Dear rabbit ✘ Orchis

Onderwerp: Dear rabbit ✘ Orchis do 26 nov 2020 - 23:05

H

et was een mooie avond. De sterren glinsterden al aan de steeds donker wordende hemel. Het was donkerblauw, maar aan de horizon kleurde de hemel roze en een diep purper. Ze had vandaag best goed gejaagd en met twee prooien in haar bek liep ze het camp in. Haar clangenoten begroette haar niet echt, behalve sommige verlekkerde blikken. Vandaag wilde ze graag haar prooi met iemand delen. Ze was het beu om alleen te zitten of met katten die ze niet eens haar vrienden kon noemen. Daarom koos ze voor de Captain. Een even slechte keuze, maar sinds hij goede vrienden was geweest met haar neef kon hun gesprek nog interessant zijn. Interessanter dan die andere gesprekken. Met de twee prooien in haar mond stapte ze ook Barn Three binnen, daar mocht ze eigenlijk helemaal niet komen maar kijk. Offers moesten gemaakt worden. Ze liet de twee bungelende konijnen vallen voor zijn neus. "Vind je het erg als ik je een vers gevangen prooi aanbied Captain?", miauwde ze met haar lage stem.

window blues

Met zijn rug toegedraaid naar de uitgang van de barn lag hij in zijn nest. Zijn vacht was enorm warrig en zat onder de vlekken. De geur van bloed hing rondom hem heen en liet de gehele barn stinken. Orchis was bezig om de meeste bloedvlekken van zijn lichaam af te wassen, langzaam en vol genot. Zijn blauwe ogen waren dan wel lichtelijk geïrriteerd samen geknepen maar de voldoening glom in zijn blik alsof hij net een mega prooi gevangen had. Aan zijn uitgeklapte nagels druppelde nog wat van het bloed van zijn slachtoffer en kort hield hij zijn lange ruwe tong erover heen om het getik van de vallende druppels op de houten vloer te stoppen. Geconcentreerd was hij dan ook bezig en hij was dus niet blij met het feit dat hij nu gestoord werd. Nu verloor hij zijn flow. De tom legde zijn poot net met een zucht en draaide zijn oren richting de pootstappen die naderde. Een kat verscheen in de deuropening van de barn maar de tom bleef met zijn rug toegekeerd liggen, ook toen zij sprak: "Vind je het erg als ik je een vers gevangen prooi aanbied Captain?", De stem herkende hij uit duizenden. ''Wat moet je hebben Hyzenthlay.'' Niemand kwam zomaar gezellig met hem een prooi delen. Ze moesten altijd wat hebben.

H

ij was nors als altijd. Had Orchis wel normale gevoelens, vroeg ze zich soms wel eens af. Ze zuchtte dan ook gelaten en ging naast hem zitten. Ze sloeg haar dikke borstelige staart over zijn kromme, dunne heupen. "Gezelschap Orchis," miauwde ze met een droge toon in haar stem. Ze schoof het konijn zijn kant op en boog zelf over het hare. Natuurlijk kreeg de Captain de grootste prooi. Hyzenthlay was al een oudere member, maar ze had nooit veel moeite gedaan om zich naar boven te werken in de rangen. Ze was taai en kon haar mannetje staan in de barn waar ze moesten vechten om haar slaapplaatsen. Ze slikte de hap ondertussen door. "Wie heeft jou opgevoed hmm? Eet!" Het was niet echte en bevel, maar ook niet echt een vraag. Hij mocht blij zijn dat hij wat gezelschap kreeg, alleen was maar alleen.

window blues

Onderwerp: Re: Dear rabbit ✘ Orchis za 5 dec 2020 - 19:49

De tom sloeg zijn poot neer op de grond en liet een klagende zucht klinken. ''Gezelschap, pps!'' Sprak hij haar na, met zijn kop schuddend en zijn ogen rollend. Wat een idiote reden. Wie koos nou zijn gezelschap uit? Hij was alles behalve 'gezellig'. Maargoed, maargoed, hij klaagde niet meer veder toen hij ineens een konijn voor zijn neus zag schuiven. Zijn oren schoten overeind en ineens leek zijn humeur helemaal opgeklaard te zijn. Nou, kijk, kijk, hier voor wou hij dan wel eventjes gezellig voor zijn dan. Maar ook enkel omdat ze familie was. Anders.. Orchis liet zijn ogen op de vette konijn gericht. "Wie heeft jou opgevoed hmm? Eet!" nou dat hoefde ze geen twee keer te zeggen. Zonder aarzel liet hij zijn tanden dan ook in het vlees zinken. Slordig als een das begon hij de prooi uit elkaar te trekken alsof zijn leven ervan af hing en smakte hij het naar binnen.

Onderwerp: Re: Dear rabbit ✘ Orchis ma 7 dec 2020 - 14:32

Z

ijn gezelschap was alles behalve gezellig, maar Hyzenthlay mocht de rare kwietus wel graag. Hij had het goed gevonden met Sirtlan dus er zat wel vast iets goed onder dat verlept vlees over zijn kromme botten. Hyzenthlay boog zich over haar eigen konijn en at er rustig van. Ze keek weer op en likte haar lippen. "Wat zijn je dromen voor de Elite Orchis? Of voor jezelf later?", vroeg ze hem kort aankijkend voor ze haar tanden in het sappige bilvlees zette. De flamepoint poes sprak niet echt graag over koetjes en kalfjes. Haar gesprekken doelden altijd op iets specifieks, al maakte het haar niet echt uit of ze nu zijn grootse plannen voor de Elite wist of niet.

window blues

Zijn gehele focus lag op de prooi die hij naar binnen slokte alsof hij in weken niks naar binnen gehad had. Hoewel hij sinds zijn nieuwe rang al meer at dan voorheen had hij nog altijd niet genoeg in zijn maag om aan te sterken. Hij was nog altijd de fragiele magere katertje die hij altijd was. Zijn tanden beten nog een grote hap vlees naar binnen en onder zijn gesmak heen gromde hij bij elke ademhaling. Het was alsof hij bang was dat Hyzenthlay ineens zou besluiten om de prooi weer af te pakken. Orchis keek enkel eventjes op van zijn maaltijd toen de rossige she-cat wel een hele specifieke vraag liet vallen. Hij wist even niet goed hoe te reageren. De tom likte de restjes eten van zijn mondhoeken af door zijn tong er langs heen te laten glijden. Hij keek even terug naar het verscheurde konijn en weer terug naar Hyzenthlay. ''Wat gaat dat jou aan?'' Sprak hij toen wantrouwend en zijn oren naar achteren gedrukt. ''Ben je het niet eens met hoe ik de rol als Captain vervul Hyzenthlay?" De tom ging staan. Zijn kromme rug gebold. ''Dat je familie bent van Sirtlan betekend niet dat je veilig bent! Je kan net als de rest een klauw door je strot krijgen hoor!'' Zijn stem schril. Zijn warrige vacht overeind. Zijn neusgaten breed van de ademhaling die hij er pissig uitblies en zijn blauwe ogen wijd open. Hij was heel serieus. Hoewel Hyzenthlay het helemaal niet zo bedoelde ving Orchis altijd alles verkeerd op. Alles was een bedreiging voor hem en daardoor kon hij uit het niks uit elkaar barsten van woede. Net als nu dus.

E

en zucht verliet haar lippen. Ze keek even naar de onplezierige bolle rug voordat ze langzaam een hap nam en die eerst doorslikte voor ze een antwoord gaf. Ze schoof een stukje op, legde haar grote en brede poot over zijn schouder en trok hem dichterbij om zijn lange nekharen wat te bekijken. Haar roze tong raspte over de haren. Hmmm, wat een vreemde structuur. Hij was veel minder zacht dan hij eruit zag. Was het een doodsvonnis dat ze zichzelf oplegde door zijn vettige nekharen een wasbeurt te geven? Misschien, maar het leek er niet op dat hij daar aankon en alsof het veel voor hem werd gedaan. "Captain, die reactie zou mij bijna doen geloven dat je zelfbeeld erg laag is en dat je zélf niet geloofd in jou kunnen." Haar staart tikte op de grond terwijl ze een beetje bewoog om over te gaan naar het wassen van zijn rug. "Stop met zo angstvallig te zijn over hoe de katten je hier bekijken. Je bent onze Captain en je bent gek, niemand zou je een nagel durven te wijzen. Daarbij heb je goede ideeën en ik heb het gevoel dat de Elite misschien wel grootser dan ooit kan worden..." Ze stopte even met haar lange halen over zijn haren en keek hem in de ogen. "... door jou. En nee het gaat me misschien niets aan, maar ik vind het wel leuk om je visie te weten.", verzuchtte ze met een twinkeling in haar ogen.

window blues

Onderwerp: Re: Dear rabbit ✘ Orchis