[HALLOWEEN EVENT] Surrounded by darkness

Het was weer eens zo’n dag geweest waarbij ze zich had gepusht tot haar limiet terwijl hij kopje nog steeds hevig voelde met slaap. Ze had niet veel geslapen de nacht ervoor en dat kwam vooral door haar zorgen over Clawtongue. Het ging steeds slechter met de kater en hoewel ze wist dat ze haar emoties moest verkroppen bij anderen in de buurt werd dat steeds lastiger naarmate ze minder slaap kreeg. Ze voelde zich prikkelbaar en er waren momenten dat ze helemaal geen zin had in de training, iets wat anders zo weinig voor kwam. Haar zorgen over Clawtongue stapelden zich op naarmate ze geen antwoorden kreeg over hoe zijn toestand was en ze had het idee dat ze niks met Irishunter kon delen omdat hij wilde dat zij zich focuste op haar training. Het zorgde ervoor dat ze zich in de steek gelaten voelde en de frustraties die ze overdag voelde, nam ze ook mee naar haar nest toen ze die avond uitgeput in haar nest ging liggen. Ze krulde zich op tot een balletje, legde haar kopje op het zachte mos neer en sloot haar ogen, algauw wegdrijvend naar een wereld waar ze heel even niks van die pijn en ellende voelde.

Deze apprentice was misschien niet helemaal het type dat ze normaal gesproken zou kiezen, maar de apprentice leek op een punt te zijn waar ze mogelijk makkelijk vatbaar voor alles zou zijn en dat zou ze misschien wel kunnen gebruiken. Ze zou alleen niet kunnen geven wat de apprentice het liefste wilde waarschijnlijk, maar dat betekende niet dat ze het zou kunnen gebruiken en dingen zou beloven die ze nooit waar zou kunnen maken, want dat was hoe dit nu eenmaal ging. Als je een kat wilde overtuigen, dan was het een kwestie van de juiste woorden gebruiken. Ze stapte op de witte apprentice af en liet haar staart kort langs haar heen glijden om haar zo wakker te maken. "Icepaw," Ze zou moeten zien hoe de apprentice zou reageren.

De omgeving waar ze wakker werd, was helemaal niet de omgeving waar ze bekend mee was. De kat door wie ze gewekt werd, was iemand die ze niet kende. Ze meende een vage hint van RiverClan te ruiken, maar er waren hier zo veel verschillende geuren van andere Clans en van katten die ze niet kende, dat ze er niet zeker van was. Het was in elk geval een kat die ze nog nooit had gezien, maar dat wilde niet meteen alles zeggen. Ze had nog maar één Gathering bijgewoond en dan was het voor haar onmogelijk geweest om iedereen bij gezicht te kennen, maar haar omgeving wees erop dat ze zich niet in normale omstandigheden bevond. Was dit… StarClan? Met een frons keek Icepaw de ander aan terwijl ze overeind kwam. “Waar ben ik?” vroeg ze verward aan de ander. “En wie ben jij?” vervolgde ze met samengeknepen ogen. De kat zag er niet bepaald uit als een mooie kat van StarClan die ze verwacht had en waar ze zulke mooie verhalen over had gehoord. Maar waar was ze dan wel?

Daar kwamen de vragen al, niet iedereen durfde ze te stellen, maar deze apprentice wel. "De naam is Lunarfrost," Sprak ze rustig. Haar naam geven hier zou geen kwaad moeten kunnen, ze was al een lange tijd dood, dus een jonge apprentice als dit zou haar zeker niet herkennen van naam. Ze ging alleen nog niet specifiek antwoorden waar ze was. "Dit is een plek voor speciale katten." Dat vond zij tenminste wel en een aantal anderen ook wist ze. "En je bent hier omdat ik je wil helpen." Het waren simpele woorden, maar het was nu een kwestie van wachten of de apprentice erop zou reageren of niet.

De kattin stelde zichzelf voor als Lunarfrost, een naam die ze nog nooit gehoord had. Ze nam aan dat het ging om een kat die dood was, maar het was onduidelijk of ze van haar Clan was of van die van aan ander. Lunarfrost… Het was niet zomaar een naam waar ze op kon komen en geen enkele kat in haar Clan die ze kende lokte dit soort dromen uit. Natuurlijk had ze het uiterlijk van de kattin wel eens teruggezien in het uiterlijk van andere katten die rondliepen in haar Clan, maar geen van hun hadden specifiek iets met haar te maken gehad. “StarClan?” vroeg ze aan Lunarfrost, al voelde ze instinctief aan dat dit niet het geval was. Er was iets aan de kattin voor haar dat haar totaal niet aan StarClan deed denken, al kon ze niet goed aanwijzen waar het haar dan wél aan deed denken. “Waar wil je me dan mee helpen?” vroeg ze, nu eerder nieuwsgierig dan achterdochtig. Misschien kon Lunarfrost haar wel enkele tips geven waardoor ze zo snel mogelijk een goede warrior kon worden. Misschien kon Lunarfrost haar zelfs wel beter maken dan haar broers! Bij dat vooruitzicht begonnen haar ogen te glimmen en speelde er een licht glimlachje om haar lippen terwijl ze wachtte op het antwoord van Lunarfrost.

Natuurlijk was Starclan altijd het eerste waar ze naar gingen vragen, maar dit was Starclan niet en dat gevoel hadden de meeste ook echt wel. "Niet Starclan, maar wel een speciale plek voor speciale katten. Specialer dan Starclan." Dat was tenslotte haar mening al die veel te goede katten in Starclan waren niks waard. Er waren zoveel beloftes die ze kon maken zodra de apprentice vroeg waarmee ze kon helpen, maar ze zou maar simpel beginnen. "Ik kan je sterker maken. Sterker dan wie dan ook." Ze moest tenslotte volhouden dat dit een speciale plek was die alleen voor de verkozen katten was. "Niet iedereen krijgt deze mogelijkheid zomaar." Nee, ze pakten katten die makkelijk te beïnvloeden waren of mogelijk om een persoonlijke reden.

Icepaw keek lichtelijk sceptisch naar de kattin voor haar toen dat ze zei dat deze plek specialer was dan StarClan. Ze hadden haar als kitten zijnde altijd wijsgemaakt dat StarClan dé speciale plek was voor dode katten, dus wat kon er specialer zijn dan dat? Haar nieuwsgierigheid werd echter ook wel opgewekt en ze wilde niet dat de kattin weg zou gaan, dus hield ze haar sarcastische opmerkingen maar voor zichzelf. Voorlopig. Haar gedachten gingen kort naar Irishunter toen de kattin voor haar aangaf dat ze Icepaw sterker kon maken. Zou dat dan op een hoger tempo gaan dan haar huidige mentor? Ze wist niet waar het zware gevoel in haar maag opeens vandaan kwam, maar ze besloot om het te negeren. Als Irishunter haar niet ging leren om snel een betere apprentice te worden, dan had ze geen andere keus dan het voorstel van deze kat aan te nemen. “Hoe dan?” vroeg ze op een kalme toon, al was er wel een hint van duidelijke nieuwsgierigheid in haar stem en ze was dichterbij de kattin komen staan.

Ah, ze had de aandacht van de apprentice te pakken. Ze moest de grijns die dreigde te verschijnen onderdrukken, terwijl ze haar blik op Icepaw richtte. "Het is vrij simpel. Ik kan je leren vechten of jagen, maar net wat je zelf liever hebt." Maar dat was niet alles. "Maar wel op mijn manier en niet de manier hoe je huidige mentor je dingen leert." Nee, haar manieren waren beter, sterker. En in de poten van de juiste kat dodelijk, maar dat hoefde Icepaw nog niet te weten. "Dus wat zeg je ervan? Zin om sterker te worden?" Waren ze allemaal maar zo simpel als dit, ook al wist ze dat ze nog niet te vroeg moest juichen.

Icepaw kneep haar ogen kort samen toen Lunarfrost haar woorden sprak. Het waren woorden die ze bij Irishunter nog nooit had gehoord. Nee, alles moest altijd op een trage manier en dan het liefste met een preek ertussendoor als ze iets verkeerd deed of als ze er zelf te veel druk achter probeerde te zetten. Maar deze kattin liet er geen gras over groeien. “Vechten,” zei ze na een korte stilte. “Ik wil graag leren vechten.” Jagen zou ze uiteindelijk wel van Irishunter leren en was naar haar idee ook niet het dringendste. Haar gedachten gleden kort naar de ShadowClanner die ze had ontmoet aan de grens en met wie ze had afgesproken dat ze elkaar weer zouden ontmoeten op het strijdveld. Ze wilde graag haar belofte aan hem houden en als Lunarfrost haar een paar goede technieken kon leren, dan zou ze misschien wel in het voordeel zijn. Haar hart begon sneller te kloppen van opwinding en met glimmende oogjes keek ze naar de kattin voor haar. “Ja, Lunarfrost. Ik wil graag sterker worden. Ik heb een belofte aan een vijand gedaan om hem te verslaan en die wil ik graag nakomen,” sprak ze met opwinding in haar stem, al was de ambitie ook duidelijk in haar blik te lezen. Ze wilde sterker worden en als dat het snelste ging via deze kat, dan was dat maar zo. Irishunter kon wachten.