(Blazesong) Country roads

Onderwerp: (Blazesong) Country roads vr 6 nov 2020 - 20:19

b l a c k f r a y

Ugh.. Wat een ellende. De wind trok hardhandig aan zijn haren en verkleumde hem tot op het bot. Hij had spijt gekregen van zijn besluit om Windclan te gaan inspecteren, zodra hij voet tussen de sparren had uitgezet. Eenmaal blootgesteld aan de elementen begon hij zich alleen maar rotter te voelen naarmate hij hoger begon te klimmen. Windclan lag hogergelegen dan Shadowclan en dat merkte hij goed. Toen hij ook de grens over was op een van de figuurlijk gesproken laagst gelegde plekken van Windclan's territorium, besloot hij van koers te veranderen zodat de wind hem in zijn rug blies. Wellicht niet zo handig want zijn geur werd nu precies in de richting geblazen van een Windclanner..

Please ask before joining this topic

~ notes ~

Elyon

What is your burden to bear?

Je zou denken, na heel zijn leven er gespendeerd te hebben, dat de kater gehecht was aan het gebied die hij thuis noemde. But truth be told, waren het momenten als de dat de kater deed wensen er niet te wonen. Een windclan kat niet bestand tegen de wind, het was een waar grap, pure humor op haar best. Van geluk kon de kleine kater spreken klein te zijn, schoof de wind nog enig sinds over hem heen. Maar dagen als deze waar de krachtige luchtstromen de grond kuste, waar hij zowat zijn klauwen in de droge aarde moest boren om poot op grond te houden, niet zijn beste waren het.

De kater, met de verkeerde poot uit bed gestapt, alsof er ooit een goede was snoof, zuchtte en schudde zijn kop. Een vuile geur had de heide geur besmeurd, mijlen ver werd het op de krachtige windstroom meegedragen. Alsof het die schoft niet uitmaakte geroken te worden, alsof het hen niet als uitdaging aanschouwde. Geïrriteerd tikte de kleine kater met zijn staart, was hij maar in zijn nest gebleven, wellicht was dit dan niet zijn pakkie aan. Wetende het niet te kunnen negeren vervolgde hij noodgedwongen zijn pad tegen de harde wind in, duurde het niet lang voor hij door zijn tot spleten geknepen oogjes het gestalte van een kat van behoorlijke grote onder ogen kwam. "Hey!" brulde de kleine kater vals, zijn rechter oog samen trekkend zoals deze vaker deed onder frustratie. "Je hebt wel heel wat lef je hier te vertonen frog-guts!" blies hij, al op de kater aflopende, een woede op zijn ogen groter dan het hoogte verschil tussen de twee. "Scheer je weg."

♜

b l a c k f r a y

Geluk stond niet aan zijn kant die middag. Blackfray keek op toen een kleine gestalte over de heuvelrug verscheen en zijn kant op begon te rennen. Hij bleef zelf met een abrupte stop stilstaand toen een giftige "Hey!" zijn kant op werd geworpen. "Relax, little man.." Miauwde hij met lichte spot. "Ik kom in vrede. Gelukkig ben ik iemand tegen gekomen want ik loop hier al uren." Verzuchtte hij, zijn woorden onderstrepend met een dramatische rol van zijn ogen. Hij had het koud, was verdwaald, maar had zijn talent om te liegen niet in het kamp achtergelaten.

Please ask before joining this topic

~ notes ~

Elyon

What is your burden to bear?

Niet op de pootjes getikt leek de grote kater voor hem, zoals hij daar onbevreest tegen over hem stond. De Deputy vernauwde zijn amberen kijkers, nooit had hij moeite gehad spot in ieder anders stem te horen, men beweerrde af en toe dat hij het zelfs hoorde wanneer afwezig. Het was dan ook met brandende ogen dat hij de blik van de vijandige kat ontmoette naar diens woorden gehoord te hebben, de Deputy voor klein uitmaakte. Een feit misschien, maar het was de spot er in die hem gefrustreerd zijn nagels in de stoffige grond deed boren. Hoe had hij het gore lef de rossige kat op eigen grond belachelijk te maken? "Ik kom in vrede. Gelukkig ben ik iemand tegen gekomen want ik loop hier al uren." beweerde de vreemde Shadowclanner. Blazesong snoof minachtend, hem een vurige blik gunnend met een duidelijke afwezigheid van empatie "Was dan maar op eigen grond gebleven mousebrain." De deputy moest niks hebben van het ongedierte buiten windclan, zeker niet als deze het lef hadden zich over de grenzen te begeven. Wanneer ze dachten zo maar binnen te kunnen wandelen zonder enige zorgen. Met een knikje richting de juiste kant opende hij nogmaals zijn bek " Zonder verdomd goeden reden ons te willen spreken, zou ik snel beginnen met stappen als ik jou was, als je heelhuids terug wil komen in dat stinkmoeras van jullie." Dreigend staarde hij de kater zonder vrees aan, het waren geen loze beloftes die hij deed. Quick to anger was de kleine kater altijd geweest.

♜

b l a c k f r a y

Wat een aangebrand kereltje! Dacht Blackfray minzaam. No matter, dat kon hij in zijn voorbeel laten uitvallen. "Nou als ik had geweten dat ik zo zou worden ontvangen.. en ik wilde jullie nog wel waarschuwen voor die twolegs en hun honden! Tja, dan moet ik maar gewoon omkeren en jullie het maar zelf laten uitzoeken. Ik rot wel op naar mijn stinkmoeras.." Verzuchtte hij met nog een rol van zijn ogen, zich figuurlijk afwendend en klaar om Blazesong helemaal in het donker achter te laten over de twolegs die zojuist een kamp aan het maken waren nog geen steenworp van de Windclan grens. "Zoek het maar uit, little man." Bromde hij nog één keer over zijn schouder.

Please ask before joining this topic

~ notes ~

Elyon

Onderwerp: Re: (Blazesong) Country roads