek hem in zijn ogen aan, de ogen waar ze ooit zo hard voor gevallen was en nu nog steeds verliefd op was. Ongeduldig snoof ze toen het te lang duurde voordat hij weer een beweging maakte, een beweging waardoor ze met een grijns op de grond lag. Zijn andere poot weerhield haar kop ervan om hard tegen de grond te komen en met een kleine glimlach keek ze hem nu aan. Hun neuzen waren tegen elkaar gedrukt en nu rook ze hem pas goed. Hij rook naar geroosterde kastanjes, cedarhout en de spanning die tussen hun twee was ontstaan vanaf het moment dat ze het kamp inliep was een geur die nog het sterkste aanwezig was. "Wilde je praten?" Miauwde hij plagerig en Lovebird streelde met haar pluizige staart langs zijn flank. "Ik denk dat jij heel goed weet wat ik wil doen, Tarragon." Mompelde ze, haar poot tegen zijn borstkas. "En als je dat niet weet dan zoek ik maar iemand anders die me een goede avond kan geven" voegde ze er daarna onschuldig aan toe, wetende dat hij daar niet blij mee zou zijn.
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 18:03
Behold the God of War !
Tarragonstride verhief zich zodat hij ze helemaal in zich kon opnemen. Ze zag er mooi uit, haar vacht legde zich elegant over de bosgrond. Hij voelde naalden prikken onder zijn poten, maar het gaf ook een zachte ondergrond. Haar ogen fonkelden. Ze had prachtige ogen. Hij kon het niet zo goed beschrijven, maar ze waren blauw als het ijs dat hij op de bergtoppen had gezien, echter wanneer er licht in viel was het spectrum van kleur meteen helemaal anders. Dan dansten er blauwpaarse of nog lichter blauw, bijna roze lichtjes in haar ogen. Nu keek hij in het diepste blauw, verlicht door allemaal kleine puntjes. De voorouderen keken naar hun. Tarragonstride begon te snorren. "Ik pest je maar Lovebird," grinnikte hij terwijl hij zijn neusje weer tegen die van haar drukte.
Time skip
Tarragonstride lag met zijn poot onder haar kopje en had zijn blik naar de sterrenhemel gericht. Naalden zwiepten heen en weer voor het beeld. Hij ademde nog diep in en uit, maar op een rustiger tempo, verstoord door het diepe snorren dat in zijn borstkas rommelde. Een glimlachje versierde zijn gezicht. Oh wat hield hij van deze vrouw!
Lovebird
Member
dodo 47 Actief we were like gods at the dawning of the world, and our joy was so bright we could see nothing else but the other
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 19:00
The sea is the element of love. The Greeks say so. Aphrodite emerged from the water
inspired by the fear of being average
Even leken ze in elkaars ogen verdwaald geraakt te zijn. Elke tint die in zijn gele kijkers te vinden was probeerde ze te zien, te zoeken, te onthouden. Haar poot gleed van zijn borst naar zijn wang en met een zachte zucht hield ze zijn wang in haar poot. De ogen van Tarragon deden haar denken aan de honing die bijen maakte, aan bloemen en hun gele blaadjes, maar ook de bladeren die nu van de bomen vielen. "Ik pest je maar Lovebird."
Zijn poot lag onder haar kop en zijn blik was op de sterren gericht. Hun voorouders hadden toegekeken met wat zich niet veel eerder op de bosgrond had afgespeeld, maar Lovebird kon het niet schelen. Ze deelde een passie met haar mate waar vele jaloers op zouden zijn en er was niks mis met die passie delen. Zacht was ze aan het spinnen terwijl ze hem een lik gaf over zijn wang. "Ik hou van je, Tarragon" fluisterde ze zacht alsof ze de wereld wakker zou maken wanneer ze luider sprak. Ze wilde het wel uitschreeuwen zodat de wereld het zou horen, maar haar wereld lag hier naast haar.
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 19:22
Behold the God of War !
De grijze kater drukte zijn neusje tegen haar wang. "Cool," miauwde hij met een tedere stem terug. Hij gaf een likje over haar wang en keerde zijn blik terug naar de sterren en de toppen van de dennenbomen. "Wat een geluk dat we in Shadowclan leven hé?" Zijn stem klonk een beetje wreed, ze wist hopelijk precies waar hij het over had. Moord en oorlog, naast ahar leefde hij daarvoor. Het was een brandstof en het was al even geleden dat het bijgetankt was. Natuurlijk had hij prooien en was er net Bloodclan verslagen, maar zijn honger moest alweer gestild worden.
Lovebird
Member
dodo 47 Actief we were like gods at the dawning of the world, and our joy was so bright we could see nothing else but the other
Onderwerp: Re: Immortality sucks wo 4 nov 2020 - 19:41
The sea is the element of love. The Greeks say so. Aphrodite emerged from the water
inspired by the fear of being average
Zijn reactie liet haar alleen maar giechelen. Vaak was dat het antwoord wat ze er op terug kreeg van de kater, 'cool', maar dat maakte haar niks uit. Ze wist dat hij net zoveel van haar hield als zij van hem. "Wat een geluk dat we in Shadowclan leven hé?" Lovebird hief haar kop van de grond en keek hem aan. "Soms vraag ik me af of oorlog en moord de enige dingen zijn die door jou kop gaan," miauwde ze en haar poot streelde zijn borstkas. "Maar je weet hoe hot ik het vind als je zo.. jezelf bent." Ze glimlachte naar de kater naast haar. Ze had hem al eerder verteld dat het bepaalde dingen met haar deed, haar bepaalde gevoelens liet voelen als ze hem iets of iemand zag vermoorden.
Onderwerp: Immortality sucks 
di 3 nov 2020 - 21:01
