We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Ze was nu dan wel een apprentice, maar het voelde eigenlijk nog helemaal niet alsof ze er een was. Ze voelde zich ergens nog steeds fijner binnen het kamp waar alles bekend was dan buiten in het territorium en nog meer binnen in de nursery. Dat was dan ook waar ze nu naar onderweg was. Er was een reden geweest waarom ze daar naartoe moest, maar ze was vergeten waarom. Een van de warriors had wat gevraagd, maar het enige dat ze onthouden had was dat ze naar de nursery moest en niet wat ze er moest doen. Hierdoor stond ze dan ook vrijwel meteen stil eenmaal ze binnen in de nursery was, want ze had geen idee wat verder te doen.
Onderwerp: Re: Synchronicity ma 5 okt 2020 - 18:38
walk in the light
Palekit voelde zich weer heerlijk alleen, iemand mocht dat ene woord er wel tussen uit halen, want echt heerlijk was het niet. Het was koud, ondanks het feit dat de Nursery warm was, en dat maakte dat de kitten lichtelijk bibberend bleef liggen, het koste teveel moeite om nog met haar moeder en nestgenoten mee te komen. Ze wilde gewoon slapen, en hopen dat ze later op de dag rustig haar eigen ding kon doen, zonder dat ze hier en daar een duw tegen haar kleine, dunne lichaam kreeg. Ze zou niet zo zwak zijn, als haar moeder niet zo eigenwijs was en haar met meer waardigheid had aan gekeken. Littleghost had wellicht gewoon de hoop opgegeven en daarmee was haar toekomst lichtelijk onzeker. Ze haatte haar moeder niet, ze snapte gewoonweg niet hoe het leven in elkaar stak en wat ze moest doen om te overleven en gelukkig te worden. Het feit dat er een extra warmtebron in de buurt was, was haar niet ontgaan, ze voelde de warmte van de vacht in de buurt, het straalde het uit, de adem van de ander voelde niet geheel onbekend. Een pootje rekte zicht uit in de hoop dat ze de ander aan kon raken, misschien had die nog wel iets te eten? Een kat kon hopen.
Het bleef naar haar mening altijd druk in de nursery of eigenlijk ook in het hele kamp als ze heel eerlijk was. Het liefste was ze gewoon op een plek waar ze alleen kon zijn en er ook niet te veel dingen gebeurden, maar dat was helaas geen optie vandaag. Ze merkte wat beweging op, ook al was het niet veel, de kitten in het nest was nog heel jong als ze zou moeten gokken. Ze liet dan ook haar blik alleen maar rusten op de kitten, niet goed wetende wat verder te doen nu.
Onderwerp: Re: Synchronicity za 17 okt 2020 - 15:13
walk in the light
Palekit had door dat er nog ogen over haar vacht heen gleden maar de ander haar niet leek te begrijpen waardoor ze onhandig in de richting van de onbekende geur en het geluid probeerde te kruipen, al zat het haar niet mee! Het mos was een enorme horde voor de kleine pootjes waardoor ze pufte en toen stil bleef liggen. Nou zeg, het was niet alsof ze de juiste kant weer op kon kruipen sinds ze overduidelijk niet meer wist welke richting ze op moest en de energie niet had om rondjes te blijven kruipen.
Onderwerp: Re: Synchronicity wo 11 nov 2020 - 20:20
Het werd haar maar niet echt duidelijk wat de jonge kitten van haar wilde, maar ze boog haar kop toch wat dichter naar de kitten toe om het eens van wat dichterbij te bekijken, misschien dat het haar zo duidelijk zou worden? Maar ondanks dat de kitten leek te proberen te bewegen, kon ze de reden erachter niet echt begrijpen. Ze probeerde het wel, maar het kwam gewoon niet in haar op. Vandaar dat ze het maar eens van heel dichtbij ging bekijken in de hoop dat dan wat duidelijk zou worden.
Onderwerp: Re: Synchronicity vr 13 nov 2020 - 21:27
walk in the light
De jonge flamepoint kon het moeilijk duidelijk maken zonder woorden dat ze de weg kwijt was. Dat ze moeite had om door het mos heen te kruipen, dat elke beweging een uitdaging voor de kleine kitten was omdat ze een achterstand had. De kitten voelde de adem van een ander over haar heen blazen waardoor ze nogmaals probeerde duidelijk te maken dat ze moe was en niet goed lag. Haar ademhaling kwam snel en ze liet een zwak, schor, nauwelijks hoorbaar, klagelijk geluidje horen.
Onderwerp: Re: Synchronicity ma 7 dec 2020 - 16:19
Ze begreep er eigenlijk niet heel veel van, want de kitten bleef maar wat bewegen en nu kwam er ook nog eens een klagelijke piep uit. Ze duwde nu dan ook wat met haar neus tegen de kitten aan in de hoop dat dat wel wat zou doen, want ze had gewoon geen idee meer wat anders te doen. Dit was gewoon simpelweg iets wat ze niet kon begrijpen en er leek ook geen andere kat in de buurt te zijn die haar wilde helpen dit te begrijpen.
Onderwerp: Re: Synchronicity ma 7 dec 2020 - 22:08
walk in the light
De ander leek haar nog steeds niet te begrijpen. Het was dan ook de vraag of ze het ook wel kon, het was nu ook behoorlijk lastig om met gebaren duidelijk te maken wat ze nodig had. Zeker omdat wellicht een deel van haar leeftijdgenoten al begonnen met praten of tenminste duidelijkere geluiden te produceren. Iets dat de kleine flamepoint gewoonweg niet kon. De ander duwde dan ook maar wat met haar neus tegen de flamepoint kitten aan waardoor deze duidelijk rustiger werd, er was iemand die naar haar keek, iemand die haar gerust stelde! Ze ontspande dan ook zichtbaar terwijl een pootje naar de onbekende maar welkome neus reikte. Kijk, dit wilde ze, gewoon iemand om tegen op te kruipen. Dan was alles minder eng! Minder eenzaam!
Onderwerp: Re: Synchronicity do 31 dec 2020 - 0:10
Ze begreep niet goed waarom de kitten dit allemaal leek te doen, maar toch was het ook niet helemaal vreemd. Iets vertelde haar dat ze niet moest bewegen voor nu, want dan zou de kitten het mogelijk niet leuk vinden. Alleen waarom dit het geval was, was zeker niet iets dat ze kon begrijpen. Ze bleef dan ook wat stijf stilhangen nu, afwachtende wat er nu zou gebeuren, want waarom reikte die kitten naar haar neus?
Onderwerp: Re: Synchronicity ma 4 jan 2021 - 21:29
walk in the light
De Apprentice leek haar nog steeds niet helemaal te begrijpen, ze bleef wel stil liggen maar ging niet in op het pootje dat tegen de neus werd aan getikt. Ze leek stijf en gespannen waardoor Palekit haar verward aan keek en haar nekje uitreikte om de neus van de ander tegen die van haar te drukken. Haar oogjes keken haar bewonderend en vrolijk aan. Kijk, ze wilde gewoon aandacht en een warme vacht! Uitleggen met woorden kon ze het niet maar misschien dat blije en sombere gezichten wel zouden helpen? Op dit moment was ze tenminste blij!
Onderwerp: Re: Synchronicity do 28 jan 2021 - 1:10
Ze begreep niet helemaal wat er van haar verwacht werd, vooral niet als de kitten het niet duidelijk maakte door iets te zeggen. Ze keek dan ook vast en zeker verward, vooral toen de kitten ook nog eens haar neusje tegen die van haar duwde. De kitten leek in ieder geval niet bang of iets te zijn, dus dat was goed tenminste. Maar wat wilde ze wel precies, ze leek haar in ieder geval veel te willen aanraken. Was dat wat ze wilde? Was dat alles?
Onderwerp: Re: Synchronicity vr 26 feb 2021 - 0:32
walk in the light
De knappe Apprentice was verward en er was weinig dat Palekit kon doen om haar uit te leggen dat ze blij was om haar te zien. Zelfs al kende ze haar nog niet zo goed. Haar blauwe ogen stonden vrolijk maar nog steeds leek de kattin niet te snappen dat ze gewoon aandacht wilde en wellicht zelfs wilde spelen. Onhandig tikte ze nogmaals haar neus tegen de kattin aan voordat ze met haar staartje naar haar keel bewoog en haar kopje schudde. Misschien dat gebaren hielp? Voorzichtig probeerde ze dichter naar de ander toe te bewegen zonder dat ze deze liet schrikken of bang maakte. Ook al kon Palekit zich niet voorstellen dat ze eng was.
Onderwerp: Re: Synchronicity za 27 feb 2021 - 2:37
De kitten kwam dichter naar haar toe en raakte haar weer aan. Wat moest ze toch? Misschien moest ze gewoon voor het veilige gaan, iets wat alle kittens wel wilden, maar was deze kitten misschien nog niet wat te jong om met een apprentice te spelen? Ze wist het niet goed. "Wil je spelen?" Vroeg ze dan ook maar zonder er echt zeker van te zijn dat dit was wat de kitten wilde.
Onderwerp: Synchronicity 
zo 4 okt 2020 - 21:58