a binky

Onderwerp: a binky vr 4 sep 2020 - 17:16

blame it on the blue top;

got you feelin dizzy

Pale moon, rotten flowers.

Hij had moeten trainen vandaag maar hij was niet komen opdagen. Hij voelde zich net een rebelse tiener die spijbelde en dat vond hij verschrikkelijk. Rootpaw was alles behalve een puberige lastbak en toch had hij het gedaan. Toch zat hij nu hier boven op de heuvels van de heides in zijn eentje dan onder de grond in de tunnels met zijn mentor. Er lag focus op zijn jachtskills en.. nouja, hij wou niet jagen en hij kon niet nog tien keer doen alsof hij faalde. Maar om nou eens te vertellen aan zijn mentoren dat hij het zielig vond om het te doen, en liever helemaal niet de konijntjes at dan- dan.. dan zou hij voor gek verklaard worden! Hij was al zijn sukkeltje waar iedereen tegen aan piste, laat staan wanneer het boven water kwam dat hij geen vlees wou eten. Een diepe zucht verliet zijn bek terwijl hij gebogen in een zit houding zat, maar zelfs in deze positie stak zijn slungel lichaam boven de heuvels uit. Enkele konijnen sprongen ondertussen over de vlaktes heen. Springend en huppelend uit blijdschap; hoe kon iemand dat nou doden?

[Falconpaw]

( ♛ C R E D I T ♛ )

Onderwerp: Re: a binky di 3 nov 2020 - 17:22

Hij had het er best moeilijk mee, hoe zijn moeder gewoon een nieuw nestje had genomen. Niet alleen dat, hij maakte zich er ook gewoon veel zorgen om. Ondanks dat hij niet heel erg vaak bij zijn siblings kwam (om zijn moeder te ontwijken) vond hij de situatie natuurlijk wel heel erg moeilijk. Hij wilde namelijk niet zoveel meer met zijn moeder te doen hebben als hij heel erg eerlijk was. Hij was het onzekere, het instabiele, een beetje zat als hij heel eerlijk was. Maar daardoor had hij natuurlijk ook angst dat zijn moeder het weer, of nog erger, zou gaan verpesten bij zijn siblings. Al hield hij zijn mond dicht over zijn zorgen, want het was niet zijn plaats om daar iets over te zeggen. Vooral als er in dit opzicht geen aanleiding toe was. Als kitten had Amberstorm hem nooit iets aan gedaan, dus zolang de kittens goed behandeld werden… Hij zuchtte even zachtjes, waarna hij een bekend figuur zag in het gras. Rootpaw, een zoon van Oceanstar als hij zich niet had vergist. Hij besloot dat alle afleiding die hij maar kon krijgen goede afleiding zou zijn, als de andere kater er ook up for was. ”Goedemorgen,” sprak hij met een zachte glimlach op zijn snoet, een beetje geforceerd maar goed. Het moest ook wel een beetje geforceerd worden. Hij kon niet de hele dag zitten te sippenkoppen in de medicine cat den. ”Geniet je van het uitzicht?” vroeg hij vervolgens terwijl hij zijn staart hoog en vriendelijk in de lucht hield.