Rising Moon

Altijd al was de poes nieuwsgierig geweest om nieuwe katten te ontmoeten. Katten die niet van haar eigen clan waren, van haar eigen soort. Ze wilde katten ontmoeten die van andere clans waren, die anders waren dan zij. Ze hadden een andere geur, andere manieren, andere… Alles. De poes was nieuwsgierig, naar dat, nieuwsgierig naar alles waar ze eigenlijk niet nieuwsgierig over zou mogen zijn. Maar dat was ze toch, en ze had er geen spijt van. Hier kwam ze dan aan, alweer, en ging zitten. Afwachtend of er iets of iemand zou komen, iets of iemand die ze zou kunnen ontmoeten, mee kunnen praten. De hele dag hier zitten wachten was ook een optie, maar als het echt te saai zou worden zou ze wel gaan jagen, haar mentor laten zien dat ze het al kon. Moest ze die wel gaan halen natuurlijk, en daar had ze geen zin in.


+Icepaw

Icepaw had er net een stevige trainingssessie op zitten met haar mentor. Ze begon de zeven manen te naderen, maar ze kon tot haar tevredenheid concluderen dat ze vandaag zelfstandig haar eerste prooi had weten te vangen. Het had wat moeite gekost en flink wat gevloek, maar nu had ze eindelijk een prooi zelf weten te vangen. En omdat Icepaw Icepaw was en niet voor het minste ging, had ze ervoor gekozen om een eekhoorn haar eerste vangst te maken. Waarschijnlijk was dat ook de reden waarom het zo lang had geduurd. De meeste apprentices kozen voor een simpele muis, maar in haar leven was het alles behalve simpel. Ze had immers drie broers die vier manen ouder waren als haar en die binnenkort hun final assesment zouden doen. Icepaw weigerde met vier manen achterstand om zich door hun onder te doen en dus vereiste ze enkel het beste van zichzelf. Haar mentor was blij met haar ambitieuze houding, maar gaf ook aan dat ze regelmatig haar rust moest nemen omdat ze haar lichaam anders zou slopen en dat dat averechts zou werken. De witte kattin probeerde zich zo goed mogelijk aan die woorden te houden, maar ze vond het lastig om lui op haar gat te gaan zitten en dus besloot ze om, nadat ze wat gedronken had, weer terug naar the Tallpines te trekken zodat ze nog wat kon vangen. Ze liep naar de rivier toe en merkte daar al meteen op dat er iemand anders was, aan de andere kant van de rivier weliswaar. Het was een oudere apprentice die haar blik op haar kant van de rivier had gericht. Icepaw trok met haar oortje en stapte dichterbij. “Valt er iets interessants te zien?” vroeg ze op een lichtelijk bitse toon aan de kattin tegenover haar.

En inderdaad, er kwam iemand tevoorschijn, iemand van de andere clan. De poes keek met grote ogen toe, tot haar woorden kwamen en ze zich een beetje terugtrok, maar daarna haar wat observeerde. Ach, het was maar een apprentice zoals zij, die waren meestal toch leuk. Ze negeerde wat de witte kattin had gezegd. “Hi! Ik ben Risingpaw, en jij bent?”. Het enigste wat haar gedachten nu vulde was de enthousiasme om iemand van een andere clan te ontmoeten, want die waren altijd zo… Anders, vergeleken met haar eigen clan. Want haar eigen clan was ze al gewend, dus nieuwe katten ontmoeten die ze niet dagelijks zag, dat was toch cool? En zin om te jagen of te trainen had ze voor deze keer niet, de asgekleurde poes wilde anderen ontmoeten, nieuwe dingen ontdekken.

De ander negeerde de bitse toon in Icepaw’s stem en besloot om zichzelf voor te stellen. Icepaw vroeg zichzelf af waarom ze dat deed. En waarom dat ook op zo’n enthousiaste manier moest. Ze leefden in verschillende Clans, zouden elkaar enkel op Gatherings zien of in het slechtste geval in een gevecht, dus waarom deed de kattin aan de andere kant van de rivier moeite om aardig te zijn tegen Icepaw? Ze besloot echter om het voor nu maar te varen, al was het enthousiasme ver te zoeken in haar eigen stem toen ze antwoord gaf: “Mijn naam is Icepaw.” Ze observeerde de kattin die zich voor had gesteld als Risingpaw kort en concludeerde dat ze iets ouder moest zijn als zijzelf. Hadden die niet meer verstand? “Mag ik vragen waarom het lijkt alsof je specifiek op mij zat te wachten? Of ook maar iemand van mijn Clan?” Wacht… Ze had gehoord van die verboden liefdes die al op jonge leeftijd begonnen. Wat als Risingpaw iemand anders had verwacht? “Je hebt hier toch met niemand afgesproken, hè?” vroeg ze op een toon waarbij het wantrouwen duidelijk te horen was in haar stem. Als ze de kattin wat verstand aan moest praten op dit vlak, al was ze nog van een andere Clan, dan zou Icepaw dat wel doen. Niks was beter dan iemand anders genezen van een verliefdheid die toch nergens toe zou leiden.