How will the future be?

Onderwerp: How will the future be? do 22 okt 2020 - 20:36

_{Was dit een beetje hoe WindClan territorium eruitzag? Van wat ze kon zien vanaf de overkant van de rivier was het een stukje geliger en kaler. Maar nog steeds, het leek er wel een beetje op. Hier kwam de Clan als er overstromingen waren. Ze hoopte maar dat dat niet zou gebeuren, want aan de verhalen te horen was het geen pretje. Shrimppaw hield dan ook meer van de kleine stukjes bosjes en riviertjes wat ze in het lager gelegen gebied hadden, begroeid met kleurige bloemetjes. Ook al was daar ook niet heel veel meer van over nu met leaffall. Ondanks dat Shrimppaw niet heel erg van de kou hield, was ze wel benieuwd of het weer zou gaan sneeuwen. Ze had daar wel leuke herinneringen aan van toen ze nog een kitten was geweest. Samen spelend met haar siblings…

Honorpaw}

If you want to be a hero,

you need to have dreams and honor.

Honorpaw zag haar beste vriendin te weinig, veel te weinig en moest deze echt hoognodig spreken. Haar blauwe ogen stonden dan ook bedachtzaam terwijl ze in de richting van de crèmekleurige kattin stapte en zacht snorrend haar kop tegen de ander aan drukte. Ze had haar in de verte gezien toen ze met een andere Warrior de grenzen had bekeken waardoor ze deze had gevraagd of ze hem mocht verlaten om Shrimppaw te spreken. Hij had niet al te moeilijk gedaan, wetende dat ze nu een Moon lang haar taken als Apprentice had mogen neerleggen waardoor ze voornamelijk in het kamp te vinden was en hier en daar in sprong en nieuwe banden kweekte en verzorgde. Echter kon ze oude banden niet vergeten. Nooit, zelfs al was ze emotioneel zo stabiel als de donderslag. 'Shrimppaw, ik weet dat ik de afgelopen Moons een vreselijke vriendin ben geweest, kan je het mij vergeven? En... En ik heb je advies nodig.' Haar ogen richtte ze op haar goed evriendin terwijl ze haar met een oprechte blik aan keek. 'Ik eh... Vind...eh... Hermit soort van... Leuk?' Het kon niet ontkent worden dat Honorpaw en Hermitpaw een aparte relatie hadden. Eerst was ze veel door hem gepest maar nadat ze gebroken was door de dood van Chivysniff en de mentale afwezigheid van haar vader, had ze steun gezocht bij haar twee vrienden waarna ze steeds meer op zichzelf was geweest ook omdat Aegir haar zo ernstig verwond had. Al met al wist ze bijna zeker dat ze wel iets verlaat Warrior zou worden, tenzij ze haar waarde kon bewijzen en toch als volwaardig werd bevonden.

words: 271 | tag: Shrimppaw

∎ ◣ ◥

_{Ze was zo in gedachte verzonken dat ze haar vriendin niet had horen aankomen. Toen ze een kopje tegen haar aan gedrukt kreeg keek ze een beetje geschrokken op. Gelukkig was het Honorpaw maar, dus ontspande ze al snel. 'Shrimppaw, ik weet dat ik de afgelopen Moons een vreselijke vriendin ben geweest, kan je het mij vergeven? En... En ik heb je advies nodig.' Shrimppaw knipperde met haar blauwe ogen. Ja, ze hadden elkaar de laatste moons niet zo vaak gezien. Het was allemaal lastig geweest. Shrimppaw had het erg druk gehad met haar taken, dus ze had er ook niet voor Honor kunnen zijn, terwijl ze haar vast en zeker zo hard nodig gehad heeft. Ze zuchtte zachtjes en een glimlach verscheen op haar snoetje terwijl ze knikte. Ze was benieuwd waar ze hulp mee nodig had. ''Ik eh... Vind...eh... Hermit soort van... Leuk?' Shrimp keek haar verbaasd aan. Die had ze niet aan zien komen. 'Oh.. Wow,' miauwde ze voor ze een kort lachje liet horen. 'Echt waar?' Ze kon zich niet zo goed voorstellen dat iemand haar broer leuk vond. Niet dat Hermit niet leuk was, maar.. Van haar beste vriendin had ze het in ieder geval zeker niet verwacht.}

If you want to be a hero,

you need to have dreams and honor.

Honorpaw had wel door dat haar beste vriendin eerst even schrok van haar aanwezigheid, de Medicine Cat Apprentice had ongetwijfeld haar niet aan horen komen, omdat ze in gedachten was verzonken. Daarnaast was de ander er niet op getraind om alert te blijven zoals elke andere Apprentice, wellicht had ze wel wat trainingen gehad om zichzelf iets te kunnen beschermen als het nodig was, als er niemand was die haar kon beschermen. Immers zagen de meeste katten een Medicine Cat en diens opvolger als zeer belangrijke katten, katten die levens zouden redden, die levens konden redden en die het woord van Starclan spraken. Haar blauwe ogen gleden naar haar beste vriendin, ze was bijzonder trots op haar, ook al was ze misschien ook wel een beetje jaloers want het pad van de Warrior was zwaar, ze had veel liever net als haar levens kunnen redden dan voor moeten bereiden op gevechten die ze niet altijd wilde vechtten. Haar eerste gevecht was bijna haar dood geworden, ze was nog zo jong, zo onervaren, zo bang voor het leven maar had als kitten altijd een beschermende rol genomen in het helpen van Shrimppaw. Ze probeerde dat nog steeds zelfs al brokkelde de grond onder haar poten weg, maar soms had ze gewoon de hulp en wijsheid van een ander nodig, zeker als het ging om haar relatie of niet bestaande relatie met Hermitpaw, de broer van deze kattin. 'Oh.. Wow,' De ander leek bijzonder verbaasd, nog niet zolang geleden hadden Hermitpaw en Honorpaw niets van elkaar moeten weten, aangezien de kater haar altijd had gepest als kitten. Shrimppaw lachtte een beetje ongelovig. 'Echt waar?' Honorpaw knikte terwijl ze haar oren ongemakkelijk liet hangen en een onhandig glimlachje toonde. 'Ja, ik had ook nooit verwacht dit te zeggen.' Sprak ze onhandig terwijl ze gespannen met haar snorharen trok. 'Hij is af en toe wellicht niet... de aardigste... maar hij heeft diep onder die stekels een goed hart zitten. En... en hij was fantastisch toen we Stellularkit redden.' Bij dat laatste leek ze een beetje dromerig weg te kijken zoals elke jonge kattin die de eerste keer verliefd werd, arme Shrimppaw.

words: 361 | tag: Shrimppaw

∎ ◣ ◥

_{Het was ook gewoon een gek idee vond ze. Iemand vond haar broer leuk. Háár broer. Hermitpaw. Niet dat ze dacht dat hij niet leuk gevonden kon worden. Maar.. Het was nog steeds een beetje gek. Vooral dat het van haar vriendin kwam. Op zich ook niets mis mee, maar... Honorpaw knikte een beetje ongemakkelijk en Shrimp realiseerde dat ze misschien niet zo handig had gereageerd. 'Ja, ik had ook nooit verwacht dit te zeggen,' sprak de grijze Apprentice met een onhandig glimlachje. Shrimppaw schonk haar eenzelfde glimlach en knikte. 'Hij is af en toe wellicht niet... de aardigste... maar hij heeft diep onder die stekels een goed hart zitten. En... en hij was fantastisch toen we Stellularkit redden.' Shrimp knipperde met haar blauwe oogjes. Ze wist dat Hermitpaw soms een beetje.. Vervelend kon doen. Maar tegen haar was hij altijd aardig. Dus... Maar, Honorpaw vond hem nog steeds leuk. Een kleine glimlach vormde op haar snoetje. 'Ga je.. het hem vertellen?'}

If you want to be a hero,

you need to have dreams and honor.

Het was best lastig geweest om tot deze conclusie te komen. Ze vond iemand leuk, haar vorige pestkop. Wellicht moest ze wel met Rookchirp praten om een betere houding aan te kunnen nemen. Waar was het mis gegaan? Op welk punt was haar irritatie veranderd naar liefde? Het was moeilijk te zeggen maar het feit bleef, ze vond hem leuk! Onhandig glimlachend verklaarde de grijze Apprentice dan ook dat ze nooit verwacht had dit te kunnen zeggen. Shrimppaw leek het gelukkig geen nachtmerrie te vinden, zelfs al was het duidelijk apart. De Medicine Cat Apprentice knipperde met haar blauwe ogen voordat ze na de uitleg van Honorpaw nogmaals glimlachte. Het deed haar goed om te weten dat haar beste vriendin haar niet meteen afwees nu ze ook met diens broer omging, nu ze diens broer leuk vond. ''Ga je.. het hem vertellen?' De parelgrijze kattin bewoog haar oortjes twijfelend. 'Ik denk het wel. Ik weet alleen niet hoe.' Alsof het leven niet makkelijker kon zijn. 'Je zal hoe dan ook altijd mijn beste vriendin zijn,' Mauwde ze uiteindelijk waarna ze haar kopje tegen diens schouder drukte.

words: 189 | tag: Shrimppaw

∎ ◣ ◥

_{Honorpaw wiebelde twijfelend haar oortjes. 'Ik denk het wel. Ik weet alleen niet hoe.' Shrimp knikte. Het was dapper van haar om het te vertellen, vond ze. Shrimp was - gelukkig maar - nog nooit verliefd geweest, dus zij had zulke gevoelens niet mee gemaakt. Maar het was nog steeds dapper. Wat als Hermit haar af zou wijzen? Ze wist immers niet of hij haar vriendin wel leuk vond. 'Je zal hoe dan ook altijd mijn beste vriendin zijn,' miauwde Honor waarna ze haar een kopje gaf. Shrimppaw glimlachte en snorde zachtjes. 'Jij ook de mijne, Honor.. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik je kan helpen hiermee. Maar misschien kan ik het hem vragen, een keertje?' Wat als Hermit haar wel leuk zou vinden, zouden ze later dan mates worden?}

If you want to be a hero,

you need to have dreams and honor.

Honorpaw had geluk dat haar vriendin een rustige, vredige kattin was en vaak wat beter nadacht over haar woorden dan de parelgrijze kattin. Het was niet dat ze anderen wilde beledigen of het verkeerd bedoelde, maar ze had nog niet geleerd om soms haar mond te houden en het gewoon te laten gebeuren. Ze had een zacht hart maar tegelijkertijd ook een ijzeren wil. Echter kwam dat wel goed samen, Shrimppaw en Honorpaw waren altijd wel een beetje een duo geweest, stiekem hadden ze beide niet zoveel met vechten of ruig doen. Al kon Honorpaw dat op haar tijd echt wel aan, ze zocht het vaak niet op. 'Jij ook de mijne, Honor.. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik je kan helpen hiermee. Maar misschien kan ik het hem vragen, een keertje?' Mauwde Shrimppaw nadat ze even snorde om de warme woorden van de iets jongere Apprentice. 'Ik wil je niet in een onhandige positie brengen. Ook al heb ik geen idee waar ik moet beginnen.' Honorpaw giechelde terwijl ze het puntje van haar staart langzaam zwiepte. 'Wat als hij mij niet leuk vindt en jij dat als eerste te horen keijgt, dat is.... Niet prettig.' Shrimppaw snapte vast wat ze bedoelde. 'Denk je dat het slim is met hem te gaan jagen en het hem dan te zeggen?' Hermitpaw was geen luie kater, en wellicht dat ze ook niet wilde dat elke Clangenoot op hen neer keek terwijl ze een klein deel van haar hart liet zien.

words: 254 | tag: Shrimppaw

∎ ◣ ◥

_{'Ik wil je niet in een onhandige positie brengen. Ook al heb ik geen idee waar ik moet beginnen,' giechelde Honorpaw. Shrimppaw glimlachte naar haar en knikte. Opzich zou ze haar broer wel kunnen uithoren, maar het kon ook een beetje ongemakkelijk worden inderdaad. 'Wat als hij mij niet leuk vindt en jij dat als eerste te horen krijgt, dat is... Niet prettig.' Shrimp knipperde en haalde haar schouders wat op. 'Dat is denk ik prettiger dan dat jij het gelijk te horen krijgt,' miauwde ze met wiebelende oortjes. 'Denk je dat het slim is om met hem te gaan jagen en het hem dan te zeggen?' stelde Honor toen voor. De jonge poes glimlachte en knikte. 'Ja, dat kan je doen,' antwoordde ze. Ze was wel benieuwd hoe Hermit zou gaan reageren.}

Onderwerp: Re: How will the future be?