Ze had het geweten vanaf het moment dat ze op haar terugweg van de mothermouth was geweest: Dat er leven in haar groeide. Een paar dagen na haar terugkeer, toen ze bekend had gemaakt dat ze haar naam had ontvangen en de rol van Leader op zich had genomen, had ze het aan Smokegaze verteld. Ze wist dat de rest van de clan het ondertussen ook wel gemerkt zou hebben: Ze was nogal vaak het middelpunt van de aandacht en het kon hen niet ontgaan zijn dat de altijd zo afgetrainde kattin zo snel was aangekomen. Ze hadden het over namen gehad, en hadden ervoor gekozen de kittens te vernoemen naar hun familieleden. Crystalstar overdacht de lijst aan namen ontelbare keren, en zag de katten van wie ze waren geweest telkens stuk voor stuk voor zich.

De vorige keer was alles vies en koud geweest. Icecream en Fireside waren ter wereld gekomen terwijl Riverclankamp overspoeld was, vlak voordat de clans het woud hadden verlaten. Nu lag ze rustig in de warme nursery, samen met haar geliefde mate en de medicine cat apprentice om haar te assisteren af te wachten. De krampen die ze die ochtend had ervaren waren erg genoeg geweest om haar te doen beseffen dat het tijd was geweest. En dus had ze Blueflower ingelicht, Smokegaze bij zich geroepen en plaats genomen in de nursery. Nu ze lag was de pijn al een stuk minder, en ze was zo comfortabel dat ze zich even afvroeg of ze zich niet vergist had.

Maar nee, ze had zich niet vergist, en even nadat de zon was begonnen te zakken sloegen de weeën weer in alle kracht toe. Ze slaakte een scherpe zucht en keek Smokegaze even gespannen aan ”Dat zal het teken wel zijn..” Wist ze door op elkaar geklemde tanden uit te brengen. De pijn was bekend, maar daardoor niet minder erg. Crystalstar bleef vanaf die waarschuwing aan haar mate stil, afgezien van gekreun en scherpe ademhaling. Ze wist dat ze het drie of vier keer zou moeten doen, en was zoals met alles voorbereid. Met een inspanning die vanuit iets hogers dan haar eigen wil leek te komen voelde de grijze leader het eerste jong haar lichaam verlaten. Veel tijd om daarbij stil te staan kreeg ze echter niet, want direct daarop grepen de krampen haar weer zo hard aan dat ze haar best moest doen om het niet uit te schreeuwen.

De tweede kitten liet minder lang op zich wachten en Crystalstar voelde hoe een tweede kitten het nest in gleed, ze ving een glimp op van een witgrijs vachtje toen Smokegaze zich erover ontfermde. De naam kwam direct bij haar op, maar ze kon hem nog niet uitspreken, want ze was nog niet klaar.

Haar ademhaling was intussen jachtig, en ze voelde hoe ze langzaam uitgeput begon te raken, en toch liet ze nog steeds niet van zich horen. Misschien was het een poging om geen zwakte te tonen, zelfs tijdens deze enorme inspanning. Haar vijfde kind, de derde van het nest, werd geboren toen ze voor het eerst de zonnestralen het den in voelde komen. Het was kleiner dan de andere twee, en opnieuw schoot haar al een naam te binnen.

Ze blies haar adem uit en sloot heel kort haar ogen, terwijl ze voelde hoe de jongen aan haar buik werden geplaatst. Toen keek ze op hen neer, drie poesjes, een kleiner dan de anderen maar allen gezond en sterk genoeg om te drinken. ”Tearkit… Naar haar vaders vader.” Sprak ze zachtjes, toen haar ademhaling het toeliet, en ze streek met haar staart voorzichtig over de grijze vacht. ”Thistlekit, voor haar vaders broer.” Even keek ze op naar Smokegaze, ze had Thistleclaw ontmoet in Starclan, hij verdiende de vernoeming. Opnieuw keek ze neer, naar haar laatste en kleinste dochter. ”En Mousekit... Voor zijn grootmoeder.” Zij had de namen gekozen uit zijn familie.

<sub>Geweldig. Helemaal geweldig. Coyotespirit was niet in het kamp op het moment, het had niet beter uit kunnen komen dan dit. Nu was zij - een Apprentice - helemaal alleen. Ze had het geluk dat Crystalstar al ervaren was. Ze had een stok gepakt waar ze op kon bijten en een mix gemaakt van bernagie en kattenkruid, voor het geval de melkproductie niet op gang zou komen. Ook had ze wat smeerwortel meegenomen voor de pijn.

Samen met Blueflower en Smokegaze wachtte ze af tot de kittens kwamen. Shrimppaw kneedde nerveus de zachte bodem. Ze had wel bevallingen meegemaakt, maar altijd was Coyotespirit er bij geweest. Maar nu moest ze het alleen doen. Tenzij haar mentor opeens op kwam duiken, maar die hoop had ze al een beetje laten varen. Ze was zo blij dat Crystalstar ervaring had en wel wist of er iets mis was of niet. Zodra ze dat aan zou geven was het paniek - maar gelukkig was er geen paniek nu. Geen paniek.

Haar hart sloeg op hol toen Crystalstar scherp inademde en Smokegaze aankeek. Shrimppaw kwam wat naar voren, maar de poes leek heel goed te weten wat er gebeuren moest. Ze schoof haar de stok toe, voor het geval ze het nodig had. Met elke kitten die geboren werd liet Shrimp Smokegaze eerst kennis maken. De bonding was belangrijk, maar ze wilde toch even checken of ze gezond en wel waren. Voorzichtig kwam ze wat naar voren om te zorgen dat al het vlies van hun neusjes gelikt was, en dat er geen complicaties waren. Daarna schoof ze de kittens voorzichting naar de buik van de Leadster, waar ze konden drinken.

Shrimppaw schuifelde beleefd weer wat naar achteren, om de familie wat ruimte te geven. Ze was opgelucht dat er geen complicaties waren. Erg veel had ze niet hoeven te doen, maar daar was ze wel blij mee. Toch wilde ze zeker weten dat alles goed was, dus besloot ze Coyotespirit sowieso later maar te laten kijken. 'Gefeliciteerd,' miauwde ze met een glimlach. Het was toch wel mooi dat ze de bevalling mee kon maken, nieuw leven geboren zien worden.</sub>

Het grijs-witte bolletje wist nog niet wie of waar ze was, of dat wat er nu gebeurde alles zou kunnen bepalen. Als dit fout ging dan zou ze de rest van haar leven last kunnen hebben, al wist ze dit niet. De plotselinge verandering bracht dan ook behoorlijk wat stress op haar kleine lichaam. Maar het ging niet fout. Al snel verdween de druk op haar lichaam en voelde ze enkel nog honger en kou, wat haar al snel in beweging bracht. Eenmaal bij de melk van haar moeder - wat voor haar al een vaag bekend concept was - kon ze weer ontspannen. Nu waren haar oogjes nog gesloten, maar zo snel als dat ze open waren zou ze de wereld gaan ontdekken. Ze was er.

De laatste dagen had Smokegaze zich niet meer van zijn partner's zijde kunnen wijken. Elk moment konden ze geboren worden, zijn kittens, hun kittens. Smokegaze was nerveus, maar ook super enthousiast. Wanneer hij zijn ogen sloot zag hij al voor zich hoe de jongen om hem heen zouden dartelen, zijn staart als prooi zouden gebruiken en in slaap zouden vallen tijdens de verhaaltjes die hij zou vertellen. Zijn hart vulde zich met warmte wanneer hij er aan dacht.
Nu lag Crystalstar in de nursery en deze ochtend had ze hem ingelicht dat het moment daar was. Hij lag tegen zijn partner aan en gaf haar liefdevolle likjes om haar gerust te stellen en steun te bieden. Eens de zon onder begon te gaan merkte hij hoe onrustig Crystalstar begon te worden. De blik die de poes op hem richtte vertelde Smokegaze meer dan genoeg. Het was tijd en dat waren ook de woorden die ze uitsprak. De kater maakte ruimte voor zijn partner en intussen was de medicine cat apprentice er ook bij gekomen. Smokegaze draaide nerveus met zijn oren. Hij had Coyotespirit liever als aanwezige medicine cat gehad, maar hij was niet in het kamp te bekennen. Smokegaze vertrouwde op Starclan en hun keuze wat de medicine cat apprentice betrof. Crystalstar deed het goed en de bevalling verliep soepel. Shrimppaw leek nauwelijks nodig te zijn. Bij elke kitten die gebeuren werd kwam Smokegaze om ze te besnuffelen en droog te likken, om ze vervolgens tegen hun moeder aan te leggen.
De eerste kitten was grijs met wit. Een mooi meisje. Even later werd er een cypers grijs poesje geboren, ook met wit. Waarna een licht grijs, cypers poesje werd geboren. Drie dochters. Even voelde Smokegaze zijn maag samen trekken met zorgen. Drie poesjes. Maar zijn geluk kon niet stuk en zijn glimlach was niet van zijn kop af te vegen. Shrimppaw feliciteerde hen, de kersverse ouders. "Bedankt," snorde de kater daarom ook.

Hij nestelde zich naast zijn gezinnetje op en keek naar zijn partner. Het was aan haar om de namen te geven. "Tearkit," herhaalde Smokegaze nadat Crystalstar de naam had uitgesproken. Vernoemd naar zijn vader, Smoketear. Smokegaze sloot voor een moment zijn ogen. Wat zou zijn vader gezegd hebben?
De volgende kitten werd vernoemd naar zijn recent overleden broer. Zijn blik werd even wazig van verdriet. "Thistlekit," fluisterde hij, waarbij zijn stem kort brak en hij zijn kopje tegen zijn partner aan duwde, waarna hij zijn neusje naar hun middelste dochter bracht.
De volgende kitten werd vernoemd naar zijn grootmoeder, Mousefur, tevens de vroegere deputy van Riverclan. Mousefur had Smokegaze onder haar vleugel genomen toen geen van zijn moeders hem had gewild. Zijn biologische moeder niet en zijn pleegmoeder niet. "Mousekit," miauwde hij dan ook, waarna hij glimlachte. Zijn familielijn leefde voort binnen Riverclan. Hij kon het niet helpen om even te bedenken dat er maar een tweede nestje moest volgen om de familie van Crystalstar eer aan te doen. Maar dit sprak hij uiteraard niet uit. Eerst deze drie dames groot brengen.

"Je zult een geweldige moeder zijn, Crystalstar," snorde hij tegen zijn partner. Hij kon zijn blik niet van de drie geboren wonders af halen. "Drie dames," sprak hij zacht uit. Oh, wat zal dit een avontuur worden.