Don't let your wonder turn into closure

Everkit had haar blik naar beneden gericht, waar ze tussen haar lichtrosse voorpootjes een klein steentje heen en weer sloeg. Het rolde van links, naar rechts, naar links, naar rechts over het zand. In het zand liet het steentje een pad achter. Zoals elk van hen, die hier op de aarde wandelden, een pad achterliet. Pootstapjes in het zand. Maar ook die zouden uiteindelijk vervagen. De wind gaf niet om de betekenis achter die pootstappen. Het zand eindigde altijd weer mooi glad.

+Silverwish eerst

_{Silverwish keek geïnteresseerd toe hoe de kitten het steentje van links naar rechts rolde. Ze leek erg gefocust te zijn op het steentje. Ze vroeg zich af of het ook haar steentje was, zoals sommige kittens soms dingen verzamelde en toe-eigende. De poes kwam overeind en liep naar het kleintje toe. 'Goedemorgen Everkit. Lekker aan het spelen?' miauwde ze glimlachend ze naar haar.}

Everkit keek niet op toen een stem haar begroette. Ze knikte lichtjes in zichzelf, al was het niet per se duidelijk of dat echt bedoeld was als antwoord op wat de queen haar zei. Ja, ze was aan het spelen, maar dit was zo veel meer dan dat. Het was een pad, het was een metafoor voor de wereld om hen heen. Ze bleef het steentje rollen, van links, naar rechts, naar links, naar rechts.. Het pad in het zand werd steeds dieper en de hoopjes zand aan de rand van het pad steeds hoger. Van links, naar rechts, naar links, naar rechts..

Onderwerp: Re: Don't let your wonder turn into closure