If I could fall into the sky

Stormflight

Het begon langzaamaan te schemeren en hoewel Stormflight al sinds de ochtendgloren aan het jagen was, voelde hij zich niet heel erg moe. Misschien kwam dat ook wel omdat het vaker wachten was dan dat hij effectief op iets kon jagen. Nu Leafbare er langzaamaan aan begon te komen, viel het steeds vaker voor dat hij met minder prooi terugkeerde naar het kamp. Dat kon een frustrerend gegeven zijn, maar het gaf hem wel rust dat hij dikwijls Clanmates terug zag keren naar het kamp met voldoende prooi voor heel de Clan om nog een dag vooruit te kunnen. Hij wist dat die tijden binnenkort wel anders zouden zijn, maar daar wilde hij zich voorlopig nog even niet op focussen. Zijn blik gleed naar de hemel die inmiddels alle kleuren aan begon te nemen en een glimlach gleed om zijn lippen toen hij de zon van zijn hoogste punt traag naar beneden zag zakken. Het waren momenten zoals deze dat hij even kon onderbreken waar hij mee bezig was zodat hij de pracht en praal van zijn eigen territorium in stilte kon bewonderen. Alhoewel, in stilte… Stormflight trok kort met zijn oortje toen hij een geluid naast zich hoorde en zijn blik gleed naar opzij, waar hij een Clanmate niet veel later tevoorschijn zag komen. Eentje die hij kende. “Appleseed,” zei Stormflight op een vriendelijke toon, waarna hij naar de kater knikte en zijn blik weer kort naar de lucht liet glijden. “Hoe is het met je?”

Elfje

@Appleseed