papa papa papa!

Onderwerp: papa papa papa! wo 12 aug 2020 - 20:20

Ze was net wakker geworden en was verteld dat haar papa op patrouille was geweest of iets, misschien wel jagen. Ze was nog te slaperig en te jong om het allemaal een beetje uit elkaar te kunnen hebben, wat ze wél wist was dat hij er nu niet was en dat ze dat stom vond. Ja ze hield heel erg van mama, maar papa was zo groot en zo'n mooie vacht! Hij rook altijd naar
allemaal rare dingen als hij weg was geweest en Amberkit wilde met hem spelen en verhaaltjes horen. Dus was ze ook mokkend bij de ingang van de nursery gaan zitten en wachtte met opgeblazen wangen van boosheid totdat hij dan eindelijk weer zou komen.

&Arcticwolf

Onderwerp: Re: papa papa papa! wo 12 aug 2020 - 21:33

Zijn kindjes groeide al zo ontzettend snel. Met de dag werden ze groter en ze begonnen steeds meer op echte katten te lijken. Vroeger was het hem nooit opgevallen hoe snel dat ging. Kittens waren niet iets waar hij zich mee bezig hielt, hij feliciteerde de nieuwe queen en uiteindelijk zag hij de jongen ineens bij een apprentice ceremonie. Maar nu niet, nu was de nursery de eerste plek die hij bezocht als hij wakker werd, als hij terug kwam van zijn taken. Iedere moment van zijn vrije tijd wilde hij daar zijn, voor zijn partner natuurlijk maar nog meer voor zijn babies. Hij wilde geen seconde missen, niet wanneer het al zo onwijs hard ging. En ook nu ging zijn blik naar de opening van de den toe, en daar zat zijn kleine meisje, een beetje boos te wezen. Ze was zeker een pittige tante, nu al. Maar oh wat hielt hij er veel van, van haar vuur. En wat nog leuker was, was haar hiermee plagen. Daarom sloop hij langs de rand van het kamp, en prikte zachtjes in haar wangen om haar te verassen. Zijn normaal serieuze gezicht brak in een liefdevolle lach. "Wat zit jij boos te kijken zeg. En ik maar denken dat ik gemist werd als ik uit jagen was." Hij gaf haar enkele likken over de bol. "Want ik mis jou wel als ik weg ben" Nooit had hij gedacht dat hij een vader zou zijn op deze manier, maar die kleine frummels wringen zich een weg naar je hart zo blijkt.

Onderwerp: Re: papa papa papa! zo 20 sep 2020 - 13:06

En het duurde en het duurde, pfuh! Als een soort mislukte brulkikker had ze haar wangen nog altijd opgeblazen, totdat een grijzig figuur eindelijk het kamp in kwam. Haar boosheid verdween heel eventjes Maar lang was ze het niet vergeten. "Jij was weg!" sprak ze zeer beledigd, het concept van jagen was haar nog niet bekend. Wat haar betrof verschenen er gewoon op magische wijze altijd prooidieren op de stapel. "Ik wil niet dat je weggaat,"

Onderwerp: Re: papa papa papa!