Runs in the family

Ze zat uit te rusten en na te denken over haar leven. Smokegaze bleef in haar gedachten opdoemen en hoewel ze wist dat haar gevoelens meer waren dan wat spanning, vroeg ze zich ergens af of er aan toegeven haar niet zou verzwakken. Op dit moment was ze op haar sterkst, en ze zag er niet veel voor dat op te geven. Crystalshell werd uit haar mijmering opgeschrokken door een maar al te bekende stem: Haar broertje Crowflight. "Elegant als altijd." Glimlachte ze kalmpjes terwijl ze knikte dat hij bij haar kon gaan zitten. "Dankjewel, Crow." Miauwde ze erachteraan. Hij was een stuk jonger dan zij, en ze praatten niet zoveel als ze zou willen. Eigenlijk wist ze niet eens zo goed wat ze nu tegen hem moest zeggen. In plaats daarvan boog ze zich dus voorover en nam de eerste hap van de prooi die hij had meegebracht, dat smaakte goed na een dag hard werken.

Ze richtte zich weer op en keek haar broer aan terwijl ze de prooi zijn richting schoof. Was dit gewoon een vriendelijk gesprek of wilde hij iets van haar? Aan zijn gezicht was niets af te lezen. Ze gnuifde kort toen hij zei dat elegantie zijn ding was, Was dit waar sommige kattinnen achteraan zaten? Crystalshell schudde haar kop bij zijn volgende vraag. Nee, voor deze ene keer was haar kop niet gevuld geweest met Deputy-zaken. "Nee, ik dacht ergens anders aan... Maar dat is niet belangrijk." Miauwde ze er snel achteraan, Crowflight hoefde níks van Smokegaze te weten. "Kwam je bij me zitten om gewoon gezellig een muisje te eten, of?" Vroeg ze, het onderwerp direct veranderend. Hij zou het wel doorhebben, maar dat interesseerde Crystalshell weinig.

Ze had gelijk, hij wilde iets. Soms was Crystalshell er bang voor dat haar rang een manier was voor oude vrienden en misschien zelfs familie om te proberen een bepaalde gunst uit haar te krijgen. Maar Crowflight's vraag was niet onredelijk: Hij wilde weer een apprentice. Crystalshell glimlachte en nam nog een hap om zichzelf de tijd te geven een antwoord te bedenken. "Nou, ik ben blij dat je je aanbied. Pantherstar is degene die de nieuwe apprentices een mentor geeft. Maar ik kan natuurlijk altijd vertellen dat jij heel graag wilt." Legde ze uit. Een goed woordje voor haar broer doen kon geen kwaad, hij was goed genoeg, dat wist ze zeker. "Maar verwacht geen wonderen, het is nog altijd zijn besluit." Waarschuwde ze de kater.

Heel even was ze bang dat dat het was geweest, dat hij verder weinig interesse in een gesprek had. Maar Crowflight bleef zitten en scheen nog wel verder te willen praten. "Ik zal zien wat ik kan doen.." Miauwde Crystalshell terwijl ze even het kamp rondkeek. Ze wilde het eigenlijk wel over wat persoonlijkere dingen hebben dan apprentices, maar wist niet hoe ze daarmee moest komen. "Hoe gaat het verder met je, Crow? Ik heb niet meer zoveel naar je om kunnen kijken de laatste moons." Glimlachte de grijze kattin naar haar broertje.

Hij bleef, en het voelde goed. Cystalshell hield van rustig gezelschap, en goede vrienden en familieleden waren vaak de beste bron daarvan. Crowflight gaf het meest standaard antwoord dat hij had kunnen geven, en heel even kneep ze haar ogen samen. Maar wat had ze dan verwacht? Zeker nadat zij niet eens verteld had waar ze aan had zitten denken. Zijn laatste opmerking bezorgde haar wel een kleine glimlach. "Pff, saai zeg je? Als je je zo verveelt kan ik je wel indelen voor meer patrouilles? Misschien wat drills. Oh, en de apprentices zouden het vast niet erg vinden om een extra paar poten voor hun taken te hebben." Vertelde ze haar broertje grinnikend. Natuurlijk snapte ze wat hij bedoelde, maar soms dacht Crystalshell terug aan de tijd dat zij nog gewoon een warrior was geweest. En dan wist ze dat ze die vrije tijd had moeten koesteren, de tijd waarin ze niet zoveel aan haar kop had gehad.

Blij met de kans om verder te praten sprak Crowflight ook verder. Het voelde goed om weer met zijn zus te praten, bijna nostalgisch. Soms miste hij de tijd van het kitten zijn, opkijken naar zijn grote zus die alle warrior verhalen en ervaring had. Zijn antwoord was nog nonchalant. De tijd van alles wat hem bezig hield delen was voorbij. De tijd van klagen over hoe saai het leven was was aangebroken. Op haar antwoord moest hij al meteen grinniken. "Het aanbod is lief maar ik moet het met pijn in mijn hart afslaan," reageerde hij dramatisch, compleet ondermijnd door zijn grijns. "Ik ben net to druk met uh... de rotsen schoonmaken." Yep, dat was een compleet bestaande taak waar Crow heel gefocust op was, zoals een echte Riverclan warrior dat moest zijn. Net te druk dat hij er niet meer bij kon doen, maar rustig genoeg dat hij het nog saai kon hebben. Perfect.

Ze had zijn gezelschap ergens wel gemist. Natuurlijk had ze hem een beetje vervelend gevonden toen hij nog jong was en haar telkens alles wilde vragen. Maar om iemand te hebben die naar haar opkeek... En er vaker voor haar was dan de meeste katten, dat miste Crstalshell op dit moment in haar leven. Crowflight verkondigde dat hij niet extra kon helpen, en zijn smoesje deed haar grinniken. "Beter doe je dan je best, ik accepteer geen half werk." Grijnsde ze terwijl ze het kamp doorkeek. "Dit is fijn... Weer een keer samen zijn." Mauwde ze toen zachtjes, terwijl ze hem een zijdelingse blik toewierp.

Het was allemaal heel toevallig dat zijn taken net zo vielen dat hij het druk had en  nog steeds tijd over hield om zich te vervelen. De wonderen van de rotsen schoonmaken, yep. Haar opmerking liet hem ook weer grinniken. "Natuurlijk mevrouw deputy," mauwde hij plechtig terug. Oprecht had hij wel respect voor haar positie als deputy, maar natuurlijk moest hij zijn zus er wat mee plagen. Zijn blik werd weer naar haar toe getrokken en een korte glimlach trok over zijn gezicht heen. Crowflight kon ook niet ontkennen dat hij het gemist had om iemand te hebben waar hij vanaf het begin al zo close naar was geweest. "Ik heb het wel gemist," gaf hij nu ook toe. Het was nou eenmaal druk geweest met alle drama en ze waren ook nog lang niet van een groot deel af. Niet met dingen als Shatteredice en onderlinge ruzies tussen clankatten om nog niet te spreken over de mogelijke seriemoordenaar.

Misschien zou ze strenger voor hem moeten zijn, hij was immers gewoon een warrior die onder haar bevel stond en eigenlijk hoorde hij gewoon te luisteren. Maar Crystalshell glimlachte slechts en liet Crowflight zijn pleziertje hebben. Hij gaf toe dat hij het ook gemist had om samen te zijn en Crystalshell zuchtte kort. Hij zou zich haar verdriet nog wel kunnen herinneren, toen Creamyfrost gestorven was en zij alleen als zwangere queen achter was gebleven. Nu was er langzaam een nieuw iemand in de leegstaande plaats van haar korte liefde gekropen, en nog niemand die het wist. "Spreek je Icecream en Fireside nog wel eens?" Vroeg ze uiteindelijk toen ze besefte dat ze niet echt iets te zeggen had.

Het kort moment van plezier gleed ook weer voorbij zodra ze weer op een serieuzer onderwerp overgingen. Het was Crowflight ook niet ontgaan dat ze weinig spraken nu en het fijn was om weer een keer een rustig gesprek te hebben met iemand die hij vertrouwde. Misschien dat ze vaker zouden spreken als hij niet zoveel te verbergen had en tegelijk het vermoeden had dat Crystalshell ook niet over alles sprak. Natuurlijk was er veel dat hij wel gevolgd had en waar hij ook zijn best bij had gedaan om een steun te zijn in de zwaardere tijden. De vraag over zijn familie liet hem kort zijn hoofd kantelen, een kleine frons liet zijn wenkbrauwen samentrekken. "Weinig," gaf hij toe. "Misschien moet ik ze wat vaker opzoeken..." mompelde hij bedachtzaam. "Of een keer een familieuitje organiseren." Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht bij de suggestie. Ze konden allemaal wel wat afleiding gebruiken.

Eigenlijk had ze het antwoord al wel geweten, misschien was het de afstand in leeftijd, maar Crowflight had weinig met haar zoons te maken gehad toen ze jonger waren. En nu scheen hij ze nog steeds niet vaak op te zoeken. Maar haar broer scheen zich te willen beteren en stelde zelfs voor dat ze met z'n allen weg konden. Crystalshell trok even een bedenkelijk gezicht. "Ik ben Deputy, en jullie zijn alle drie warriors... Zou dat niet een beetje te veel zijn om allemaal het kamp te verlaten?" Ze vond het jammer om hem meteen teleur te stellen. Maar dat was hoe de zaken nu waren. Zij had niet altijd tijd voor leuke dingen, en had was belangrijk om een bepaalde verantwoordelijkheid te nemen.

Nu het onderwerp naar familie veranderde werd het pas echt duidelijk dat hij wat in te halen had. Natuurlijk gaf Crowflight om zijn familie en ook Icecream en Fireside vielen daaronder, tegelijk wist hij niet compleet hoe hij met ze om moest gaan - of überhaupt moest benaderen. Rond hun geboorte was hij nog druk geweest met rebelse apprentice zijn en nu had hij geen idee meer hoe hij er verandering in moest brengen. Tenzij ze een familietripje konden gaan organiseren. Hij kon het niet helpen dat Crystal's antwoord hem liet grinniken, natuurlijk ging de deputy meteen in gedachten over serieuze zaken en ze had het niet mis. Zijn grinniken viel weer stil en hij knikte toegevend. Het begon er meer op te lijken dat hij zelf een keer op zijn neven af moest stappen en Crystalshell's aanwezigheid niet als stille steun zou kunnen gebruiken. "Een familierondje-om-het-kamp dan," stelde hij nog voor.

Haar broertje kon het niet laten zitten, zo had ze hem altijd gekend. Hun leeftijdsverschil had het soms moeilijk gemaakt om elkaar genoeg te zien, maar Crystalshell wist dat ze familie bleven. En daarbij: hij was zeker geen verschrikkelijke broer. Bij zijn laatste voorstel schudde ze grinnikend haar kop, haar ogen half gesloten, voordat ze hem weer aankeek. "Eentje dan, een vlugge. En daarna ga je met ze vissen, dan krijgen jullie nog wat voor elkaar." Ze keek weer uit door het kamp en knikte nog even. Als hij nou eens voor kittens zou zorgen, dan zouden ze weer gelijk staan en kon hij deze dingen tegen haar gaan zeggen. "Voor nu, pas op jezelf... Ook al weet ik dat je slecht bent in mijn adviezen opvolgen." Ze had Smokegaze uit haar ooghoek gespot, en wilde hem ook nog even "spreken" voordat ze weer druk aan de gang moest. En dus stond ze op, en liep so subtiel mogelijk in de richting van de vertrouwde bruine kater, vurig hopend dat Crowflight niks merkte van de spanning.

topic uit