[HALLOWEEN EVENT] protect her at all costs

Het was middernacht toen de witte tom uit zijn nest glipte om de kille nachtlucht te begroeten. Zijn prikkel vacht die altijd al alle kanten opstak was nu nog wilder geraakt door het gewoel in zijn nest. De slaap had al de hele avond niet willen komen en chagrijnig stond hij hier nu met brandende oogleden. De wind blies lichtjes door zijn gezicht heen, zijn borstelige snorharen mee laten bewegend met de stroming. De geur die hij rook was anders dan hij gewend was, een beetje zoals hij toen geroken had in Shadowclan. Een soort moerassige geur maar toch niet het zelfde als Shadowclan. Hij maakte zich dan ook niet druk dat er misschien een aanval op de loer lag. Het zou vast komen door zijn slaap te kort dat zijn zintuigen nu niet bestaande dingen begonnen op te vangen. Toch had hij het gevoel dat er vannacht iets naar hem zat te loeren. Zijn staart stond dan ook licht alert opgezet terwijl hij dieper de duistere kamp in liep. Het was er doodstil, hij hoorde zelfs de ademhaling van slapende katten niet. De tom kneep zijn ogen toe, een nerveus gevoel knagend aan zijn maag. Snel keerde hij zich om en liep hij direct op de Elders den af. Daar eenmaal binnen voelde hij zich al meteen een stuk kalmer toen hij zag dat Faintlight vredig lag te slapen. Hij liet een zuchtje van zijn lippen rollen, de jonge tom had zijn adem namelijk ingehouden toen hij naar de den gestormd was. Kort bleef hij nog op de wacht staan voor de zekerheid, voor hij zich weer twijfelend wou omkeren om naar zijn nest te vertrekken. Hij wou eigenlijk blijven.. al wist hij niet zozeer waarom. Zijn gevoel zei dat hij haar beschermen moest ondanks dat het leek dat er totaal geen gevaar lurkte. En toch.. toch had hij een onderbuik gevoel en kon hij haar niet hier laten liggen. Na een tegenstrijd met zichzelf besloot hij dat hij hier bleef en stapte de tom heel voorzichtig naar de blinde poes toe. Met een zachte aanraking om haar niet te laten schrikken maar ook niet te wekken liet hij zijn aanwezigheid merken. White wist totaal niet als hij hier mocht slapen, maar daarbij.. waarom zou het niet mogen? Hij was niemand tot last. Hm. De tom kroop bij de ander in het nest en sloeg zijn dikke staart zowel warm als beschermend over haar lichaam heen. Nog een tijdje keek hij als een wakende hond nog naar de uitgang van de den als, voor zijn oogleden toch echt te zwaar werden en hij in slaap sukkelde met zijn grote kop over Faintlight's flank heen.