Firerains hart ging onnatuurlijk snel, ze had ook veel te lang in de hete zon gezeten. Bah, wat een rotdag vandaag. Ze kon niet helder denken en ze trilde over haar hele lijf. Misschien moest ze even in de schaduw gaan liggen. Ze deed het en sloot haar ogen van verlichting......
Er was een kloof, ze kon geen kant uit. Ze keek erin, het was dieper dan diep. Ze had angst, angst en ze voelde zich niet veilig. Er klonk een stem, hij schreeuwde tegen haar. Ze kon hem niet verstaan maar ze kon er ook niet voor vluchten. ''Wat wil je van me? Laat me met rust!'' wilde ze schreeuwen maar het lukte niet......