Problems ahead

Een kille blik verscheen in zijn ogen terwijl hij naar de kitten keek die aan het jammeren was. Dikke traantjes welden op in haar ogen en rolden niet veel later over haar wangen terwijl ze naar het kapotte mosballetje keek. Het mosballetje waar hij niet veel eerder zo’n harde gefrustreerde mep tegen had gegeven dat deze nu aan stukken in het centrale gedeelte van de nursery lag. Haar blik gleed van het mosballetje en weer terug naar hem, maar Sharkkit gaf geen krimp toen ze opnieuw begon te huilen. Het begon hem zelfs lichtelijk te irriteren. Aan zwakte tonen had je niet veel. Hij had liever gehad dat ze naar hem toe was gegaan en hem een flinke mep had gegeven, zodat hij een excuus had gehad om haar weer terug te duwen. Hij wendde zijn blik van haar af en keerde haar de rug toe. Hij had zin om weer naar het mosballetje te gaan en het nog verder kapot te maken, maar hij liet die opwelling maar even voor wat het was. Al zeker toen zijn groene ogen de groengele van een andere kitten ontmoette. Nietszeggend keek hij van de kitten die zich nu achter hem bevond naar de zwarte kitten voor hem toen ze in gebrekkige woorden en met hevige gebaren met haar pootje aan de zwarte kitten voor hem uit probeerde te leggen wat er gebeurd was. Sharkkit voelde een sinistere grijns om zijn mondhoeken kruipen terwijl hij wachtte op hoe de zwarte kitten, ook wel gekend als Clawkit, nu ging reageren.

Sharkkit's sinistere grijns werd nog wat breder toen de kitten genegeerd werd door Clawkit en hij straal langs haar heen liep. De kitten draaide haar kopje en keek Sharkkit met betraande oogjes aan, maar deze blik beantwoordde hij enkel met een kille blik langs zijn kant. StarClan, wat had hij zin om met zijn nagels naar haar uit te halen. Het werd tijd dat Acornstar's regime wat strenger werd zodat de kittens van nu ook wat sterker in hun poten zouden staan. Hij schaamde zich al voor deze kitten als ze apprentice zou worden en Acornstar zou de fout maken om haar mee te nemen naar een Gathering. Het jammeren werd luider en Sharkkit had er genoeg van. Hij kwam naar voren en beukte hard met zijn lichaam tegen de hare. Hij had zin om zijn klauw op haar keel te leggen, maar onderdrukte die neiging en keek in plaats daarvan strak op haar neer. Ze hield direct op met jammeren en Sharkkit knikte tevreden, waarna hij haar de rug toekeerde en straal langs Clawkit naar zijn eigen nest liep. "Verdomme, wat ben ik blij als ik apprentice word en hier eindelijk weg kan zijn," gromde hij op een kille toon tegen Clawkit. "Dan zal ik ze eens laten zien hoe een echte ShadowClanner zich dient te gedragen." Hij keek met een afkeurende blik op de kitten neer die was gestopt met jammeren en wendde zijn blik weer af. Ze was zijn aandacht niet waard.

Meer dan een knikje kreeg hij niet en Sharkkit richtte zijn blik op de ander. Het leek erop dat Clawkit minder spraakzaam was dan hijzelf. Alhoewel… hij wist niet of hij zichzelf echt spraakzaam kon noemen. Hij had gewoon een probleem met iedereen die te lang in zijn richting keek en tegen Clawkit was hij toevallig beginnen praten omdat de kitten hulp bij hem had gezocht. Was ze gewoon toevallig bij Clawkit uitgekomen of had de kater toch iets behulpzaams om zich heen hangen? Sharkkit nam de ander kort in zich op en schudde zijn kopje. Nee. Deze kat wilde, net als Sharkkit, ook het liefste niet gestoord worden. Hij zag dat de ander zijn ogen sloot en snoof kort, op een haast spottende manier. “Heb je nog iets interessants te melden of ben je ook zo’n saaie kitten die de halve dag nood heeft aan slaap?” vroeg hij de ander op een kille toon, de afkeuring die in zijn groene blik kwam bij dat idee nauwelijks verhullend terwijl hij op de ander neerkeek.

Sharkkit keek kil naar de andere en trok met zijn oortje toen de kitten met zijn ogen rolde. En hij zou de ander ook met rust hebben gelaten als hij niet de duidelijke staartbeweging van de ander had gezien die indiceerde dat Sharkkit op mocht rotten. De kitten klemde zijn kaken op elkaar en richtte zijn groene ogen naar de ander. “Nee,” gromde hij. “Rot zelf maar op.” Hij bleef waar dat hij was, maar wendde deze keer zijn blik af zodat hij niet meer de ander hoefde te kijken. Als de kitten dacht dat hij de baas over Sharkkit kon spelen, dan kon hij nog wel eens van een heel koude kermis thuiskomen.

De ander negeerde hem en Sharkkit kon het niet laten om met zijn ogen te rollen toen hij besloot om te doen alsof hij sliep. Dat was echt het oudste trucje wat kittens konden gebruiken om van iemands gezeur af te zijn. En misschien had hij het hier ook bij moeten laten. Misschien had hij zich weg moeten draaien van de ander en weg moeten gaan, maar zo zat Sharkkit nu eenmaal niet in elkaar. Als hij ergens kon provoceren, dan deed hij dat ook. En dus plofte de kater doodleuk neer naast de ander in zijn nest, daarbij expres zijn zij hard laten neerkomend tegen die van de ander. Hij draaide zijn groene ogen naar Clawkit toe en keek hem afwachtend aan. Hij had zin in een gevecht en hij was ergens wel benieuwd of hij wat adrenaline kon laten pompen door de aderen van deze simpele ziel.

Blijkbaar zat er toch wel wat emotie in het saaie dingetje. Een sinistere grijns kroop om Sharkkit’s lippen toen de kitten opsprong zodat Sharkkit, die hier niet op voor was bereid, zijn evenwicht verloor. In een snelle reflex haakte hij echter zijn nageltjes, die automatisch uit hun hulzen geschoten waren, in de vacht van Clawkit terwijl hij uit het nest rolde. Zo zou de kitten met hem mee rollen en kon de fun pas echt beginnen.