We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Haar roze tong gleed uit haar bekje toen ze haar kopje gebogen had om bij het water te komen. Ze had vandaag een Foxdung klus gekregen van een warrior. Iedereen was zogenaamd te druk bezig met zijn eigen taken en trainingen dat ze geen 'tijd' hadden om ook haar nog mee te nemen. Met een boze gezicht had ze de hele dag de nesten van de oudste versleept en verschoond terwijl haar leeftijd genootjes mochten leren vechten. Zij kon niet eens vechten. Wat een bullshit was dat. Wat als Riverclan nou kwam aanvallen! Ze had echt wel goed opgelet bij de verhalen van de elders toen ze jong was. Die vissenkoppen kwamen altijd hun gebied stelen wanneer het weer kouder werd omdat hun stink vissen dan bevroren waren ofzo iets. Nou mooi niet meer! Maar zolang ze geen gevecht trainingen kreeg dan kon ze zo dadelijk enkel stront nesten naar die otters gooien. Hoewel het super grappig klonk in haar hoofd zou het in het praktijk niet lukken om hiermee een Riverclanner te verjagen helaas. Mopperend likte ze nog wat van het koude water naar binnen voor ze haar kopje weer omhoog hief en de druppels van haar kin liet af druppelen.
Na een hele tijd achter een konijn aan te hebben gejaagd om vervolgens dat verrekte dier in een hol te zien verdwijnen had de poes dorst gekregen. Ze was gelukkig niet ver van de Small Lake hier en met een paar vossenlengtes kon ze daar haar dorst lessen. Aankomend zag ze dat iemand anders ook dat idee had, maar dat gaf natuurlijk niet. Hooguit dat het Auburnpaw was, een poes die ongeveer even oud was als haar maar pas later Apprentice werd. Ze trok haar mond te vlug open naar Storkpaw's mening en dus had ze maar weinig met de poes gesproken. Ze ging toch maar drinken, al hield ze een oog op Auburnpaw. Die was inmiddels alweer klaar en Storkpaw meende dat ze haar hoorde mopperen toen ze weer opkeek. De gevlekte poes was klaar met drinken en ging weer rechtop zitten. Haar gele ogen keken twijfelend naar de andere, niet goed wetend wat ze moest doen.
Gezelschap sloot zich aan bij het kleine meertje waar ze nu dronk. Haar groene ogen gleden van het water waar ze inkeek naar de gene die ook haar dorst kwam stillen. Het was geen goed gezelschap te noemen, het enige wat ze deed was terug staren. Hallo? Haar ogen knepen zich lichtjes terwijl ze de waterdruppels van haar kin likte en haar bek opentrok toen Storkpaw maar besloten had om niks te zeggen. ''Heb je je tong ingeslikt tijdens het drinken?'' Vroeg ze. Niet vriendelijk maar ook niet perse onaardig. Haar staart sloeg eenmalig heen en weer. Ze vond het altijd maar niks om te kletsen met van die verlegen figuren. Ze waren net die hazen waar zelf op jaagde. Bange poeperds dus.