Frigid

De redwoods was misschien zijn favoriete plek op aarde ooit. De bomen waren hoger, hoger dan alles wat hij ooit had gezien. Groter dan het grootste tweebeennest. Het was dat hij geen klimmer was, maar hoe zou het zijn om daar hoog in de takken te zitten? Hij zou bang zijn dat hij zou vallen. Rascal was op jacht tussen het dichte kreupelhout. Er was veel leven hier, planten die hij niet kende, dieren die anders leken dan anders. Hij had ooit nooit in een woud geleefd, enkel in de stad. Maar zijn pootkussens waren al bijna helemaal gewend aan de zachtere ondergrond. En zijn jachttechnieken begonnen te verbeteren. Het was alsof hij hier voor gemaakt was. Misschien was zijn moeders bloed nog ergens goed voor. Hij streek langs een struik met varens en zakte in een jachthouding toen hij een muis tussen de doorns zag. Rascal likte langs zijn lippen en sloop stilletjes dichterbij, zijn witte vacht opgaand tussen de bladeren. En toen op het laatste moment wurmde hij een klauw door de braamstruik heen en sloeg op de muis. Snel trok hij hem tussen de doorns vandaan en doodde het met een snelle beet. Simpel! Zijn staart kwam omhoog als een blije kitten en hij was even te erg in zijn nopjes om ander geluid op te merken.

+ Turtle eerst

Na wat hij had meegemaakt bij de clan cavern wist hij dat er nu ook andere katten te vinden zouden zijn in de bergen. Katten die niet bij de tribe hoorden. Dat was toch wel een raar besef, hij was eigenlijk voornamelijk alleen de tribekatten gewend en misschien een paar buitenstaanders die de tribe hadden willen joinen. Maar niet van die katten die dat niet leken te willen doen, maar hier wel kwamen leven. Toen er dan ook een geur van kat hem toegemoet kwam die niet heel bekend was, gingen zijn haren automatisch wat overeind staan. Toch forceerde hij ze weer plat, want er was niet echt een reden om vijandig te doen tegen deze katten. Zijn moeder was er misschien geen voorstander van geweest, maar kijk wat dat haar had opgeleverd uiteindelijk. Wat Coyote haar waarschijnlijk aan had gedaan. Hij was er tenslotte nog steeds van overtuigd dat dat het geval was, ook al kon hij het niet bewijzen. Hij zag de vacht van de kat al door de bomen en realiseerde zich dat dit een van de katten van de clan cavern was. "Ik heb jou eerder gezien is het niet?" Vroeg hij dan ook zonder echt een begroeting te geven. Hij was wel nieuwsgierig waar deze katten vandaan waren gekomen en wat ze hier deden, maar daar had hij de vorige keer geen kans toe gehad om het te vragen.

Rascal wist net de muis uit de struiken, toen hij hem even abrupt weer liet vallen toen hij een stem achter zich hoorde. Zijn oren draaien naar achteren en met een ruk draaide hij zijn kop om. Hij kneep zijn ogen wat samen, waarna hij naar de grijsbruine kat keek. Eerder gezien? Rascal groef in zijn herinneringen, waarna hij realiseerde dat hij hem vaag herkende. ‘Oh ja,’ miauwde hij peinzend, waarna hij zijn blik weer vriendelijker maakte. Ergens was het nog een gewoonte van Rascal om iedereen als vijand te zien, om als onbetrouwbaar. Hij had het keer op keer meegemaakt, maar sinds hij Vlinder had ontmoet was hij veel relaxter geworden. Niet iedere kat was slecht, het waren slechts te katten waar hij mee was opgegroeid. En het was net alsof Rascal nu ook eindelijk uit zijn schulp kon kruipen. ‘Jij was er de dag dat de kittens geboren werden,’ miauwde hij kalm, waarna hij even ongemakkelijk lachte. ‘Ik was niet zo vriendelijk die dag. Sorry als ik niet de beste eerste indruk heb gemaakt,’ miauwde hij met zijn diepe stem, waarna hij kalm naast het bosje ging zitten en zijn staart over zijn poten legde. Een gesprek met de jongeman was vast niet verkeerd. Het was niet alsof hij haast had.

Dit was een van de katten die in de clan cavern waren, daar was hij vrij zeker van. Hij had alleen de naam niet echt onthouden, omdat hij niet echt verwacht had de kat nog veel vaker tegen te komen. Hij knikte toen de ander hem leek te herkennen en sprak over de dag dat de kittens geboren waren. "Daar was ik inderdaad bij." Als hij heel eerlijk was dan was hij wel een klein beetje nieuwsgierig geweest hoe het nu met de kittens ging, maar hij had geprobeerd er niet naartoe te gaan om de kittens en hun moeder niet te veel te storen. "Dat was begrijpelijk, tenslotte was je vriendin in een lastige situatie met de kittens die kwamen." Had hij dat goed gezegd? Hij wist het niet goed. "Hoe zijn de kittens eigenlijk?" Vroeg hij er achteraan. "Ik ben Turtle trouwens, geen idee of je dat al wist of niet." Hij kon het zelf ook niet goed meer herinneren of er echt wat gezegd was qua namen toen.