Wiped out

<sub>Shrimppaw was hier best graag. Het was rustgevend en de mooie omgeving maakte haar vrolijk. Of in ieder geval, een stukje blijer. Het was niet dat ze super verdrietig meer was, maar het was nog steeds niet makkelijk. De stress die overal bij komt kijken, Shrimppaw wist nog niet helemaal goed hoe ze ermee om moest gaan. Een zucht verliet haar bekje en ze ging naast het water zitten. Haar blauwe ogen vestigde ze op de roze waterlelies. Ze herinnerde zich nog wel toen ze in huilen uitgebarsten was met Squirrelplume erbij, vlak nadat Skadi definitief afscheid had genomen van RiverClan. Ze zuchtte weer en ging wat verzitten, haar staart sloeg ze netjes over haar voorpootjes heen, zich nog even niet bewust van de kater in haar buurt.

Hermitpaw</sub>

Met een vaste grijns op zijn gezicht stapte hij door het territorium. In geen tijden had hij zich zó goed gevoeld. Natuurlijk was het bekende nare gevoel nog steeds aanwezig, maar hij had besloten het niet meer toe te laten. Zijn gejammer had hem zwak gemaakt. Crab en Crystal zouden hem niet meer van zijn stuk brengen. De een was een harteloos stuk vuilnis en de ander.. was ingewikkeld. Hoewel hij zijn mentor nog steeds niet kon uitstaan, had ze hem een speciale "Deputytraining" aangeboden en dat kon hij onmogelijk afslaan. Voor nu was ze oké. Hij stopte met lopen toen hij zijn zusje zag, starend naar de Lily pool. "Alles goed, Shromp?" zei hij met een gek stemmetje. Hij mistte haar. Ze had amper nog tijd voor hem sinds ze med cat apprentice was geworden en hoewel hij enorm trots op haar was, voelde hij een brandende jaloezie.

_{Ze staarde naar haar reflectie in het water. Haar crèmekleurige vacht wuifde zachtjes heen en weer in de bries en heldere blauwen ogen keken terug naar haar. Ze wist niet zo goed of ze nou verdrietig of gewoon neutraal keken. Misschien was het tegenwoordig allemaal een beetje hetzelfde. 'Alles goed, Shromp?' klonk het opeens achter haar. De poes schrok op en draaide om. Toen ze haar broer herkende legde ze haar vacht weer naar beneden en liet ze een zucht horen. 'Oh, hey Hermit,' glimlachte ze zwakjes. 'Gaat wel, hoor. Met jou?' Ze hadden de laatste tijd niet veel contact gehad en dat vond ze jammer. Als kitten had ze altijd uitgekeken naar trainingen met hun drietjes. Dat werden er al snel twee, en zelfs dat ging niet door. Misschien moest ze maar eens aan Crystalshell vragen of ze een training bij mocht wonen, dat zou Coyote vast niet erg vinden.}

Haar schrikachtige reactie was behoorlijk opvallend. Ze was in RiverClan territory, haar thuis. Ze hoorde zich veilig te voelen. Wat ze als antwoord gaf op zijn vraag was voor hem dus ook totaal niet overtuigend. "Met mij is het prima." zei hij, wat nog waar was ook. Nu hij zich minder door zijn emoties liet overheersen voelde hij zich daadwerkelijk beter. Misschien was het beter als zij dat ook ging doen, maar ergens wist hij dat dat waarschijnlijk nooit zou lukken. Ze waren op sommige vlakken zó verschillend. Even wist hij niks meer om te zeggen en dat stak. Als kittens hadden ze altijd wel een onderwerp gehad. Dat wilde hij terug. "Ik mis je, Shrimp." schoot er uit zijn mond. Het was een zin die de afgelopen dagen veel door zijn hoofd had gespookt en hoewel hij het nu niet had willen zeggen, was hij toch blij dat het eruit was. Ze mochten absoluut niet uit elkaar groeien.

_{Hermitpaw zei dat het met hem ook prima ging, dus dat was fijn. Shrimppaw schonk hem een kleine glimlach, blij dat het met hem goed ging. Dat was tenminste één iemand. Niet dat het erg slecht met haar ging, ze had zo haar dipjes. Het ging op zich prima, maar niet super geweldig. 'Ik mis je, Shrimp.' Het kwam plots en Shrimps ogen schoten naar de zijne. Ze zuchtte en knikte. 'Ik mis je ook, Hermit,' murmelde ze zachtjes voor ze wat naar voren leunde en haar kopje tegen zijn borst drukte. 'We hebben het allebei zo druk... Ik wil gewoon weer samen dingen doen, zoals vroeger..' Niet dat Shrimp een grote avonturier was, maar als ze samen dingen deden was het wel altijd leuk geweest.}

Een opgeluchte zucht verliet zijn mond toen ze toegaf hem ook te missen. Hij was blij dat dit niet van één kant kwam. Accepterend drukte hij zijn kin tegen de bovenkant van haar kop. Wat ze daarna zei was ook helemaal waar, en hij dacht precies hetzelfde. "Ik ook." mauwde hij terwijl hij zijn ogen even sloot. "Waarom doen we het niet gewoon?" vroeg hij plots met meer hoop in zijn stem. "Ik kan jou helpen met kruiden zoeken. Je weet wel, dat soort dingen." Hij had hier weleens over nagedacht, en waarom niet? Zo waren ze nuttig en toch nog samen. Het was in ieder geval een stuk beter dan elkaar elke dag maar even spreken.

_{Shrimppaw sloot haar ogen toen de kater zijn kin op haar kopje legde. Ze hadden elkaar zo weinig gezien. Dat ze in de Medicine Cats Den sliep hielp daar ook niet bij. Het was fijn om te weten dat ondanks dat ze zo druk waren en misschien wel nauwelijks tijd hadden om er over na te denken, ze elkaar toch miste. Shrimppaw was in ieder geval erg druk met haar taken, maar ze besefte ook wel dat ze wel wat meer tijd met vrienden en ook haar broer mocht doorbrengen. 'Waarom doen we het niet gewoon?' vroeg hij toen plots, alsof hij haar gedachte kon lezen. 'Ik kan jou helpen met kruiden zoeken. Je weet wel, dat soort dingen.' Shrimppaw keek hem aan en glimlachte. 'Dat lijkt me leuk, ja. Zeker met leafbare dat eraan komt moeten we nodig weer kruiden gaan inslaan,' miauwde ze met een knikje. 'Ik kan je hulp wel goed gebruiken.' Het zou nuttig en leuk zijn, ze had er wel zin in.}

Opgelucht hief hij zijn kop van de hare toen ze instemde met zijn plan. Ze zouden elkaar meer gaan zien. Een beter vooruitzicht was er niet. "Dan hebben we een deal." mauwde hij lachend. "Je zal me wel wat dingen moeten uitleggen, maar ik beloof dat je wat aan me hebt." ging hij verder, hyped voor wanneer ze gingen beginnen. Het zou voor hem ook nuttig zijn, want er was niks mis met een beetje medische kennis, gewoon voor het geval dat. Hij was blij dat ze dit gesprek waren aangegaan. Alles was weer goed.

Hermit topic uit tenzij Shromp nog iets interessants zegt

<sub>'Dan hebben we een deal,' mauwde haar broer lachend. Shrimp glimlachte naar hem. Het was een leuk vooruitzicht. Ze had geen idee wanneer ze beiden tijd zouden hebben, maar het stond in ieder geval op de planning. Het zou wel binnenkort moeten gebeuren, leafbare liet natuurlijk niet op zich wachten. 'Je zal me wel wat dingen moeten uitleggen, maar ik beloof dat je wat aan me hebt,' ging Hermit verder en Shrimppaw grinnikte. 'Dat moet wel goedkomen. Sommige kruiden zijn niet super moeilijk te onthouden hoor,' snorde ze. Ze maakte alvast een aantekening in haar kopje om te zorgen dat hij niet per ongeluk giftige planten pakte, zoals zij had gedaan bij haar eerste training. Glimlachend drukte ze zich tegen hem aan.

topic uit(?)</sub>