Bygone days

Het was zonhoog en weer behoorlijk warm, dus veel hadden op deze tijd van de dag rust genomen in het kamp of waren het in het water bezig. Tot uitzondering van meestal was Lynxfang juist eens voor het eerste gegaan en lag hij nu wat te dutten in de warme middagzon. Hij had Bristlepaw vrij gegeven deze middag, maar wel met de belofte dat ze morgen er weer hard tegen aan zouden gaan. De grijze apprentice had hij daarna niet meer gezien, maar die redde zichzelf wel. Er was veel gebeurd en nog steeds gebeurde er veel, dus een moment van rust kon hij wel gebruiken. Niet te lang natuurlijk, zodra het weer wat betrekkelijk was zou hij er weer op uit gaan. Er leken wolken aan te komen die de zon straks konden bedekken, dat was dan een mooi moment. Toch enigszin lui draaide de Warrior zich om en ging hij zijn zij uitgebreid wassen. Zijn ruwe tong gleed over de vacht, vuil verwijderend en intussen helpte het speeksel hem om wat te kunnen af te koelen. Zijn groene ogen gleden over het kamp heen, of wat hij dan kon zien en vielen op een kat die zijn kant op leek te komen. Het mocht toeval zijn of die wou wat van hem. Lynxfang staakte zijn wasbeurt en ging rechtop zitten. ''Hallo Crowflight''begroette hij de andere, nog niet wetend of de jongere Warrior daadwerkelijk voor hem kwam.

-Crowflight first)

Zijn gok was juist geweest en de andere kwam inderdaad voor hem, er was een nieuwsgierigheid in zijn ogen te zien toen hij de vraag voorzichtig stelde. De anjermoordenaar, een nieuw onderwerp voor gesprekken hier. Een nieuwe dreiging, alsof ze al niet genoeg hadden. Lynxfang keek even opzij en zuchtte, het viel hem mee dat Crowflight de eerste was die hem hierover aansprak. ''Ja, dat was ik''bevestigde hij. Hij had de beide lichamen van Smokedust en Seahawk gevonden en meegenomen. De laatste was samen met een Thunderclanner vermoord. Hoewel ze wisten dat de moordenaar actief was in Riverclan en Thunderclan, was er over de rest niks bekend. Het was de vraag wanneer het volgende lichaam gevonden zou worden. Hij keek weer naar Crowflight. ''De Anjermoordenaar is een zieke geest, maar niet onze grootste zorg''de minachting in zijn stem was duidelijk te horen. Dat monster mocht weten wat hij of zij deed, maar dat leverde geen respect op bij Lynxfang. Een werd een spelletje gespeeld, een ziek spelletje.

Alle informatie, alle weetjes die ze over die anjermoordenaar konden krijgen was meer dan welkom, maar nu liepen ze nog in de duisternis voor zijn gevoel. Op dit moment, wat konden ze in Starclan's naam doen behalve wachten tot er iets aan het licht zou komen? Gelukkig leek zijn opmerking Crowflight af te leiden van het onderwerp, want stiekem had Lynxfang niet zoveel zin om erover te hebben. ''Er blijft spanning tussen ons en Windclan'' er dreigde weer een oorlog aan te komen, Pantherstar was momenteel wat onvoorspelbaar voor zijn gevoel en hij wist niet zeker hoe het tussen hem en Stallionstar speelde. Al was hij een Senior en gerespecteerd, hij kreeg soms het knagende gevoel dat hij te weinig meekreeg van wat er allemaal speelde. ''We kunnen geen onnodige gevechten gebruiken'' niet met de kans op meer doden.

Natuurlijk hadden ze nog meer zorgen dan alleen een gestoorde moordenaar, het kon ook niet anders. De dag dat er geen zorgen zouden zijn zou de dag zijn dat de hemel naar beneden viel, wat gelijk een nieuwe zorg opleverde. De vraag was of de hemel dan weer omhoog zou gaan omdat er weer zorgen waren en er dan geen zorgen overbleven waardoor de hemel weer omlaag- Lynxfang beantwoorde zijn vraag. Right, ze zaten bij een serieus onderwerp. Gelukkig kon Crowflight dingen nog wel serieus nemen. De spanning tussen de clans had hij een deel van meegekregen, al sinds Shatteredice zich bij hun clan aangesloten had. Wat er precies aan vooraf gegaan was wist hij niet, maar het was niet moeilijk om te bedenken dat van clan veranderen drama mee bracht. "Hopelijk lost de spanning zichzelf op," zuchtte hij. "Zolang Windclan zich gedraagt zou het goed moeten komen." Want bij zijn clan kon het probleem niet liggen, natuurlijk.