My head is still filled with dreams

Hoe lang was het geleden dat hij zorgeloos in zijn eigen territorium had kunnen lopen? Hoe lang was het geleden dat hij even zich niet druk maakte om de clan? Hij had nauwelijks een momentje gehad om eventjes voor zichzelf te nemen. Hij sprak met alle katten om hem heen, over hun zorgen, hun onzekerheden. Maar zijn eigen problemen, hij sloot ze op, verstopte ze in een klein hoekje in zijn hart. Zijn Seamist, hoe zou het nu met haar gaan? Was ze bang? Ieder moment voor zichzelf, voordat hij 's nachts in slaap viel, dan dacht hij aan haar. Hoe hij wilde dat hij haar weer kon zien, dat hij bij haar kon zijn. Maar het was onmogelijk. Hij was nu deputy van Shadowclan en wat zij hadden, was tegen de code. Hij moest zichzelf nu niet alleen bewijzen aan zijn clan, maar ook aan Starclan, wilde hij ooit tussen hun rangen voegen en jagen in de eindeloze velden.
Settleddust nam plaats naast de stroom en dronk een paar slokken. De stroom was opgewarmd door het warme weer van de laatste tijd. De zon voelde goed op zijn rug en hij het leek een teken alsof alles nu weer beter zou worden. Nu prooi in overvloed was en Shadowclan van hun wonden kon helen. Ja, ze hadden nog genoeg problemen, maar ook dat zou vanzelf wel weer goed komen. Settleddust spitste zijn oren toen hij beweging achter zich hoorde. Een oudere warrior kwam in zicht. ‘Hazelnut,’ begroette hij de kater met een glimlach.

- Hazelnut eerst!

Zijn grootste plicht van de dag, de grootste inspanning had de kater gedaan: op jachtpatrouille. Jet was een alledaags werkje, waar je als warrior zonder apprentice, niet onderuit kon. Met deze bedrukkende warmte had de kater het echter wat moeilijk. De koude temperatuur was heel plots omhoog gegaan en zijn dikke vacht had nog geen tijd gekregen om plaats te maken voor zijn zomerse vacht. Er waren niet veel katten die daar enorm last mee hadden, behalve Hazelnut dan. Hij had altijd wel met iets last. Als het niet over zijn buik ging, dan ging het over modder waar hij in was blijven steken en vandaag had hij weer eens last met zijn vacht. Hoe ouder hij werd, hoe meer hij zulke 'kwaaltjes' had. Langs de andere kant, waren de katten om hen heen meestal gewoon jonger en hadden ze nog geen tijd gehad om zoveel kwalen tegen te komen. Het waren alledaagse dingen die hem meestal frustreerde. Mega drama had hij dan ook niet in zijn leven, hij moest het doen met zijn mini drama's.

Om zich af te koelen had de kater besloten om naar de stroom te gaan. Van zodra hij in de stroom kon gaan staan, kon de koude zich via zijn poten in zijn lichaam werken. Zijn dikke vacht zou nog wel enkele dagen nodig hebben om plaats te maken voor zijn zomervacht. Bij zijn aankomst bij de stroom, kwam hij een bekende tegen. "Hé Settleddust," begroette hij de kater wederzijds. Hij bleef niet naast de kater staan, maar liep meteen verder totdat hij met zijn poten net in het water stond. Nu kon hij zich rustig naar de kater omdraaien. Het water mocht dan al wel wat opgewarmd zijn, maar het gaf een fijne verfrissing. "Ooit vervloek ik Starclan voor het geven van zo'n dikke vacht." mauwde de kater half voor de grap, half gemeend. Hij moest natuurlijk toegeven dat dit zalig was op koudere dagen, maar op zo'n moment als deze was hij het liever kwijt.

Hazelnut had het kennelijk warm. Hij liep rechtdoor naar de stroom en wandelde er zonder twijfel in, alsof hij een Riverclanner was. Settleddust grinnikte en streek een paar keer met zijn tong over zijn borstkas. Het duurde niet lang voordat hij begon te mopperen over zijn lange vacht. Hij verhaarde nogal, misschien kwam hij er wat lastig doorheen. Settleddust kantelde zijn kop en zijn snorharen trilden toch vermaakt. ‘En de katten met dunne pels zijn jaloers op jou in bladkaal,’ miauwde hij met een grijns terug tegen de gestreepte kater. Settleddust had zelf nooit echt heel veel last gehad van de hitte. Nee, hij kon een warm plekje in de zon wel waarderen, helemaal op een kale rots. Niet dat ze die hier veel hadden, maar je moest roeien met de riemen die je had. ‘Moet ik wat apprentices regelen om je uit je winterjas te halen?’ sprak hij toen ook plagend, de pretlichtjes in zijn ogen. Ach, Hazelnut moest zich niet zo aanstellen.

De tabby kater hief zijn voorpoot op en ging met zijn poot langs zijn snoetje. Het frisse water op zijn snoet zorgde voor een goede verfrissing. ‘En de katten met dunne pels zijn jaloers op jou in bladkaal,’ Hij lachte kort. "Als ze zo jaloers zijn, mogen ze gerust wat komen halen." voegde hij eraan toen. Zijn vacht was gelukkig niet lang zoals een tabby, het was vooral dik. En hij moest ook wel eerlijk toegeven dat dit in de winter zalig was. Maar nu, nu mocht hij er wat over klagen. Hij had de leeftijd waarop klagen mocht. ‘Moet ik wat apprentices regelen om je uit je winterjas te halen?’ Hij greens even. "Jij weet exact wat ik nodig heb." Hij kon het goed vinden met de deputy zijn opmerkingen. Hadden ze toch wel geluk met hun deputy. Hazelnut schrok op uit het beekje toen er een kleine vis langs zijn poten glipte. Na zijn kort schrik, omdat hij niet wist wat er langs zijn poten gleed, zette hij zich meteen in jacht modus.

Settleddust lachte toen de kater sprak dat als hij jaloers was, hij het mocht komen halen. Een vermaakte snoet begroette de senior warrior. ‘Die zal ik onthouden,’ miauwde hij vrolijk, waarna hij ook een moment nam op een paar slokken water te nemen. De kater wist vervolgens te zeggen dat ze op dezelfde lijn zaten. Settleddust verslikte zich bijna in het water bij de opmerking, waarna hij een halve hoest, halve grinnik uit zijn bek kwam. Hij schudde even zijn kop toen hij zich herstelde. ‘Nou, zó oud ben je nou ook weer niet. Maar ik denk dat ik hier wel een paar apprentices heel blij mee kan maken,’ miauwde hij het laatste sarcastisch. Want tsja, niemand zat te wachten om Hazelnut uit te pakken. Totdat Hazelnut opeens een vage schrikreactie kreeg en Settleddust zag nog net een glimp in zijn ooghoeken van een vis die wegschoot, waarna hij toch in lachen uitbarstte. ‘Ambitie om Riverclanner te worden, Hazelnut?’ miauwde hij plagend. Hij mocht het. Hij was deels Riverclan. Puh.