Taking a Mouse or a bird?

Beserk begon meer en meer hekel te hebben aan mensen. Wat een wonder was dat het nog kon want ze had er al een eindeloze hekel aan. Stomme haarloze dingen die dachten dat ze hulpeloos was en extra prooi nodig had. Ze kon voor haarzelf jagen, dat bewees de muis de aan zijn staart uit haar bek bungelde wel. Het diertje leefde nog half, dat was waar ze haar leedvermaak vandaan haalde. Onnodig wreed vond ze zichzelf echter niet. Dit was nou eenmaal wat nodig was om te tonen dat ze een waardig member van de Elite was, een echte dochter van Brat. Naast de sterke ijzeren geur van het bloedende muisje, waarvan de druppels over haar vacht gleden, kreeg ze nu ook de geur van een kat uit haar clan binnen. Dat klopte, niet de Bloodclan, haar clan. Of op een dag dan.

Met een hoge tred liep ze door, iedere poot trots voor de ander geplaatst terwijl ze Cutter naderde. Vaag kende ze de Young-One wel. Ze draaide om een struik heen en kreeg nog net te zien hoe de tom iets onder de struik begroef. Meer prooi waarmee zij terug kon komen. Haar eigen muisje liet ze op de grond vallen, die ging toch nergens heen. "Wat heb je daar?" Ze stapte naar voren, nam ruimte in en dwong hem naar achteren.

Pff, een Young-one. Een waar ze geen band mee had en waardoor Beserk zich niks schaamde om de kater naar achteren te dwingen met haar slanke, maar gespierde lichaam. Anders kon ze haar klauwen ook nog wel even in hem zetten, als dat een duidelijkere boodschap was. "Een merel," was zijn antwoord met het ophalen van zijn schouders. Beserk kneep haar geniepige ogen wat samen. Haar merel nu dan. De bengaal vroeg verder naar wat het haar uitmaakte. De zwarte she-cat was niet verlegen om haar antwoord te geven, recht waar het op sloeg. "Omdat ik beter met een merel terug kan keren dan zo'n geval als jij." Wat ging de kater terug doen? Haar de merel niet geven? Dan waren klauwen en tanden het antwoord dat ze voor hem klaar had. De dochter van Brat ging zich niet zomaar laten afwijzen door een Young-one. "Kom, je mag er mijn muis voor terug hebben," verzoette ze het wat met een knikje naar haar gemartelde prooidiertje. Ze was geen onrechtvaardige toekomstige leider. Beserk was eerlijk, meestal dan.

Veel makkelijker was het om prooi weg te grijpen van een andere kat dan om zelf die moeite te doen. Als ze wilde kon Beserk zelf wel een merel uit de lucht halen, maar waarom zou ze? In plaats daarvan eiste ze de prooi van Cutter op die niks kon uitvoeren tegenover haar. De Young-One reageerde dat hij zo een nieuwe zou vangen. "Leef je uit," snorde Beserk terug, al deed haar uitdrukking niet mee met de vrolijke toon. Zolang zij geen moeite hoefde te doen. Het kleine muisje werd afgewezen en ze haalde haar schouders op. Inmiddels was het diertje al overleden aan de wonden die ze veroorzaakt had. Ondertussen voegde de gevlekte kater een muis toe aan de hare, een die een stuk groter was. Dus zo gingen ze het spelen. Beserk trok met haar zwarte oren om te zien of er meer geritsel op te vangen viel. Niks. "Bedankt, die neem ik ook mee," grijnsde ze in plaats daarvan.