Scarlet Blue

Bluekit lag in haar nest. Ze was net ontwaakt uit haar slaap, dus ze was nog eventjes aan het suffen. Maar het ging al wat beter, ze was klaar voor de dag! De kitten stond op en wilde haar nest uitlopen, maar doordat ze nog steeds een beetje slaperig was had ze de steen niet gezien die ze had gevonden. Ze struikelde er zo overheen, waardoor ze ook nog eens het nest uit tuimelde! Nou ja zeg. Versuft schudde ze met haar kopje en snel stond ze weer op. Boos draaide ze naar het nest en blies ertegen. Want dat was niet lief geweest! Maar nu was het weer tijd om haar haren te laten liggen, dus draaide ze zich weer om en met haar blauwe oogjes keek ze de Nursery rond. Oh kijk, daar was een eenzame kitten! Huppelend kwam ze op haar af. 'Hallooo, wat is jouw naam ook al weer?' vroeg ze met twinkelingen in haar ogen.

Scarletkit

Ze verveelde zich ergens in de nursery. Haar moeder was er niet om vragen aan te stellen en haar zusjes waren zo snel ook nergens te bekennen. Daardoor zat ze zelf maar met een beetje mos te spelen, niet goed wetende wat er verder mee te doen. Gelukkig bleek ze niet lang meer alleen te hoeven blijven, want een andere kitten kwam naar haar toegelopen. Een kleine glimlach speelde om haar lippen. "Scarlet en jij?" Ergens wist ze het misschien wel, maar het was net zo makkelijk om de vraag terug te stellen.

Misschien als ze wat langer zou nadenken dat ze dan wel op de naam zou komen, maar daar had Bluekit even geen zin in gehad. Ze had nu ook al de vraag gesteld dus het zou geen nut meer hebben om zelf na te denken. De tortie kitten glimlachte naar haar en vertelde dat ze Scarlet heette. Oh ja! Natuurlijk! 'Ooh, ik wist het wel!' giechelde Bluekit. 'Ik heet Bluekit,' beantwoordde ze vervolgens Scarlet's vraag. 'Ik ben vernoemd naar mijn papa, Bluejay! Ben jij ook naar iemand vernoemd?' vroeg ze nieuwsgierig.

Bluekit was de naam dus van de kitten, ergens had ze het gevoel dat ze dit had moeten weten. Vooral toen de kitten over haar papa vertelde die ook 'Blue' in zijn naam had. De volgende vraag had ze haarzelf wel eens afgevraagd en stiekem had ze een vermoeden, maar of dat ook echt zo was zou ze haar moeder eens moeten vragen. "Ik denk dat ik ook vernoemd ben naar papa," Ze zag Bloodpaw tenslotte als haar papa, ook al had niemand haar dat ooit verteld. Bloed was Scarlet toch? Als ze het goed had tenminste, maar ergens wilde ze er ook weer niet te veel over nadenken. Als ze naar papa vernoemd was, dan zou dat wel leuk zijn.

De andere kitten vertelde dat ze ook vernoemd was naar haar papa. Wow! Een brede glimlach verscheen op Bluekits gezichtje en enthousiast sprong ze op. 'Wow, echt?' vroeg ze verwonderd. 'Dat is zo grappig! Maar wie is jouw papa dan?' Ze wist niet zeker wie het nou was. Ze zag iemand niet vaak iemand bij hen, zoals haar papa bij haar was. Maar dat kwam ook omdat ze geen mama meer had, maar alsnog. Meestal kwamen ze wel vaker op visite toch? Of heeft ze het helemaal gemist, dat kan ook. Ze had ook zo'n druk bestaan.

Misschien had iemand haar ooit moeten vertellen dat ze dit feit niet aan anderen mocht doorvertellen, maar daar zou het nu toch echt te laat voor gaan zijn. Ze was er dan wel niet zeker van dat Bloodpaw daadwerkelijk haar vader was, maar toch zag ze hem als haar vaderfiguur. "Bloodpaw!" Sprak ze daardoor ook iets te vrolijk. Ze had geen idee hoe de andere kitten zou reageren hierop. Zelf besefte ze niet eens dat wat ze net gezegd had betekende dat ze haar moeder en Bloodpaw misschien in de problemen kon brengen.

De kitten antwoordde al vrijwel meteen dat haar papa Bloodpaw was. Bluekit lachte blij door de reactie van Scarletkit, maar toen ze langer nadacht maakte de vrolijke glimlach plaats voor een verbaasde blik. 'Huh? Bloodpaw?' mauwde ze en ze kantelde haar kopje. 'Is hij niet de Medicine Cat Apprentice? Hij mag toch geen kinderen?' Wist de rest van de Clan dit? Huh? Wat moest ze nou doen? Moest ze het iemand vertellen? Wacht nee, eerst maar is Scarletkit uithoren. Daarbij, Blue was ook niet echt iemand om alle roddels door te vertellen.

Misschien had iemand haar ooit moeten vertellen dat ze hier niet zo open over moest zijn, maar ze zou niet weten wie anders haar vader zou zijn. Ze knikte dan ook in eerste instantie alleen maar, maar stopte ermee toen Bluekit begon te vertellen dat Bloodpaw geen kittens mocht hebben. "Maar waarom gedraagd hij zich dan als een papa?" Ze begreep niet waarom dat niet kon. Waarom zou hij zich dan zo naar haar en haar siblings gedragen als hij hun papa niet was?

Bluekit was nu wel een beetje in de war hoor. Scarletkit stopte ook met knikken toen ze het opmerkte. 'Maar waarom gedraagd hij zich dan als een papa?' Blue knipperde met haar oogjes, maar haalde toen haar schouders op. 'Weet ik niet. Misschien omdat hij de papa is?' opperde ze. Wat voor andere reden zou erachter zitten? 'Of hij doet net alsof,' miauwde ze toen. Ze dacht dat ook wel eens gezien te hebben. 'Als een pleegpapa.'

Bloodpaw deed alsof hij haar vader was, maar wie was haar echte papa dan? Ook al klonk een pleegpapa ook niet verkeerd en voor haar zou hij nog steeds een papa zijn. Maar dan wist ze nog niet wie haar papa was, maar dat was mogelijk ook niet iets dat ze een antwoord van zou krijgen van haar moeder. "Maar als hij mijn pleegpapa zou zijn, dan weet ik niet wie mijn papa is." Was hij iemand die niks met haar te maken wilde hebben? Of was er iets anders? Ze begreep het niet goed.

Familie was soms ook wel lastig hè. Bluekit was blij dat zij gewoon een papa had. Haar mama was er niet meer, maar ze wist in ieder geval wel dat ze een mama had. En wie dat was geweest. Al hoort ze de meeste dingen van haar papa, die eigenlijk ook niet zoveel verteld over haar mama. Ze werd uit haar gedachte geschud toen Scarletkit weer wat zei. 'Maar als hij mijn pleegpapa zou zijn, dan weet ik niet wie mijn papa is.' Bluekit knikte langzaam. 'Hmm.. Dat is wel jammer...' Bluekit had geen idee hoe het was om zonder echte papa te leven, maar ze wist wel dat ze haar papa erg zou missen. 'Misschien dat hij je ooit wel is op komt zoeken!' opperde ze glimlachend.

Het zou wel kunnen als dat zo was, maar wie was haar echte papa dan? En waarom was hij nog nooit naar hun toegekomen? Of was er misschien iets anders waardoor dat niet kon? "Misschien wel, maar waarom zou hij dat nog niet gedaan hebben?" Kwam dat door haar moeder? Want die leek ook al niet al te veel om hun te geven. Misschien dat dat ook zo was gegaan met haar echte vader? Het waren alleen allemaal vragen waar Bluekit waarschijnlijk geen antwoord op zou hebben.

Ze zou zich niet zo goed kunnen voorstellen hoe het was om geen vader te hebben. Heel raar, dacht ze. Of misschien net zo als geen moeder hebben. Ja, bij Scarletkit was het natuurlijk net andersom! Zoveel verschil zou het toch niet zijn? 'Misschien wel, maar waarom zou hij dat nog niet gedaan hebben?' vroeg de kitten. Bluekit zuchtte zachtjes en haalde haar schoudertjes op. 'Dat weet ik niet...' gaf ze toe. 'Maar, maar ik ga nu spelennn, oké? Ik zie je later weer!' miauwde ze en ze sprong weg. Scarlet was nog te jong om te spelen zoals zij deed, maar zodra ze ouder was zou ze haar wel meenemen hoor!!

Topic uit c: