The land of the Noble[geboortetopic]

Enkele dagen terug had ze zich hier genesteld, in de nursery. In deze situatie kon ze niet meer deftig jagen en patrouilleren. Ergens was ze blij met deze overstap. Ze moest zich niet meer zorgen maken om een mogelijke val of iets dergelijks. Als ex-medicine cat wist ze maar al te goed wat er allemaal mis kon gaan bij het dragen van kittens. Was het een voordeel? Of juist een nadeel? Ze kreeg een por in haar buik terwijl ze sliep en haar ogen schoten dan ook meteen open. Deze steek in haar buik was niet zoals de andere keren. Was dit het? Was het zover? Haar ogen schoten van links naar rechts. Het was nacht, het grootste deel van de nursery lag diep te slapen en ergens wilde ze geen andere katten wekken. Ze hield haar kaken dan ook stevig op elkaar toen de steek in haar buik heviger werd. Het was de queen naast haar, die recht sprong. Ze had nog niets gezegd of de poes porde haar buurvrouw al wakker om Routnose te gaan halen. Ze wist maar al te goed wat er gebeuren zou, maar toch was het moeilijk om haar op de zakelijke dingen te focussen. Eén queen bleef bij haar zitten en in een ooghoek zag ze enkele kittens boven hun nest uitkijken. Haar ademteugen waren kort in een poging om te pijn wat te verlichten. Lizardpath legde haar kopje neer en sloot kort haar ogen toen ze de drang voelde om de eerste kitten ter wereld te laten komen. Zo snel als de steken gekomen waren, waren ze even weg. De zwart-witte poes zette zich wat rechter en richtte zich meteen op het eerste bundeltje dat ter wereld gekomen was. Ze wist gelukkig meteen wat te doen en zorgde ervoor dat de luchtwegen vrij gemaakt werden en ze de grotendeels witte en bruin/zwarte tabby dicht bij zich hield. De hoeveelheid wit in zijn vacht liet haar meteen aan haar vader denken. Nu namen geven zat er echter niet in. Liefst had ze het kiezen van de namen met iemand anders gedaan, maar dat mocht niet baden. De rust was van korte duur, want opnieuw voelde ze iets aankomen. Deze keer liet het echter wat op zich wachten. Er zat geen haast bij, bij de volgende kittens en dat zorgde dan ook voor een lange, stekende, rust. De queen naast haar hield een oogje in het zeil, wist gelukkig ook waar ze op moest letten. Al goed, want Lizardpath kon op dit ogenblik niet veel uitbrengen.

Geboortetopic
- Pridekit is geboren
- Een npc queen is Routnose (en Falconpaw) gaan halen
- Het is midden in de nacht en het tafereel speelt zich af in de nursery
- Een andere npc queen zit bij LIzardpath
- OPEN (je mag ook een npc queen rol op je nemen)

Hij voelde het komen. Het was een instinct, iets waar iedereen door ging. Misschien wel het enige gevoel dat echt iedereen ooit doorstond. Hij duwde met zijn pootjes, al zat er geen echte passie achter de beweging. Nu al was hij rustig, kalm, alsof hij gewoon de bewegingen deed. Zijn geboorte was niet bijzonder moeilijk. Hij gleed makkelijk naar buiten terwijl hij de weg vrijmaakte voor de siblings die nog zouden komen. En toen hij op de koude grond terechtkwam, liet hij een klagelijke piep - zoals het hoorde. Maar hij krijste niet, ook al deden zijn longetjes pijn en had hij het ontzettend koud. Het zwart-witte katertje werd al snel drooggelikt en dichter naar een hele warme geur getrokken. Deze geur zou hij altijd als die van zijn moeder herkennen. En met grote slokken dronk hij de eerste melk, die zo belangrijk zou zijn voor zijn ontwikkeling. Zoals het hoorde. Een geboorte zoals elke andere.

Wederom was de pijn weer begonnen. De poes had enkel oog voor haar huidige situatie en had niet gezien dat er een extra kat de nursery in was komen stappen. Het duurde voor haar gelukkig niet al te lang voor er een tweede kitten ter wereld kwam. De kleur van zijn vacht gaf haar kort een terugblik naar haar oude mentor en tevens ex-medicine cat van Windclan. Ze had voor beide kittens al een naam in gedachten, maar zou deze nog niet luidop kunnen verkondigen. Daar lag haar aandacht ook niet. Rust zou ze nog niet hebben want er volgende nog een periode van pijn en steken die elkaar afwisselende. Nadat ze de tweede kitten proper had gelikt, werd het nestje van twee kittens nog vervoegd door twee andere kittens. Ze had gedacht het bij twee kittens te houden, maar de komst van twee extra kittens was meer dan welkom. Nadat ze beide verzorgd waren en bij haar buik lagen, legde ze haar kopje neer op de grond. Ze was moe, had heel wat energie gebruikt om dit tot een goed einde te volbrengen. Haar ogen schoten even naar Bramblepaw. Ze liet een klein glimlachje zien, maar zei verder niets. Ze had geen geen energie om iets te zeggen nog om de kittens hun namen luidop te zeggen, al wist ze zelf al heel goed hoe ze hen zou noemen. Pridekit, Sparrowkit, Laurelkit en Lovagekit. Vier namen die door haar gekozen waren, die een betekenis hadden. Haar vader, haar oude mentor en haar verleden als medicine cat kwamen aan bod. Belangrijke momenten in haar leven en die ze later ook zou vertellen aan haar kittens.

Sparrowkit, Laurelkit en Lovagekit zijn geboren <3

Enthousiast was de enige echte manier om te beschrijven hoe het kitten op de wereld kwam. Met trappelende pootjes en een haast om de nieuwe ruimte te ontdekken, hoe koud het ook aanvoelde op zijn natte vacht en hoe angstig hij zich ook voelde voor de korte seconden waarin hij helemaal alleen leek. Zijn bekje ging wijd open om verse lucht in te happen en vervolgens weer uit te piepen. Het ging automatisch om maar de aandacht te krijgen van iedereen om iets te doen aan de honger en de kou die al zijn gedachten vulde. Een warme tong was wat de kou en wegdreef en hem nieuwe moed gaf. Het zou allemaal wel goed komen, het was het kleine kitten wel duidelijk. Zijn moeder was daar voor hem, haar warme geur vulde zijn neusje gemixt met de uiterst zoete geur van de melk waar hij zo naar verlangde. Naast een ander kitten - zijn broertje - sloot hij zich aan om daar van de heerlijke melk te drinken, vol hoop voor de toekomst.

Daar was het dan, het moment was aangebroken! Een gevlekte kitten meer op de wereld. Uniek, maar toch ook hetzelfde als de andere katten. Een nieuwe start, een nieuw begin, haar eerste 'stap' in de wereld was gezet. De jonge, voorlopig naamloze kitten, begon luid te piepen. Hier was ze! Ze had iets nodig, warmte en die kreeg ze niet veel later meteen. Ze voelde een warme buik en daar kroop ze dan ook meteen tegenaan. Ze was klaar voor haar leventje, hopelijk was de wereld ook klaar voor haar! ♡