Tall's Dagboek

Oh dagboek.

Allereerst eeuwige dank aan de mysterieuze doch getalenteerde, grappige en voor mij onbekende 'Kip' die mij jou maakt en jou mij. Aka, die me niet meer afhankelijk maakt van de Shadowclanlogo's waar ik mijn clan zo lang aan probeerde te krijgen. In plaats daarvan is het nu echt mijn dagboek, met een plaatje van mezelf. Laten we eerlijk zijn: wie wil je nou liever in je dagboek? Inderdaad, elk ander.

Wow dit heb ik ergens wel gemist. Sterker nog, ik liep weg uit Shadowclan, vroeg me af wat ik ging missen, en bedacht me: niets. En toen bedacht ik me 'nouuu, niet helemaal waar', want Slate, en Pepper, en Wolf, en Slate, en naja.. je snapt het punt.
Het punt is namelijk: aan dat leiderschap ga ik weinig missen. Zoals ik al zei, na tijden van de clown uithangen en ineffectief leiderschap tonen, ben ik er klaar voor mezelf te zijn. Als ik nog weet wie dat is. Maar na een paar dagen aan trainen, genoeg eten en voor de verandering eens uitslapen - ik maak er geen gewoonte van - begon ik je te missen. Waar moet ik anders reflecteren op al mijn geweldige bezigheden?! Dus bij deze lief dagboek: welkom terug. Bereid je voor op reacties op de actuele zaken - Wat heeft Acorn met zijn haar gedaan?! - en nog veel meer algemene meningen over katten dan ooit tevoren, want ik mag nu letterlijk iedereen ontmoeten!

Maar eerst Slate, dus ik hoop dat ik überhaupt nog lang genoeg leef om je nog eens te bezoeken dagboek, ik weet niet wat me bezielde toen ik vroeg haar nog eens te zien. Dacht ik na toen ik dat vroeg?! Hopelijk is de dood het waard. Misschien vindt ze het romantisch als ik zeg dat ze mijn dood waard is... aan de andere kant, het is Slate. Zij die gaan sterven groeten u.

En heb ik nou echt

En heb ik nou echt...

Ik breek me al dagen het hoofd over die zin en ik weet bij Starclan niet meer wat ik wilde schrijven! Ik weet alleen nog dat ik ruw gestoord werd - het zal toch eens niet - door een eekhoorn die je wilde stelen voor zijn wintervoorraad. Na een lange maar enerverende discussie heb ik hem kunnen paaien met wat kiezels die in de buurt lagen, dat wil zeggen: ik heb ze naar zijn hoofd gesmeten en uiteindelijk droop 'ie af. Afijn, je bent weer veilig en daar gaat het om.

Daarnaast, ik heb nieuws: Allereerst: ik ben zwanger. Grapje, gocha tho.

Oke ik weet niet of het opvalt maar de afzondering maakt mijn humor er niet beter op, ik verveel me te pletter terwijl ik wacht, op Slate. Maar het goede nieuws is dat ze komt! Acorn bracht het bericht, liet weten haar te verwachten, en oke, hoewel ik nu dus in verwachting ben (told ya) ben ik ook doodnerveus en heb ik mijn haar al drie keer veranderd. Het zit altijd best goed, en ze kan het niet eens zien, en toch! Het is nou niet echt alsof ik een goed track record heb van met Slate praten (wat was het? 3 van de 5 gesprekken eindigt in ruzie?).

Maar het zal wel loslopen hoop ik. Ondertussen kan ik niets anders dan een beetje ijsberen en nadenken over de paar encounters die ik gehad heb. Recent nog zag i-