Smells a bit.... fishy

Er was een ding waar ze nu al achter was gekomen: puppy dog eyes. Een van
de voor haar bekende queens was even weggweest en kwam nu terug met prooi. Amberkit was voor de ingang van de nusery bezig geweest om haar vacht te wassen - een skill die ze nog steeds niet helemaal onder de knie had- toen ze de queen zag. Meteen zag ze haar kans schoon, want ze had niet één, maar twee vissen gevangen. Eentje zo klein dat hij gewoon perfect in haar buikje zou passen. Meteen stapte ze op de poes af en met haar liefste stemmetje en grootste ogen vroeg ze om de vis. Natuurlijk kreeg ze die, al was het met een lachend gemopper dat ze 'm niet op zou krijgen. Amberkit joelde bijna een bedankje en sleepte de vis gloeiend van trots mee. Iets verderop begon ze deze op te peuzelen. Poeh, hij was eigenlijk wel wat groot. Misschien zou ze Bracken zeggen dat ze hem zelf gevangen had en met hem delen.

&Greypaw

Met trotse stappen kwam de kater het kamp binnengelopen. Hij had een vis vast geklemd tussen zijn kaken, eentje die hij zelf had gevangen zonder enige hulp. De jonge tom was zo trots op hemzelf en trippelde naar de prooistapel toe om de vis daar neer te leggen, klaar om opgegeten te worden. Toen gluurde zijn blik even over het kamp, het was vandaag best wel rustig. Het zonnetje scheen soms door de resterende bladerdaken  en een zacht briesje woei door het kamp heen, dat was de uitgebreide versie van rustig. Een paar katten zaten te praten terwijl ze genoten van het herfstzonnetje en hij liep langs ze, wat verderop in een van de dens een kitten opmerkend die een prooi had. Het was best wel een grote prooi voor zo’n kleine kitten. De apprentice kwam wat dichterbij maar zei nog niets.

Wow. Hij was stoer. Amberkit haar oogjes begonnen te fonkelen toen ze de kater zag die zomaar een beetje haar richting op kwam lopen. Hij had een vis in zijn bek, zou hij die echt zelf gevangen hebben? Ze hoorde de queens vaak praten over knappe kater met veel spieren en een mooie vacht, bedoelde ze dan katten zoals hem? Hoe dan ook had ze al besloten dat hij ontzettend stoer was, en toen hij haar kant op kwam gingen haar wangetjes wel een beetje gloeien. "Hoi," kwam er enkel als een hoge, schelle piep uit. Hij was zo cool!

Toen hij dichterbij kwam, merkte hij op dat de kitten met een hoge, schelle piep ‘hoi’ zei. De kater moest even stilletjes giechelen voordat hij voor haar ging zitten. Kittens waren zo zorgeloos. Hij wist nog hoe hij elke apprentice super cool vond die het kamp binnenkwam met al de kleinste prooien die er waren. Dat was wel een goede tijd geweest, de tijd voordat tante Chivy besloot weg te gaan en opa Pantherstar er paar manen later achter aan ging. Maar... Dat was geschiedenis, en nu waren ze in het heldere heden, waarbij hij een trotste apprentice was die zat naast een bewonderende kitten. Een erg mooie kitten dan nog wel- ze had verschillende kleurtjes die haar vacht bedekten en prachtige ogen.  “Hey”, begroette de grijze tom haar en keek haar vriendelijk aan.

Hij ging voor haar zitten en Amberkit wist echt even niet meer wat ze moest doen, ze kreeg het er helemaal warm van. Al helemaal toen hij haar ook nog eens met zijn charmante, veel lagere stem begroette. Amberkit voelde het bloed naar haar wangen stijgen en likte heel snel een klein plukje plat, zodat haar vacht weer tip top in orde was. Stilletjes duwde ze de vis zijn kant op. "W-wil je, ehm, ook?" oh, hopelijk zou hij blijven!!