{Trainingstopic} Show that you want to learn.

Stilletjes luisterend naar haar leerling vertelde ze iets wat wel waar was, maar niet direct op de warriorcode sloeg, maar ze liet haar leerling even uitpraten. Daarna kwam ze met de regel dat oudste, moederkatten en de kittens als eerste te eten kregen voor de rest van de clan mocht eten. 'Klopt, maar de medicijnkatten volgen de code net iets anders. Zij vechten ook niet mee tijdens grensgevechten of oorlogen. Zij verzorgen en dat maakt hun zo speciaal dat ze zonder toestemming zeg maar vooral tijdens halve maan door de andere 4 clans territoriums mogen trekken om bij de maansteen te komen. Of als ze een van de andere medicijnkatten om raad willen vragen waar de andere 3 misschien meer ervaring mee hebben. Soms zijn er gewoon buiten gewone gebeurtenissen waar geen enkele clan invloed op heeft. Dat is dan ook de voornaamste reden waarom Medicijnkatten dan bij elkaar komen.' vertelde Firesong. Ze kende vele verhalen over hoe de medicijnkatten vooral de jongere generatie bij de oudere generatie op bezoek ging voor kennis waar ze nog geen ervaring mee hadden, maar dat was voor een andermaal vast gelegd. Nu wilde ze Storkpaw nog meer laten praten. De 4 machtige eikenbomen stonden nog zo ver weg. 'Klopt ook, weet je nog meer van de krijgscode?' vroeg Fire en ze keek haar leerling heel even aan.

Firesong vertelde wel een hoop vond Storkpaw, maar ze luisterde braafjes naar haar. Want het was vast allemaal even belangrijk. Anders zou ze toch niet zoveel praten over iets wat Storkpaw misschien niet eens hoefde te weten. Wel, misschien een beetje dan. In elk geval, als ze dit allemaal onthield. Na het verhaaltje klaar was moest de Apprentice weer verder gaan met de Warrior Code opnoemen. ''Euh, je dood enkel je prooi om het te eten?''probeerde ze, want dat was vast ook belangrijk. Prooi was belangrijk, want zonder de dieren die zij joegen was er geen eten voor de clan. Zoveel wist Storkpaw ook wel. ''En een nieuwe Deputy moet gekozen worden voor een bepaald moment''kwam er bij haar op, maar ze wist even niet meer wanneer dat moment was. Het had iets met de maan te maken ofzo? Maar ze deden zoveel dingen met de maan.

Haar leerling luisterde gelukkig naar wat ze haar vertelde, tenminste voor zo ver Firesong wist natuurlijk. Ze kon net zo goed denken je mauwt maar een eind weg en ik luister toch niet naar je, maar zo schatten de rossige poes haar leerling niet in en nu luisterde naar wat haar leerling verder op noemde. Prooi werd niet mee gespeeld dat was inderdaad het geval. Dat was iets wat poeziepoezen deden. Die joegen voor hun lol, niet omdat ze het niet nodig hadden voor hun overleving. Daarna vertelde Storkpaw dat ze op een bepaald moment een deputy gekozen moest worden. 'Weet je ook wanneer een warrior deputy mag verkozen worden?' vroeg ze subtiel en keek haar leerling aan met haar blauwe ogen. Ze was benieuwd of haar leerling dat zou weten.

Storkpaw It's all good girl

Eerlijk gezegd kon Storkpaw niet wachten tot ze zou gaan leren jagen, maar ze begreep dat dit ook wel belangrijk was. Toen Firesong aan haar vroeg wanneer iemand tot Deputy kon worden verkozen moest ze weer even nadenken, tenslotte had ze nog geen nieuwe Deputy meegemaakt. Wel een nieuwe Leader, wat raar was. ''Moet een Warrior zijn''dat in elk geval, ze gingen geen Apprentice of een Elder tot Deputy maken. Dat zal wel interessant zijn, maar geen slimme keuze. ''En euh, iets met een apprentice?''dat had ze vaag gehoord, al wist ze niet precies wat het was. Moesten ze een Apprentice hebben op het moment dat ze werden gekozen of eentje hebben gehad? Misschien zelfs meerdere al.

(Blazesong ceremonie is hier nog niet gebeurd)

Elfje

De antwoorden van Storkpaw liet haar grijnzen. 'Beide goed, alleen 1 ding vergeet je wel. De warrior moet op zijn minst eens mentor zijn geweest. Zo kunnen ze weten hoe het is om leiding te geven. Want dat is wat ik nu ook met jouw doe. Ik leid jouw door alle lesstof die ik beschikbaar voor jouw heb en voor de leerlingen na jouw. Maar de leider kiest ook een kat die de druk van het echte leiderschap aan kan. Er zullen leerlingen zijn die gemakkelijk hun weg vinden tijdens hun leerlingtijd, maar er zijn ook leerlingen waar hun mentoren meer moeite zullen hebben. Het is dan aan de clankat gelegen om kalm en rustig te blijven en zijn leerling te steunen en op het pad van de krijgscode te behouden.' vertelde Firesong en ze wist dat er nog vele leerlingen zouden komen. Natuurlijk was elke dag anders en konden er zelfs moeilijke tijden bij zitten voor Storkpaw zelf tot ze warrior worden zou. 'Wat is het belangrijkste aan het hebben van Grenzen?' vroeg ze haar leerling en de rossige poes hoorde dat ze bijna de Gorge bereikt hadden.

Storkpaw It's all good girl

Storkpaw keek tijdens het wandelen eens goed over het gebied uit en genoot van hoeveel ze kon zien. De velden strekte voor haar uit, sommige golvend en anderen weer straks. Het gras was hoog daar, maar weer laag op een ander stuk. Dit was waar ze zo op gewacht had en nu was het eindelijk zo ver. Het liefst wou ze er meteen vandoor gaan en zo snel rennen als haar poten haar konden dragen, maar helaas was Firesong nog steeds aan het praten. Na nog een uitleg over het mentorschap had ze weer een vraag. Wel, dat leek haar niet zo lastig. "Dat we allemaal jagen in ons eigen gebied en niet elkaars prooien afpakken?''beantwoorde ze toch nog wat voorzichtig, maar dat was het belangrijkste wat ze kon bedenken. Zij hadden deze velden om te jagen, Thunderclan en Shadowclan hadden bossen en Riverclan had de rivier en wat ze er nog bij hadden. En ze bleven allemaal mooi op hun eigen plek of dat was in elk geval de bedoeling. Ze wist dat Riverclan manen terug gebied had afgenomen van hun, maar dat hadden ze nu weer terug.

Elfje