The scent of azure flowers

Onderwerp: The scent of azure flowers do 1 okt 2020 - 20:58

So I've been telling old stories, singing songs that make me think about where I came from

Oh haar vriend.. Hoe kon ze deze pijn in haar hart verdragen. Wetende dat ze hem opnieuw gefaald had. Ze had hem niet mogen verlaten toen hij haar het meest nodig had. Toen zijn leven uit elkaar viel. Maar ze had hem kunnen ontvangen en een nieuwe belofte kunnen doen. Nu was het aan haar om deze belofte uit te voeren. Hij had hen niet lang de tijd gegeven. Sneller dan dat menig zou willen zou de maan op zijn hoogst staan en zou Crystalshell een nieuwe deputy benoemd moeten hebben. Gelukkig stond Starclan haar bij met de keuze. Na een generatie van oorlog en woede, oorlog en woede die zij gestart had en in de poten van Pantherstar had gedumpt.. was het tijd voor rust en vrede. Wederopbouw in deze zware tijd.

Dansende sterren om haar poten brachten haar naar het riverclankamp. Onzichtbaar voor ieder om haar heen. Ieder op een kat na. Crystalshell zou nog geen idee hebben. Zou niet weten wat er was, waar Pantherstar naartoe verdwenen was. Langzaam sloot ze haar ogen en zuchtte zacht voor ze naar de grijze she-cat stapte. "Crystalshell." De voorheen partner van haar neefje. De moeder van Icecream die ze tijdens zijn training.. Persoonlijke bonden slikte ze weg en duwde haar neus tegen de zachte vacht van de levende kat. "Pantherstar heeft zichzelf bij Starclan gevoegd." Sprak ze zacht, de kattin recht aankijkende. Het kamp om haar heen leek in tijd te bevriezen terwijl ze sprak tegen de nu leader van Riverclan. "Wij verzoeken je om zo snel mogelijk naar ons toe te komen, om je levens te ontvangen. Daar zal ik je meer uitleggen over Pantherstar's beslissing." Beloofde ze haar, kijkend naar de bleke maan aan de nachthemel. "Maar voor het zover is moet je je deputy benoemen. Voor de maan op zijn hoogst is." Ze knipperde even en draaide haar kopje terug naar Crystalshell. "Starclan staat je bij in deze keuze.

"The mighty gray beast has met its final hour
To meet the stars, follow the path covered in blue flowers"

De prophecy gleed in een fluistertoon over haar lippen, haar blik indringend op die van Crystalshell voor ze zacht glimlachte. "Ik zie je snel Crystalshell. Mijn tijd hier is kort. Maar ik zal altijd over je waken. Starclan loopt in jouw pootstappen." Ze verlaagde haar kopje in een respectvol teken terwijl haar lichaam begon te vervagen met de wind. De sterren terugsturend naar de nachthemel, een zachte geur van bloemen achterlatend die om de nieuwe leader heen zou blijven hangen.

And that's the reason why I seem so far away today

xoxo

Hij was weggeweest en niemand had geweten waar hij naartoe was gegaan. Crystalshell had erover nagedacht een zoekpatrouille eropuit te sturen om de leader te zoeken. Maar ze had besloten het toch niet te doen en eerst meer de nacht af te wachten, misschien was hij gewoon voor zijn rust het kamp uit geslopen. Toen de avond viel, en nog steeds ieder spoor van Pantherstar ontbrak, begon ze zich zorgen te maken. Langzaam druppelde het kamp leeg, de katten gingen naar hun dens terug en het werd stil in Riverclan. Zichzelf proberend wijs te maken dat alles goed was liep Crystalshell richting zijn den en proefde de geur bij de ingang. Al bijna een dag moest hij er niet geweest zijn. Plotseling werd haar naam genoemd door een stem die Crystalshell al sinds haar geboorte kende maar toch bijna was vergeten. Het kon toch niet? Ze leefde toch nog? Ze was wakker, dat wist ze zeker. Langzaam draaide de grijze kattin zich om en keek in het gezicht van Riverclan's vorige leider. Opeens leek de wind niet meer te waaien, en ook het geluid van de rivier verstomde. Bij de eerste woorden werd Crystalshell's keel kurkdroog: Hoe kon dat? Pantherstar had nog zolang moeten leven! Ze knikte zonder iets te zeggen op het verzoek om naar Highstones te komen. Haar geheugen werkte razendsnel door alles wat er aan de hand was: Pantherstar dood, zij leader, de clan moest ingelicht worden, zouden ze haar geloven? Maar eerst moest een nieuwe deputy gekozen worden, voordat de maan haar hoogtepunt bereikte. Direct schoten er gezichten in haar gedachten. Ze dacht er zo hard over na dat ze bijna vergat naar Butterstar te luisteren. Hoe kon dat Starclan's keuze zijn? Dacht ze onwillekeurig. Een queen, die haar nota bene zelf had gevraagd om juist te mogen stoppen als warrior, moest haar deputy worden. "Ik begrijp het.. dankjewel, Butterstar" Fluisterde ze schor. De gedaante begon weer te vervagen. De wind was terug en de ze hoorde de rivier weer klotsen en kolken. Een paar tellen bleef de deputy, nu net tot leader genoemd, stokstijf staan. Toen nam haar warrior kant het weer over en wist ze dat er werk te doen was. Met een snelle sprong besteeg ze de heuvel en direct liet ze haar stem hard door de nacht klinken: "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen vis te vangen zich verzamelen."