Midnight love

Onderwerp: Midnight love do 20 aug 2020 - 14:42

Bluepaw had hier al eerder over gehoord en de verhalen hadden haar erg aangesproken. Een meer waar je de hele Silverpelt op zou zien reflecteren, dat zou ze wel willen zien. Het was een heldere nacht vandaag en ondanks dat het niet mocht, was Bluepaw toch op weg. Het maakte haar eventjes niet uit, ze wilde gewoon heel graag zien hoe dat eruit zag. Ze hoopte mooi, anders was ze voor niets hier heen gegaan. De jonge poes trippelde een heel eind voor ze eindelijk aankwam. Ze stopte en keek met open mond naar het uitzicht. Het was nog mooier dan ze had gedacht. Het meer was groot en wel duizend sterren verlichtte het zacht kabbelende water. Haar pootjes brachten haar dichter naar het water toe. Ze liep een houten constructie op en ging aan de rand zitten. Haar blauwe ogen richtte ze op het water, waardoor de Silverpelt nog eens in haar ogen glinsterden. Een klein glimlach vormde op haar snoetje, maar die verdween al snel toen ze een geluid achter zich hoorde. Snel draaide ze zich om en keek in de blauwe ogen van een onbekende kater.

Falconpaw

Onderwerp: Re: Midnight love ma 24 aug 2020 - 18:58

Soms hoopte hij. Soms hoopte hij dat zodra hij hier aan gekomen was de sterren tot hem zouden spreken. Dat de sterren hem zouden vertellen wat hij aan moest met zijn leven. Maar hij wist dat StarClan niet zo werkte, dat StarClan hem niet hielp met zijn persoonlijke problemen. Hij moest zich er aan vast houden dat het ooit een keer beter moest gaan worden, dat StarClan een plan voor hem had, een pad voor hem had neergelegd om te volgen. Hij miste het SkyClan territorium. Hij miste het om hier door heen te lopen en zich voor te stellen hoe alles hoorde te zijn. Hij miste het dat hij hier uren kon spenderen zonder ook maar een minuutje slecht te voelen over zijn eigen leven. Maar alles was weg, zoals de vreugde ook weg was gegaan. Misschien was een avondje weg wat hij nodig had, gewoon.. weg. Weg bij alles wat hem zoveel herinneringen had gegeven. Er was een houten iets gemaakt waar op gelopen kon worden, maar hij was niet alleen. Voor hem stond een jonge poes met ShadowClan geur op haar geplakt. Een jonge ShadowClan apprentice, alleen hier in de avond. ”Wat doe je hier?” was dan ook het eerste wat uit zijn bekje viel. Goed, hij gaf gewoon zijn slaaptekort de schuld hoor.

Onderwerp: Re: Midnight love ma 24 aug 2020 - 20:12

De kater keek niet erg vrolijk uit zijn ogen. Bluepaw nam hem even snel in haar op, en schatte dat hij al bijna Warrior leeftijd had. 'Wat doe je hier?' vroeg de kater. Blue knipperde even met haar ogen, had even het plannetje om lekker bot te doen, maar bedacht dat ze in een te goed humeur was daarvoor. Dus verscheen er een glimlachje op haar snoetje. 'Ik geniet van het uitzicht,' miauwde ze en ze draaide haar kop weer naar het water. Haar blauwe ogen lichtte op van het glinsterende water. 'Kom je er ook bij zitten?' vroeg ze de WindClanner en ze draaide haar kopje weer naar hem om. Het glimlachje speelde nog rond haar lippen toen ze hem aankeek.

Onderwerp: Re: Midnight love do 27 aug 2020 - 0:43

ShadowClan was best een aardig eindje hier vandaan. Hij had het niet verwacht dat er midden in de nacht een poes zou zijn hier, vooral zo jong nog. Als in, echt net een apprentice. Hij wist niet hoe ze überhaupt de weg hiernaar toe had gevonden, dat was al een wonder onderhand. Of haar mentor had haar de route geleerd, dat kon natuurlijk ook wel. Er verscheen een glimlachje op de snoet van de poes, misschien wel een beetje geamuseerd door zijn verbazing? Maar hij probeerde er niet teveel aan te denken. ’Ik geniet van het uitzicht,’ klonk er, waarna de poes haar kopje weer draaide naar de kater. ’Kom je er ook bij zitten?’ klonk er vervolgens van haar af terwijl ze haar kopje terug draaide. Uh, was dat oké dan? Hij slikte echter even, waarna hij toch knikte. Hij was zo zwak, misschien was gezelschap vanavond juist wat hij nodig had. ”Oké,” bracht hij uiteindelijk uit terwijl hij zijn poten forceerde om te gaan lopen, waarna hij naast haar, maar wel met een afstandje tussen hen in ging zitten. Hij moest niet hebben dat Acornstar achter hem aan kwam omdat hij met haar had gechilled. Maar goed, wanneer had Acornstar wel achter hem aan gezeten ondanks dat hij met meerdere katten in ShadowClan contact had? ”Hoor je niet in het kamp te zijn?” Wauw, lekkere vraag weer van hem af. Als hij zichzelf nu kon slaan had hij dat zeker misschien wel gedaan.

Onderwerp: Re: Midnight love di 15 sep 2020 - 22:15

De oudere kater zou wel bijna Warrior worden dacht ze, maar erg zeker leek hij nog niet. Bluepaw hield haar geamuseerde glimlach met gemak op haar snoetje. Niet dat ze een evil mastermind was, maar onzekere katten waren altijd makkelijker dan zekere katten. Gelukkig was Bluepaw niets ondeugends aan het plannen. Ze kwam hier enkel voor de sterren en de reflectie in het water, iets waar ze al een tijd naar uitgekeken had. En ze moest zeggen, het had haar niet teleurgesteld. Ze trilde blij met haar snorharen toen de WindClanner instemde om bij haar te komen zitten. Hij ging op een respectabele afstand zitten, helemaal prima dus. Bluepaw draaide haar kop naar hem toe en schonk hem een glimlachje. 'Hoor je niet in het kamp te zijn?' kwam de vraag, waardoor ze toch eventjes met haar oortjes wiebelde. 'Oh,' grinnikte ze en ze haalde haar schouders op. 'Eigenlijk wel ja, maar ik wilde Starlake gewoon heel graag gezien hebben. En vannacht is een heldere nacht, dus ik dacht, waarom ook niet gelijk nu?' Ze gaf hem een brede glimlach en richtte haar blauwe ogen daarna weer naar het meer. Voor Bluepaw was het allemaal niet zo'n groot ding.

Onderwerp: Re: Midnight love di 3 nov 2020 - 17:37

De poes keek hem gewoon aan met een geamuseerde glimlach op haar snuit, alsof het allemaal maar heel leuk was om hem zo te zien. Hij had niks tegen ShadowClan hoor, hij had zelfs meerdere vrienden in ShadowClan zitten, maar het was wel een dingetje dat iemand van ShadowClan hier was, in SkyClan gebied. Een jongere poes nog wel. Maar goed, hij kon wel wat gezelschap gebruiken, dus hij besloot om toch maar bij haar te gaan zitten. Gewoon, omdat het kon. De poes schonk hem een glimlachje en Falcon forceerde een kleine op zijn gezicht, maar kon toch niet laten om te vragen of de poes niet in het kamp hoorde te zijn. Al helemaal met haar leeftijd. Of hij moest haar leeftijd verkeerd gegokt hebben, dat kon ook. ’Oh,’ grinnikte ze, waarna ze haar schouders ophaalde. ’Eigenlijk wel ja, maar ik wilde Starlake gewoon heel graag gezien hebben. En vannacht is een heldere nacht, dus ik dacht, waarom ook niet gelijk nu?’ klonk er waarna er een bredere glimlach op haar snuit kwam, waarna ze haar ogen op het meer richtte. Hij herkende zoveel van hem in haar, hoe hij zonder enige moeite overal naar toe was gegaan. Zonder ook er maar over na te denken. Zonder op zijn kop gekregen te hebben. ”Mhm, daar maak je een punt.” sprak hij rustig terwijl hij naar de sterren keek. Het was niet dat hij Gorse nu toch zou gaan zien, wat misschien stiekem toch wel iets meer een verademing was dan dat hij dat wilde toegeven. ”Ben je al lang apprentice?” vroeg hij dan toch maar, om toch een beetje iets van gesprek te hebben en om zijn brein te misleiden. Hij moest nu niet aan dat soort dingen gaan denken.

Onderwerp: Re: Midnight love zo 3 jan 2021 - 19:47

Misschien dat dat ook juist het probleem was, om er geen groot ding van te vinden. Als ze gesnapt werd kon ze goed in de problemen komen namelijk. Maar dat zou ze dan wel zien. Nu was ze hier, aan het genieten van het uitzicht en met gezelschap naast haar. 'Mhm, daar maak je een punt,' sprak de kater rustig en Bluepaw knikte. Dat wist ze. 'Ben je al lang apprentice?' vroeg hij toen. De jonge poes richtte haar blauwe ogen op hem een glimlachte. 'Nee,' grinnikte ze zachtjes. 'Nog helemaal niet zo lang. Maar geen zorgen, ik kan de weg prima terug vinden hoor,' miauwde ze met een speelse ondertoon in haar stem. 'Ben jij nog een Apprentice?' Ze wist het niet helemaal zeker.

Onderwerp: Re: Midnight love do 11 feb 2021 - 19:16

Hij kon haar niet veroordelen, toen hij nog een jongere apprentice was geweest was het ook een heel ding geweest van hem om gewoon het kamp uit te gaan en op onderzoek te gaan. Hij kon het haar niet kwalijk nemen dat ze graag de Starlake een keer wilde zien. Toen hij aan haar vroeg, want hij had al een vermoeden, of ze al lang apprentice was keek de point poes naar hem met een glimlach op haar snuit. 'Nee,' klonk er grinnikend uit de bek van de apprentice en hij kon het niet laten om even geluidloos te grinniken. 'Nog helemaal niet zo lang. Maar geen zorgen, ik kan de weg prima terug vinden hoor,' klonk er met een speelse ondertoon in haar stem, waarop een glimlach iets zijn snuit op kroop. "Anders moet je verplicht hier slapen, pas op hoor." sprak hij geamuseerd tegen de poes, hij ging niet zomaar zeggen dat hij haar anders naar huis zou brengen hoor. 'Ben jij nog een Apprentice?' klonk er vervolgens van de poes af, waarop zijn ogen sprankelden. Ohh ze had dus geen idee wie hij was? Een speelse glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij naar het water keek. "Hmmm..." begon hij langzaam terwijl hij zijn kopje kantelde. "Soortvan?"

Onderwerp: Re: Midnight love ma 8 maa 2021 - 13:47

Een glimlach kroop op de snuit van de WindClanner toen ze hem vertelde dat ze haar weg wel naar huis zal vinden. Daar was ze van overtuigd, in ieder geval. Zo moeilijk kon het vast niet zijn, zeker niet als ze weg hier al gevonden had. 'Anders moet je verplicht hier slapen, pas op hoor,' sprak de kater geamuseerd. Bluepaw grinnikte zachtjes. Dat zou haar heel wat puntjes opleveren, als ze voor de zon opkwam nog niet thuis was. Nee, dat risico zou ze niet nemen. Ze vroeg hem toen of hij nog een Apprentice was, ze twijfelde namelijk. De kater glimlachte en keek naar het water. 'Hmmm...' hij kantelde zijn kopje. 'Soortvan?' Bluepaw trok een wenkbrauw op en keek hem onderzoekend aan. Hmm, soort van... 'Je ziet er eigenlijk veel te oud uit voor een Apprentice,' miauwde ze met een knikje. 'Ben je vervelend geweest? Dat je langer Apprentice moet blijven?'

Onderwerp: Re: Midnight love za 27 maa 2021 - 18:32

De poes grinnikte zachtjes op zijn opmerking toen hij sprak dat de poes anders hier moest blijven slapen. Hij kon haar altijd naar huis begeleiden als ze het echt nodig had, vooral op de leeftijd die ze op dit moment leek te hebben, maar als ze echt zeker wist dat ze terug zou komen? Dan geen probleem. Hopelijk. Ze was echter veel geïnteresseerder in zijn rang, waarop hij het niet kon laten om haar ietwat te testen. Het was namelijk bij veel clans wel redelijk bekend inmiddels, maar ja je moest maar iemand tegenkomen en die link maken, right? Daarom sprak hij dat hij soort van een apprentice was tegen de point poes, een speelse glimlach getekend op zijn gelaat. Er was een reden waarom hij het liefste met jongere katten om ging, nu was zij nog een beetje meer richting zijn leeftijd, maar de meeste jongere katten hadden nog niet veel meegemaakt in hun leven, ze leefden nog zo erg in het heden en keken uit naar de toekomst waar ze iets konden betekenen voor hun clan. Falcon krulde zijn staart dicht tegen zijn lichaam aan om zijn lichaam iets meer te beschermen van de koele nacht. ’Je ziet er eigenlijk veel te oud uit voor een Apprentice,’ klonk er met een knikje van de poes af, waarop Falcon even een lach liet ontsnappen. Was dat een compliment of moest hij zich beledigd voelen dat hij er oud uit zag?! Hij wist het niet. ’Ben je vervelend geweest? Dat je langer Apprentice moet blijven?’ Hij grinnikte kopschuddend terwijl hij naar de kleinere poes keek. ”Ja, dat ben ik. Badboy eerste klas. Ik moet langer apprentice zijn omdat ik soms jonge apprentices in de Starlake duw omdat ze me oud er uit vinden zien.” sprak hij met een brede grijns op zijn kop. Ze had dan nog zijn naam niet gehoord, dus ze kon die link ook nog totaal niet leggen waarschijnlijk. Het enige wat het weg zou kunnen geven zou de kruidengeur zijn die lichtjes in zijn vacht hing, iets wat hij niet makkelijk kwijtraakte. ”Nee hoor, ik ben geen badboy, ik ben gewoon een gevalletje apart zeggen we maar.” sprak hij met een knipoogje tegen de poes.

Onderwerp: Re: Midnight love